La Perrière, czyli jak przeżyć najlepsze życie w Perche

„Żeby żyć szczęśliwie, żyjmy w ukryciu” – motto nigdy nie zostało tak trafnie wybrane przez miłośników Perche . Im mniejsza osada i bardziej zagubiona w normandzkim bocage, tym bardziej przyciąga prominentnych ludzi, zazdrosnych o ich spokój. Graniczy to niemal z pragnieniem anonimowości. Upragniona wioska, ledwo widoczna na mapie, mieści się w chusteczce. Kilka domów, stare odrestaurowane gospodarstwa lub szopy wykorzystywane jako warsztaty, mieszczą zazwyczaj drugie domy. Ale to, co tymczasowe, może stać się stałe dla tych, którzy się na to odważą. Nawet jeśli nazywamy ich neoruraux , ci mieszkańcy miast, którzy uciekli z miasta, by wieść swoje najlepsze drugie życie, nie posuwają się tak daleko, by nosić ubrania rolnika. Tylko ubrania ogrodnika.

Monique Duveau, barwna postać, jest szczera. Ta była stylistka kulinarna i autorka kilku książek kucharskich, jest ważną postacią w regionie Perche, który ponownie zaludniają Paryżanie. Jej książka „Vivre la campagne” (Życie na wsi)...