Boris Kudlička: Er is geen revolutie nodig bij de Nationale Opera

Lange tijd begreep ik de enorme potentie ervan niet, omdat ik er ook niets van wist. Ik studeerde aan de Kunstacademie in Bratislava, waar film-, theater- en muziekafdelingen waren. We werkten met acteurs, zangers, regisseurs en leerden kostuumontwerp, theaterwetenschappen en film. En al in mijn eerste jaar kreeg ik de kans om in Bratislava te gaan werken bij het avant-garde Stoka Theater, dat op zoek was naar een jonge decorontwerper. Zes maanden later, op mijn negentiende, maakte ik mijn debuut bij het Nationaal Theater in Bratislava, waar ik werkte voor Oskar Nedbals ballet "Van sprookje tot sprookje". Andere theatergezelschappen volgden, dus alles ging heel snel. Toen kwam een ​​reis naar Nederland, waar ik ruimtelijk ontwerp studeerde – dat wil zeggen theater, openbare ruimte en architectuur. In mijn tweede jaar realiseerde ik me echter dat ik, ondanks zulke diverse ervaringen, slecht voorbereid was en begon ik te zoeken naar een alternatieve opleiding. Het was 1994 en de Praagse Quadriënnale was bezig.