Depresyondaki insanların duygularını çözümleyen psikiyatrist Chantal Henry

Aşırılıklarla mücadele etmenin birçok yolu vardır. Chantal Henry'nin yöntemi, hastalarını tıbbi jargonla "belirli bir sıradanlığa", yani "normotimi"ye geri döndürmektir. Hastaları mı? Çoğunlukla dirençli depresyon veya bipolar bozukluktan muzdarip kişiler. Depresif evrelerde, bu hastalar işlev görme, düşünme ve harekete geçme yeteneğinde azalma ile çok düşük bir seviyeye düşerler... "Manik" olarak adlandırılan coşkulu evrelerde ise, "muazzam bir enerji, daha güçlü duygular ve azalmış uyku ihtiyacı" ile çok yükseklere çıkarlar... diye sıralıyor psikiyatrist ve araştırmacı, 2019'dan beri çalıştığı Paris Sainte-Anne Hastanesi'ndeki ofisinde .
Modern psikiyatrinin beşiğinde bir ayağı (Jean Delay ve Pierre Deniker'in 1952'de Largactil'in antipsikotik etkilerini keşfettiği ve psikedelikler ve nöromodülasyon da dahil olmak üzere geniş bir yelpazedeki terapinin artık rutin olarak veya klinik deneylerde sunulduğu yerde) olan, diğeri ise Pasteur Enstitüsü'nde (sinirbilimci Pierre-Marie Lledo'nun CNRS algı ve eylem ünitesinde) klinik çalışma, öğretim ve araştırmayı bir araya getiriyor.
Otuz yılı aşkın bir süredir kendisini büyüleyen ruh hali bozukluklarının ruha dokunan acılarını daha iyi anlamak için insanlardan kemirgenlere uzanan yenilikçi araştırmalar yürütüyor. İki temel hedefi var: tanısal belirsizliği azaltmak (bipolar hastalıklar için yedi ila on yıl) ve kişiselleştirilmiş bakım sunmak. Ve iki düşman: damgalama ve yanlış anlamalar. Profesör Henry, "Bakıma erişimin önündeki iki ana engel bunlar ," diyor. " Genel halk arasında depresyon bir üzüntü halidir ve herkes üzüntü hissettiğinden, herkes depresyonun ne olduğunu bildiğini düşünür ve 'üzerinden at' veya 'git ve bundan kurtul' fikriyle. Ancak, öğrencilerime sık sık söylediğim gibi: depresyon öldüren bir hastalıktır, bir kerelik beyin hatasıdır."
Bu makalenin %78,82'si okunmayı bekliyor. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.
Le Monde




