DHL | Unionist spreekt zich uit tijdens demonstratie, maar dat blijkt fataal

"Mijn naam is Christopher, ik kom net uit de nachtdienst." Met deze woorden richtte Christopher T. zich tot de deelnemers aan een "March to Airport" op 23 augustus, tegen de militarisering van luchthaven Halle-Leipzig en in het bijzonder tegen wapenleveringen aan Israël .

Zo'n 700 mensen hadden op die warme zomerdag een 15 kilometer lange wandeling gemaakt van Leipzig Centraal Station naar de luchthaven. Door zijn deelname is T. nu in de problemen gekomen met zijn bedrijf, het logistieke bedrijf DHL .

Ook andere arbeiders namen deel aan de zes en een half uur durende actie. Christopher T. lichtte zijn deelname toe in zijn korte toespraak en heette zijn collega's welkom. "Als luchthavenwerkers is het voor ons van groot belang dat ons werk de oorlogsinspanning niet dient", benadrukte T., die tevens actief is als vakbondsvertegenwoordiger bij de vakbond Verdi.

T. sprak ook de hoop uit dat de mars een krachtige boodschap zou uitdragen en dat meer collega's op de luchthaven zich zouden aansluiten bij de kritiek op militarisering. "We kunnen er niet op rekenen dat DHL uit eigen beweging afziet van wapenleveringen", benadrukte T.. Voor het bedrijf zijn wapencontracten immers gewoon zakelijke transacties. De vakbondsvertegenwoordiger sloot zijn toespraak af met de slogans "Arbeiders schieten geen arbeiders neer" en "Geen transport voor genocide". De toespraak werd met enthousiast applaus ontvangen door de demonstranten en gedeeld op sociale media.

Maar voor T. heeft zijn korte verschijning ernstige gevolgen. DHL heeft hem geschorst. Sindsdien mag hij de fabriek niet meer in en krijgt hij ongeveer een kwart minder loon. Hij mist de nachttoeslag die hij vroeger kreeg voor zijn werk tussen 22.00 en 6.00 uur.

Toch heeft hij geen spijt van zijn toespraak. Hij zei in een interview met "nd" dat er nog meer collega's zijn die kritisch staan ​​tegenover herbewapening en militarisering. Velen zijn boos over zijn schorsing en sanctie. Er is echter nog geen solidariteitscomité binnen het bedrijf opgericht. De disciplinaire maatregel zal sommigen waarschijnlijk intimideren.

T. is van plan juridische stappen te ondernemen tegen zijn vrijlating. Daarvoor heeft hij juridische bescherming van zijn vakbond nodig. Hij biedt een genuanceerde kijk op Verdi's aanpak van zijn zaak. Hij prijst de steun van de ondernemingsraad van DHL. Niemand van Verdi's directie heeft hem echter tot nu toe actief benaderd.

Aanval op de vrijheid van meningsuiting

Hij verwacht echter wel de steun van zijn vakbond in het juridische geschil. Ook hierbij komt de kwestie van de vrijheid van meningsuiting ter sprake. Hoewel T. expliciet als DHL-medewerker op de demonstratie sprak, deed hij dat niet tijdens zijn werktijd, maar in zijn vrije tijd.

Hij viel DHL helemaal niet aan, maar benadrukte expliciet dat zijn collega's zich bezighouden met wereldhandel en de wereld willen verbinden. Hij maakte simpelweg bezwaar tegen het idee dat dit werk oorlogsdoeleinden dient. Hij wees er ook op dat DHL al vóór de mars een pamflet van militante vakbondsleden had ontvangen waarin stond dat hun werk uitsluitend vreedzame doeleinden zou moeten dienen.

DHL rechtvaardigde de vrijstelling door te stellen dat T. bedrijfsgeheimen zou hebben onthuld. Hij zei namelijk dat hij al pakketten van DHL had achtergehouden die hem een ​​"raar" gevoel gaven en dat ze die eigenlijk niet wilden vervoeren.

Ondertussen hebben talloze groepen die de mars organiseerden, hun solidariteit met T. betuigd. Ze zien het ook als een precedent, aangezien andere werknemers in de toekomst ook getroffen zouden kunnen worden door represailles. In zijn toespraak verwees T. ook naar antimilitaristische stakingen en protesten in Griekse en Italiaanse havens in de afgelopen maanden. Hij zegt dat hij niet de enige is bij DHL die gestraft is voor het doen van anti-bewapeningsuitspraken. Hij is op de hoogte van een andere zaak.

De groepen die opriepen tot de luchthavenmars zijn ervan overtuigd dat wapens via de op één na grootste vrachtluchthaven van Duitsland naar oorlogsgebieden over de hele wereld worden verzonden. De huidige zendingen gaan grotendeels naar Israël en dragen zo bij aan de genocide op de Palestijnen.