Ik heb zoveel migranten in Frankrijk geïnterviewd - Starmer moet deze 4 dingen doen om de crisis te beëindigen

MENING

"Vernietig de bendes", heeft Keir Starmer al zo vaak met zijn nasale ik-spreek-met-de-rechter-stem gepiept dat het belachelijk klinkt.

En terwijl talloze rivalen de tactieken van de premier om de migrantencrisis te stoppen belachelijk hebben gemaakt, zijn er maar weinigen die met oplossingen komen die niet gewoon oude, afgezaagde ideeën herhalen.

Ik ben meerdere malen in de migrantenkampen in Noord-Frankrijk geweest en heb gesproken met mensen die naar Groot-Brittannië willen komen. Ik heb een paar ondoordachte suggesties die een grotere impact zouden hebben.

Starmer, Sunak en Boris spraken zich allemaal streng uit, maar geen van hen was bereid de Britse bevolking, die profiteert van illegale immigratie, aan te pakken.

Zoals ik al eerder heb gezegd: als bedrijfsleiders strafrechtelijk aansprakelijk zouden worden gesteld voor het inhuren van mensen die geen arbeidsrecht hebben in Groot-Brittannië, zou dat enorme gevolgen hebben.

Ik denk echter dat de dreiging van gevangenisstraf alleen echt effectief kan zijn als deze wordt uitgebreid naar elk technologieplatform dat illegale migratie mogelijk maakt.

Dus naast de directeuren van grote bedrijven die vijf jaar gevangenisstraf kunnen krijgen als er ook maar één illegale werknemer op hun sites wordt aangetroffen, zou ik ook de leiding van elk berichtenplatform of sociaalmedianetwerk dat een rol heeft gespeeld bij het illegaal naar Groot-Brittannië smokkelen, dezelfde straf opleggen.

De aanpak zou top-down zijn, zodat kleine onderaannemers niet door grote bedrijven de schuld krijgen.

Ik zou werknemers willen stimuleren om hun werkgevers te verraden door bedrijven enorme boetes op te leggen en dat geld te gebruiken om een lucratieve klokkenluidersregeling te financieren. Dat zou openbaarmaking aanmoedigen en tegelijkertijd juridische immuniteit bieden.

Als je de bendes echt wilt aanpakken, moet je Meta-managers in de gevangenis gooien omdat ze toestaan dat mensenhandelaren WhatsApp en Instagram gebruiken om zaken te doen. En TikTok moet een boete van een miljard pond krijgen omdat ze advertenties van smokkelaars toestaan .

Als een vrachtwagenchauffeur in Calais migranten zonder hun medeweten in de laadbak van zijn voertuig laat klimmen en de migranten per ongeluk naar Engeland rijdt, kan hij worden aangeklaagd voor mensenhandel.

Dit komt doordat de wet is gewijzigd om de persoonlijke strafrechtelijke aansprakelijkheid te verschuiven naar de bestuurder van het voertuig, en onwetendheid geen afdoende verweer meer was. Het toegenomen risico voor chauffeurs dreef de kosten van mensensmokkel per vrachtwagen naar Groot-Brittannië omhoog en verminderde het volume.

Het gekke is dat een Franse marinekapitein precies dezelfde rol kan spelen als een vrachtwagenchauffeur en straffeloos een boot vol migranten naar Britse wateren kan begeleiden. Sterker nog, de Britse grensbewaking brengt zelfs een paar reddingsvesten voor hen terug .

Een van de redenen waarom de Franse politie terughoudend is om in te grijpen bij de kleine boten, is de angst dat ze volgens de Franse wet individueel aansprakelijk kunnen worden gesteld als een van de boten verdrinkt.

Maar als je het omdraait en ze persoonlijk aansprakelijk stelt voor mensenhandel, zou dat hun gedrag veranderen. De doden die op het Kanaal vallen, gebeuren omdat kleine bootjes naar deze gevaarlijke wateren worden begeleid; degenen die ze daarheen brengen, zouden aansprakelijk moeten worden gesteld, ongeacht of ze een uniform dragen of niet.

De eenvoudigste manier om te voorkomen dat mensen met een kleine boot naar Groot-Brittannië reizen, is door hun aanvraag voor een reis naar Groot-Brittannië al in Frankrijk in te dienen. Als je alleen asielaanvragen van mensen in Frankrijk accepteert, is er geen enkele reden om het Kanaal over te steken.

Als je dit combineert met een wijziging in de asielprocedure, waarbij het een voorwaarde is dat je door te werken een bijdrage levert aan het land waar je je wilt vestigen, dan heb je ook geen last meer van de hotelsituatie.

Waarom zouden we banen als fruitplukken, die nu al voor het overgrote deel door migranten worden ingevuld, niet laten innemen door asielzoekers die via een arbeidsbureau van de overheid werken?

Een voorwaarde voor je aanvraag zou kunnen zijn dat je ermee instemt om via je werk bij te dragen aan je kosten. Op die manier zouden ze hun eigen huisvesting kunnen bekostigen, belasting kunnen betalen en aan de slag kunnen blijven. Bovendien zou het de overheersende boodschap overbrengen dat je, als je je wilt aanmelden om in Groot-Brittannië te wonen, moet komen werken.

Of het nu gaat om het mislukte Rwanda-plan van de Conservatieven of om het evenzeer belachelijke één-erin-één-eruit-beleid dat Labour heeft aangekondigd, de meeste Britse politici zijn van mening dat er een 'afschrikmiddel' moet komen voor mensen die in kleine bootjes naar het Verenigd Koninkrijk komen.

Hoewel het concept logisch klinkt vanuit een kantoor met torentjes en uitzicht op de Theems, heeft het vrijwel geen impact op de bewoners van de ellendige kampen in Noord-Frankrijk. De meeste migranten in tenten buiten Calais of Duinkerken spreken geen Engels, laat staan dat ze op de hoogte zijn van de Britse politiek.

Wat Starmer moet erkennen, is dat er een informatieoorlog over Groot-Brittannië woedt en dat het land het zwaar te verduren heeft. De meeste migranten die naar de Franse kust reizen, hebben een totaal vertekend beeld van wat het Verenigd Koninkrijk is.

Vaak worden ze misleid of bedrogen – hun feiten over het land zijn afkomstig uit voetbalwedstrijden uit de Premier League of lokale folklore. Het zijn niet alleen de hotelkamers en dagtrips die migranten in de kampen inspireren, maar ook een gefantaseerd beeld van Groot-Brittannië.

Het opzetten van een eenheid in Frankrijk die zich puur richt op het veranderen van deze perceptie, door sessies te organiseren met migranten waarin de gevaren van reizen per kleine boot worden benadrukt en waarin zij worden geholpen bij het aanvragen van asiel in Frankrijk, zou een enorme impact kunnen hebben.

De oefening zou ook gebruikt kunnen worden om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over hoe en waarom ze naar het Verenigd Koninkrijk reizen. Dit kan vervolgens gebruikt worden om hen van een dergelijke reis af te houden. Alleen dan kan een zogenaamd afschrikkingsbeleid effectief zijn als mensen er daadwerkelijk over geïnformeerd worden.