Telstar levert ongekend meesterwerk door PSV in Eindhoven te overklassen. ‘Ze hebben ons op alle vlakken afgetroefd’

Het zit ‘m niet alleen in de tomeloze energie en de twee fraaie goals, verdeeld over beide helften. Het is ook de aanname van Kay Tejan, een 28-jarige spits geboren in Beverwijk. Hij speelde op het tweede profniveau in Frankrijk, bij Dunkerque, tot Telstar hem oppikte. Dit na een carrière bij clubs als TOP Oss, FC Sheriff Tiraspol en ŁKS Łódź.

„Het was altijd mijn droom om in de Eredivisie te spelen”, zei hij vrijdag in het persbericht van Telstar, waarin zijn komst bekend werd gemaakt. Dat Eredivisiedebuut komt er zaterdagavond, uit bij PSV, wanneer hij in de zestigste minuut invalt. Zeven minuten later, kort na de 0-2, neemt hij feilloos een lastige, hoge bal aan, panklaar zodat hij gelijk door kan bewegen.

Hij speelt zoals heel Telstar – onbevreesd en vol vertrouwen. Natuurlijk is er een tikje ongeloof te zien in de gelukkige blikken bij de spelers, daar waar een jonge PSV-fan met het nieuwste shirt van zijn club in zijn vochtige ogen wrijft.

Een ongekend meesterwerk is dan al in de maak, de eerste Eredivisie-overwinning van Telstar sinds een zondagmiddag eind april 1978. Destijds voor 2.000 toeschouwers in het eigen stadion in Velsen-Zuid met een zege op FC Volendam, nu als net gepromoveerde club tegen de landskampioen in een vol Philips Stadion. Dat loopt kort voor het einde stilletjes leeg.

Magnetron

Het is even knipperen wanneer het onbevangen Telstar binnen vier minuten al drie kansen krijgt. Het is middenvelder Tyrone Owusu, tot 2024 nog spelend bij de amateurs van Quick Boys, die in de 21ste minuut vlak voor het strafschopgebied alle ruimte krijgt. Hij schiet met rechts, de bal draait met perfecte krul naar binnen, hoog in de hoek. „Puur gogme”, zegt hij later bij ESPN over zijn eerste Eredivisiegoal.

Uit tegen Ajax in de eerste competitiewedstrijd verdiende Telstar eigenlijk meer, maar verloren ze met 2-0. Ze spelen met veel variatie, in een 5-3-2 systeem met aanvallend ingestelde wingbacks op de flanken. PSV krijgt nauwelijks druk op dat dynamische spel.

Het was een duel waar je als neutrale toeschouwer op voorhand misschien niet snel voor inschakelde, want viel er echt spanning te verwachten? PSV, dat na de landstitel volgend op een ongrijpbare inzinking begin dit kalenderjaar, alles op de rit leek te hebben. Overtuigende zeges op Sparta, FC Twente en FC Groningen, na de overwinning in de Johan Cruijff Schaal op Go Ahead Eagles. Goed verkocht en goed ingekocht op de transfermarkt deze zomer – lijkt het.

Maar toen kwam Telstar dus langs. Een magnetron wordt vroeg op de avond vanuit de spelersbus het stadion in gesleept, een nieuwigheidje omdat Telstar experimenteert met (warme) herstelmaaltijden. Zo krijgt het wonderlijke avontuur, na de verrassende promotie naar de Eredivisie, steeds serieuzere vorm. Eerder werd het bescheiden stadion al flink verbouwd om het Eredivisie-proof te maken.

Lees ook

Het stadion van Telstar is nog niet klaar voor de Eredivisie: ‘Maar sportief gezien komt promotie nooit te vroeg’

Ze zijn misschien klein, maar deze zaterdag zijn ze niet gekomen „om de kat uit de boom te kijken”, zegt Owusu. Ze willen winnen, ook bij PSV, de moeilijkste van alle zeventien uitwedstrijden. In de Eredivisie zijn het doorgaans alleen Ajax, AZ en Feyenoord die PSV in eigen huis pijn kunnen doen.

‘Geen grip’

Telstar dwingt het zelf af, door onverschrokken de aanval te zoeken. Zonder naïef te zijn – vaak de zwakke plek van net gepromoveerde clubs. In het begin van de tweede helft lijkt Telstar even te breken, nadat PSV-coach Peter Bosz in zijn rustbespreking volgens aanvoerder Jerdy Schouten heeft gezegd dat er „zes schepjes bovenop” moeten. Bosz wisselt meteen drie keer – hij brengt onder anderen spits Ricardo Pepi en spelmaker Joey Veerman.

Onder die druk moet Telstar het hebben van de reddingen van doelman Ronald Koeman Jr. Hij anticipeert onder meer knap op een hard schot van Ivan Perisic. „Altijd mooi om op plekken te komen waar mijn vader iets heeft achtergelaten”, zegt hij voor de camera. Zijn vader, bondscoach Ronald Koeman, was coach en speler bij PSV en zit zaterdagavond op de tribune.

Telstar gaat verder waar het was gebleven, als PSV niet doordrukt. Moedig combinerend, afgewisseld met dan weer een directe lange bal. Telstar-coach Anthony Correia wisselt gedurfd, brengt met Kay Tejan en Milan Zonneveld twee spitsen in. Dat zorgt voor nieuwe energie – en een hoekschop.

Dat is het terrein van assistent Robbert Michielsen, een jonge trainer die tot 2024 nog toegepaste psychologie studeerde aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij is verantwoordelijk voor de aanvallende standaardsituaties, eindeloos analyseert hij corners van tegenstanders. De dag voor PSV-uit is hij met een nieuwe variant gekomen.

Net voor Guus Offerhaus de corner trapt, gebaart de verdediger door zijn armen kort te kruisen. Vermoedelijk het teken voor de nieuwe variant. Offerhaus geeft laag voor, PSV’er Veerman moet de eerste zone in het strafschopgebied verdedigen maar lijkt verrast, Nils Rossen blokkeert Perisic waardoor Patrick Brouwer vrij baan heeft en bij de eerste paal hoog in de rechterbovenhoek kan binnenschieten: 0-2. PSV oogt volledig overrompeld.

Ze hadden „geen grip” op de speelwijze van Telstar, zegt aanvallende middenvelder Guus Til bij ESPN. „Dat maakte dat zij ons bij vlagen wegspeelde.” In de eerste helft, zegt Schouten, werden ze „overklast”. Bosz: „Ze hebben ons op alle vlakken afgetroefd.”

Een zeldzaam fluitconcert klinkt in Eindhoven, als Bosz zijn collega Correia complimenteert. „Ik heb heel veel bewondering voor de tegenstander”, zegt hij bij ESPN. Mooi, maar Correia wil het succes van zijn ploeg niet te groot maken. „We spelen gewoon een normaal potje voetbal.” Vier punten uit vier duels – het linkerrijtje lonkt.

Lees ook

Telstar, de aaibare cultclub uit Velsen-Zuid, staat uit het niets in de Eredivisie