Nu de aanwervingen in de VS afnemen, zijn steeds meer Amerikanen maandenlang op zoek naar een baan

Toen Anna Whitlock in november 2024 haar baan in de technologiesector verloor, maakte ze zich geen zorgen over het vinden van een nieuwe functie. De inwoner van de staat Washington had elf jaar ervaring in het managen van netwerkinfrastructuurprojecten, een gespecialiseerde functie die bestaat uit het uitrusten van gebouwen met internettoegang, camera's en wifi-beveiligingssystemen.

"De laatste keer dat ik op zoek moest naar werk, vond ik vrij gemakkelijk iets", zei ze.

Bijna een jaar later zit de 37-jarige nog steeds zonder baan. Whitlock zegt dat ze op honderden banen heeft gesolliciteerd – zelfs op functies waarvoor ze overgekwalificeerd is – maar zonder resultaat.

"Hoe meer ik zocht, hoe minder reacties ik kreeg. Als ik al een sollicitatiegesprek had, haalde ik het alleen bij de eerste een of twee rondes", aldus Whitlock, die een 16-jarige dochter heeft. "Het werd pas echt serieus toen mijn werkloosheidsuitkering afliep."

Whitlock behoort tot de groeiende groep Amerikanen die al meer dan zes maanden werkloos is. Volgens overheidsgegevens steeg het aantal langdurig werklozen in augustus naar 1,9 miljoen. Dat is het hoogste niveau sinds 2021, toen het land nog steeds worstelde met de pandemie.

Hoewel het werkloosheidspercentage in het land historisch laag blijft, namelijk 4,3%, is het percentage Amerikanen dat als langdurig werkloos wordt beschouwd (oftewel 27 weken of langer werkloos), gestegen tot 26%. Dat is het hoogste percentage in meer dan drie jaar, zo blijkt uit arbeidsmarktgegevens.

Nu de arbeidsmarkt de afgelopen maanden wankelt , omdat werkgevers geen personeel meer aannemen, staan ​​steeds meer werknemers zoals Whitlock maandenlang aan de kant, vertelden economen aan CBS News.

"We zien nog steeds dat er weinig mensen worden aangenomen en weinig worden ontslagen", aldus Laura Ullrich, directeur economisch onderzoek voor Noord-Amerika bij Indeed en voormalig medewerker van de Federal Reserve Bank of Richmond. "Er komen niet echt nieuwe banen vrij – er is geen ruimte voor nieuwe mensen."

Hoewel het banenrapport van de overheid voor september niet vrijdag wordt vrijgegeven vanwege de overheidssluiting, wijzen andere recente economische signalen op een aanhoudende vertraging van de banengroei. Volgens salarisverwerkingsbedrijf ADP daalde het aantal banen bij particuliere werkgevers in september met 32.000 . Ook het aantal vacatures in de VS is gestaag gedaald, zo blijkt uit economische gegevens.

De toename van langdurig werkloze Amerikanen brengt twee risico's met zich mee, aldus Ullrich. Werknemers zelf kunnen financiële tegenslagen krijgen doordat ze hun spaargeld opmaken en schulden maken om het hoofd boven water te houden. En de bredere Amerikaanse economie kan eronder lijden als mensen het opgeven om werk te zoeken omdat ze ontmoedigd raken door de vooruitzichten om een ​​baan te vinden.

"Mensen die in deze langdurige werkloosheidscategorie terechtkomen, vinden moeilijker hun weg terug naar de arbeidsmarkt," zei hij. "De zorg is dat ze ontmoedigde werknemers worden en stoppen met werken, waarna ze volledig uit de arbeidsmarkt verdwijnen."

Mensen die al maanden op zoek zijn naar een baan, zeggen dat het proces zowel frustrerend als demotiverend is, vooral na honderden sollicitaties te hebben verstuurd die nooit een reactie kregen. James Strawn, 55, een softwarekwaliteitsexpert uit Colorado die in juli zijn baan verloor, zei dat hij 100 sollicitaties heeft ingediend en slechts één reactie heeft ontvangen.

"Mensen hebben wel eens gezegd: 'Dat zijn beginnerscijfers, dat stelt niks voor – ik heb 1000 sollicitaties ingediend'," vertelde hij aan CBS News. "Elke ochtend als ik op LinkedIn kom – ik zit er nu de hele dag – zie ik weer een bericht dat lijkt op een horrorverhaal over het zoeken naar een baan."

Strawn zei dat hij was afgewezen voor een baan met een minimumloon in een fitnesscentrum en dat hij een seizoensbaan bij UPS heeft aangenomen. Maar hij vreest steeds meer dat hij tegen het einde van het jaar geen werk in de technologiesector zal vinden, wanneer zijn ontslagvergoeding afloopt.

Strawn maakt zich ook zorgen dat leeftijdsdiscriminatie een rol zou kunnen spelen in zijn strijd om een ​​baan in zijn vakgebied te vinden. "Het zal een klein wonder vergen om iets te vinden," zei hij. "Het is echt moeilijk – het is echt een slechte markt."

Niet alleen ervaren werknemers hebben het moeilijk. Ook jonge werknemers en pas afgestudeerden hebben het moeilijk om de arbeidsmarkt te betreden. Omdat er een overvloed is aan werknemers die op zoek zijn naar een baan, eisen werkgevers dat sollicitanten een uitgebreider cv hebben, vertelde Ullrich aan CBS News.

"Ze vragen om meer jaren ervaring, zeker negen jaar of meer," zei ze. "Meestal omdat ze het kunnen."

Volgens Elise Gould, econoom bij het liberaal georiënteerde Economic Policy Institute, stijgt het werkloosheidspercentage onder 16- tot 24-jarigen "langzaam maar gestaag".

Matthew McMeans, die vorig jaar afstudeerde aan de Universiteit van Memphis, schat dat hij tijdens zijn 18 maanden durende zoektocht naar een baan op zo'n 500 banen heeft gesolliciteerd voordat hij begin augustus een baan als full-stack software engineer kreeg. Hij omschreef de zoektocht als "ellendig" en "vernederend", gezien de moeilijkheid om sollicitatiegesprekken te krijgen.

"Toen ik aan mijn studie begon, was de hoop heel groot dat ik na mijn afstuderen meerdere aanbiedingen zou krijgen", zei de 23-jarige. "Maar zodra ik echt begon te zoeken en te solliciteren, voelde ik me al snel nederig."

De wankele arbeidsmarkt heeft de aandacht getrokken van de Federal Reserve, die een zogenaamd dubbel mandaat heeft om zowel de werkloosheid als de inflatie laag te houden. Vorige maand verlaagde de centrale bank de rente voor het eerst sinds december 2024 in een poging de arbeidsmarkt te stimuleren.

Maar zelfs als de arbeidsmarkt verbetert, is voor velen de schade al aangericht. Whitlock, de IT-professional die al bijna een jaar werkloos is, zegt dat ze erin geslaagd is om hulp te krijgen via programma's zoals SNAP (beter bekend als voedselbonnen) en om haar mobiele telefoon- en autoverzekeringspremie te verlagen.

Maar ze moest ook haar pensioenfonds en een kleine beleggingsrekening liquideren, zodat ze genoeg geld had om van te leven.

Whitlock zei: "Ik bevind me nu waarschijnlijk in een positie waarin het nog maar zo'n drie maanden duurt voordat ik in een echt slechte situatie terechtkom."