Jackie Chan moet op 71-jarige leeftijd opnieuw een jongen trainen – en creëert daarmee een vermakelijke utopie tussen China en Amerika

De dichtheid aan gezegden in deze film is verbazingwekkend: "Je moet jezelf van een steen in een beek veranderen", "Als je er niet voor zorgt, zorgt het voor jou", "Het gaat niet om vechten. Het gaat erom dat je niet opgeeft.” Men gelooft dat jongeren – de doelgroep van de film is vermoedelijk Generatie Z en iedereen daaronder – nog steeds opgeleid kunnen worden met kalenderspreuken. Maar aangezien het over karate en kungfu gaat en hoe deze het leven verrijken, is dat prima. Het Verre Oosten is altijd gewild geweest als bron van kennis. Vooral in het Westen, waar de moderne rede alles op de een of andere manier ingewikkeld maakt, terwijl waar de zon opkomt, de geest van mensen ook verlicht wordt door oude, uniforme kennis en denkwijzen.

“Karate Kid: Legends,” geregisseerd door Jonathan Entwistle, is in die zin een werk van verzoening: wat in een reëel-politiek perspectief steeds verder uit elkaar drijft, of zelfs uit elkaar valt, wordt hier in popculturele termen weer bij elkaar gebracht. China aan de ene kant, Amerika aan de andere kant: het kan, zou je kunnen zeggen na het bekijken van deze in videoclipvorm opgevoerde dialoog. Want uiteindelijk werd het programma van het Oosten – acceptatie, sereniteit, waardigheid – verzoend met het ideologische project van het Westen – concurrentie, winstbejag, expansie. Dit alles weliswaar in de clichéversie, maar toch.

Op plotniveau gaat het als volgt: tiener Li (Ben Wang) komt vanuit Beijing naar New York, waar hij verliefd wordt op tienermeisje Mia (tv-seriester Sadie Stanley), een Latina die nog steeds een relatie heeft met Connor (Aramis Knight), een heethoofd in karate, die net zo min controle heeft over zijn passie als over zijn vuisten. Het feit dat een Chinese kneu zijn bijna-vriendin afpakt, is volstrekt onaanvaardbaar. Gevechten op het schoolplein, straatgevechten en in de finale: het grote gevecht op het dak van een wolkenkrabber in Midtown Manhattan.

Om ervoor te zorgen dat er ook voor de oudere millennials en Generatie X – de welvarende doelgroep die zich parkeren en popcorn kan veroorloven – iets te beleven is, heeft Mia een coole vader (Joshua Jackson), of in modern Duits: Dad. Hij runt een van die schilderachtige pizzeria's in New York waar de vloeren nog met een dweil worden schoongemaakt en de kassa 'kattenknipperend' is! macht. De man was vroeger bokskampioen, maar nu willen afpersers hem in handen krijgen. Daarom moet hij ook trainen. In dit licht sociaal-darwinistische verhaal wordt het concept van de strijd om het bestaan ​​serieus genomen. Als het leven je raakt, sla dan terug.

Omdat elke student de juiste mentor nodig heeft, wordt Daniel (Ralph Macchio), de held uit de drie “Karate Kid”-films uit de jaren 80, toegevoegd. En Jackie Chan, Hollywoods expert in kungfu en gebroken botten; Het is een wonder dat de man op 71-jarige leeftijd nog kan bewegen. Ze trainen Li, en natuurlijk zijn de slimme en ingewikkelde variaties van de vechtkunstchoreografie weer aanwezig. In 1984 moest Daniel voor trainingsdoeleinden een muur schilderen; Li moet nu een jas binnenstebuiten keren, aantrekken en tegelijkertijd sit-ups doen. Je moet dit niet allemaal klakkeloos aannemen: voor zo'n training zouden de meeste mensen naar een revalidatiecentrum moeten.

Qua stijl is het geheel eigentijds vormgegeven, als een reel: een korte video op Instagram, begeleid door muziek en allerlei effecten. Adrenaline-aanjagende camerabewegingen, extreme hoeken, time-lapse en een opzwepende hiphop-soundtrack. Als de marketingafdeling van de stad New York geen geld meer heeft, kan ze de film gebruiken als promotiemateriaal. Chinatown in het bijzonder lijkt het kleurrijke en vrolijke decor te zijn waar toeristen op hopen. En omdat acrobatiek en gevechten niet genoeg zijn om een ​​avond te vullen, is er een ontroerend moeder-zoonverhaal verweven met de vechtsporten en het zelfversterkende feest - maar we verklappen nu nog niet alles.

Wat zou een Amerikaanse president die in conflict is met China hierover zeggen? Misschien is dit wel de geheime hoop: dat de strijdlust en de wil tot vernieuwing van China geïmporteerd kunnen worden en dat er tegelijkertijd culturele verzoening tot stand kan worden gebracht. “Karate Kid: Legends”: een vermakelijke utopie.