Rusland/VS – Van bluf tot ramp: onderzeeërs dichtbij, diplomatie ver weg

Het is een eenrichtingsverkeer, grenzend aan het groteske. Rusland wordt dagelijks gebombardeerd met dreigementen, ultimatums, verbale provocaties en media-analyses die de feiten volledig negeren. Elk verlies, reëel of ingebeeld, militair of menselijk, wordt met zelfgenoegzaamheid gevierd door de westerse pers, die elke schijn van journalistieke nuchterheid lijkt te hebben verloren. In dit klimaat legt president Trump Rusland opnieuw deadlines op: eerst 50 dagen, dan plotseling teruggebracht tot 10. Maar wee degene aan Russische zijde die durft te reageren : als Medvedev harde woorden uitspreekt, reageert de president van het hegemonische land – tussen de recepties op zijn golfbaan door – gepikeerd en schreeuwt hij dreigementen, waarbij hij nucleaire onderzeeërs naar de Russische kust stuurt.

Dit alles wordt natuurlijk met medeplichtig stilzwijgen beantwoord door de mainstream media, die slechts als klankbord fungeren zonder enige uitleg te geven . Toch is wat er gebeurt geen spelletje, noch een uitwisseling van verbale schermutselingen in campagnestijl. Het is een gevaarlijke escalatie die het risico met zich meebrengt dat de wereldwijde strategische balans verschuift.

In dit verband is het interessant om te vermelden wat Pravda.ru zei, wat – ondanks westerse vooroordelen – een concretere logica lijkt te bieden dan veel westerse commentatoren vandaag de dag. Hier zijn de belangrijkste passages uit het artikel dat op 2 augustus 2025 werd gepubliceerd, in de Russische en Engelse versie:

Op weg naar een nucleaire aanval? Trump wil de machtsverhoudingen voor de Russische kust veranderen.

Trump bedreigt Rusland met nucleaire onderzeeërs

President Donald Trump kondigde op sociale media aan dat hij opdracht had gegeven tot de verplaatsing van "twee nucleaire onderzeeërs" dichter bij de Russische kust. De verplaatsing werd omschreven als een afschrikmiddel voor het geval de opmerkingen van vicevoorzitter Dmitri Medvedev van de Russische Veiligheidsraad "iets meer zouden blijken te zijn".

"(Medvedevs) woorden zijn van groot belang en kunnen vaak onbedoelde gevolgen hebben. Ik hoop dat dit niet zo'n geval is", schreef Trump.

Interessant genoeg was het bericht deze keer in een normaal lettertype geschreven, in plaats van in het gebruikelijke Caps Lock-lettertype . Dit heeft ertoe geleid dat veel Amerikaanse analisten betwijfelden of het bericht daadwerkelijk door Trump was geschreven. Dit verandert echter niets aan het feit dat het bericht zeer serieus werd genomen, juist omdat het geen loze bedreiging leek.

Medvedev had het in een eerder bericht al gehad over het Sovjet Perimetr automatische nucleaire reactiesysteem (in het Westen bekend als “ Dode Hand ”) en waarschuwde dat Amerikaanse ultimatums de Verenigde Staten gevaarlijk dicht bij een oorlog met Rusland brachten.

Volgens verschillende westerse experts is Medvedev in feite Poetins onofficiële woordvoerder, die om diplomatieke redenen niet rechtstreeks kan spreken. Dit zou ook verklaren waarom het Westen de illusie van een Gorbatsjov-achtige "hervormingsgezinde" opvolger al lang heeft laten varen en in plaats daarvan steeds vaker oproepen tot een directe dialoog met Poetin zelf.

Een militaire dreiging zonder operationele basis

Vanuit strikt militair perspectief lijkt Trumps zet meer symbolisch dan concreet. Ballistische raketonderzeeërs kunnen namelijk doelen op duizenden kilometers afstand aanvallen: hun positie ten opzichte van de Russische kust is operationeel gezien nauwelijks relevant, en hun herinzet zou zelfs hun strategische geheimhouding in gevaar kunnen brengen.

Dit stelt Mark Cancian , een gepensioneerde kolonel van de mariniers en analist bij onder andere het Center for Strategic and International Studies in Washington. Hij beweert dat de ballistische raketten waarmee deze onderzeeërs zijn uitgerust geen onderscheppingscapaciteit hebben, maar alleen offensieve. Trumps woorden, concludeert Cancian, zijn slechts een "politiek signaal aan het Kremlin".

Een oude strategie: bluffen en intimidatie

Trump gebruikte in 2018 al een soortgelijke toon tegen de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un . Op Twitter pochte hij dat hij een "veel grotere en krachtigere nucleaire knop" had. Die ontmoetingen liepen echter op niets uit en vandaag de dag weigert Kim elk contact, tenzij de Verenigde Staten Noord-Korea als kernmacht erkennen.

Het is daarom mogelijk dat Trump zelfs vandaag de dag nog probeert te ‘onderhandelen’ met Rusland op basis van nervositeit, bluf en psychologische druk – een strategie die wellicht bij andere actoren werkt, maar zeker niet bij het Kremlin.

Tijdens een recente ontmoeting met de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko kondigde Poetin aan dat de nieuwe Oreshnik- raket al in productie is en tegen het einde van het jaar in gebruik zal worden genomen. Het is geen wapen in laatste instantie, maar een preventief en vergeldingswapen, met een bereik van meer dan 1000 km en een vernietigend vermogen vergelijkbaar met dat van kernwapens. Volgens Russische militaire experts zou de Oreshnik ook op marineplatforms kunnen worden geïnstalleerd, waaronder onderwatereenheden.

Conclusie: het is geen spel, maar een balanceren op het scherp van de snede.

Het beeld dat nu ontstaat, is veel ernstiger dan de westerse pers suggereert. Diplomatie is vervangen door theatrale praktijken en het risico op een ongecontroleerde escalatie is reëel. De dubbele standaard van de media – die westerse dreigingen bagatelliseert en elke Russische reactie versterkt – vertekent niet alleen de publieke perceptie, maar staat ook een realistische en verantwoorde confrontatie tussen kernmachten in de weg.

Zoals de Pravda-zaak aantoont, is realiteitszin tegenwoordig vaak het meest aanwezig waar je die het minst verwacht, volgens een bepaalde visie die zich in onze consolidatiekringen heeft gevestigd, terwijl de "democratische" informatiecentra zich hebben overgegeven aan een eenzijdig en gevaarlijk ideologisch narratief. Wat op het spel staat, is niet de trots van een leider of het prestige van een partij, maar de voortzetting van ons vreedzame en waardige bestaan.