Verraad van Keir Starmer op de Chagoseilanden kost 'tien keer meer dan beweerd'

Volgens officiële cijfers zal het plan van Sir Keir Starmer voor de Chagoseilanden tien keer meer kosten dan hij zei.

Volgens de eigen schatting van de regering voor de overdracht van het Britse Territorium in de Indische Oceaan aan Mauritius bedraagt het bedrag bijna £ 35 miljard, zo blijkt uit documenten die zijn vrijgegeven op grond van de Freedom of Information Act. Dat is veel hoger dan het bedrag van £ 3,4 miljard dat Sir Keir in het openbaar heeft genoemd.

Ministers van Arbeid worden nu beschuldigd van het misleiden van het Parlement en de pers met een "boekhoudtruc" om de werkelijke omvang van de rekening voor de belastingbetaler te verbergen. Het nieuws komt nadat cijfers aantonen dat Mauritius het Verenigd Koninkrijk nu verslaat op de ranglijst voor financiële vrijheid.

Volgens de voorwaarden van de deal van Sir Keir zal het Verenigd Koninkrijk de Chagoseilanden tegen het einde van dit jaar opgeven en de militaire basis Diego Garcia terugleasen. Deze basis werd in de jaren zeventig gebouwd en wordt gebruikt door Britse en Amerikaanse troepen.

Het prijskaartje is fel betwist. Sir Keir zei in mei dat het £3,4 miljard zou bedragen over 99 jaar, rekening houdend met inflatie en andere kortingen, terwijl de Conservatieven stelden dat het in totaal £30 miljard zou bedragen.

Uit een officieel document van het ministerie van overheidsactuarissen blijkt dat de kosten aanvankelijk nominaal op £ 34,7 miljard werden geschat. Dat is tien keer zoveel als het bedrag van Sir Keir.

Er wordt beschreven hoe het bedrag vervolgens werd verlaagd op basis van inflatieveronderstellingen, en vervolgens opnieuw werd verlaagd volgens een controversiële boekhoudmethode die soms wordt gebruikt voor langetermijnprojecten.

Ministers weigerden het totale bedrag aan het parlement bekend te maken. Het bedrag is vergelijkbaar met 10 vliegdekschepen van de Queen Elizabeth-klasse, oftewel meer dan de helft van het jaarlijkse schoolbudget.

Sir Keir wordt er nu van beschuldigd het parlement te hebben misleid, nadat hij in februari tegen parlementsleden had gezegd dat de schattingen tussen de £9 en £18 miljard "absoluut niet klopten" en dat het werkelijke bedrag lager lag.

Volgens het document kregen ambtenaren eerst de opdracht om de totale kosten op papier terug te brengen tot £ 10 miljard, waarbij ze uitgingen van een geschatte jaarlijkse inflatie van 2,3 procent over 99 jaar.

Vervolgens werd het opnieuw verlaagd met 2,5 tot 3,5 procent per jaar, op basis van de Social Time Preference Rate van het ministerie van Financiën. Deze is gebaseerd op het idee dat geld dat nu wordt uitgegeven, meer waard is dan geld dat voor de toekomst is gereserveerd.

Het uiteindelijke bedrag bleek 90 procent lager te liggen dan de contante waarde van de betalingen die het Verenigd Koninkrijk de komende eeuw aan Mauritius zal doen. Volgens critici was dit een bewuste poging om het publiek te misleiden.

Dame Priti Patel, de schaduwminister van Buitenlandse Zaken, schreef in The Telegraph: "In plaats van de kosten te erkennen, heeft Labour een boekhoudkundige truc gebruikt om te beweren dat het bedrag slechts £ 3,4 miljard bedroeg.

We weten allemaal dat het een vreselijke deal is met enorme kosten voor de noodlijdende Britse belastingbetaler. Maar ministers in het openbaar en in het parlement hebben maandenlang geprobeerd de werkelijke bedragen te verdoezelen.

Bronnen bij het ministerie van Buitenlandse Zaken hielden vol dat ministers een ‘standaardberekening’ voor de langetermijnuitgaven van de overheid hadden gebruikt, en ontkenden beschuldigingen dat dit onderdeel was van een ‘doofpotaffaire’.

Andere Labour-aankondigingen hebben echter niet op dezelfde methode vertrouwd, waardoor ministers hogere uitgaven voor populaire beleidsmaatregelen konden aankondigen. Angela Rayner heeft sindsdien een tienjarig plan voor betaalbare woningen gelanceerd, dat inflatiegerelateerde verhogingen van de overheidsuitgaven als onderdeel van de kosten omvatte – een methode die niet werd gebruikt bij de Chagos-deal.

Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft van de Express een e-mail ontvangen met het verzoek om commentaar.

De berekeningen achter de overeenkomst kwamen naar voren als reactie op een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (FOI) van de Conservatieven .

Een woordvoerder van de regering zei: "De militaire basis Diego Garcia is essentieel voor de veiligheid van het Verenigd Koninkrijk en onze belangrijkste bondgenoten, en voor de veiligheid van de Britse bevolking.

“De gemiddelde kosten bedragen £101 miljoen per jaar, en de netto contante waarde van de betalingen bedraagt £3,4 miljard – dit is minder dan 0,2 procent van het jaarlijkse defensiebudget.”