Hoe weet je of je bij een flauwte dringend medische hulp nodig hebt?

In een wereld die gekenmerkt wordt door constante drukte en stress, wordt flauwvallen of plotseling bewustzijnsverlies vaak geïnterpreteerd als een simpele schrik. Maar zo'n moment van totale afwezigheid, hoe kort ook, kan wijzen op iets veel ernstigers. Weten wanneer je vroeg moet ingrijpen, helpt in deze context niet alleen complicaties te voorkomen, maar kan ook het verschil maken tussen een schrikmoment en een medisch noodgeval.

Volgens professionals van Hospital Clínic Barcelona is het herkennen van de waarschuwingssignalen essentieel om snel te kunnen handelen en, indien nodig, gespecialiseerde zorg te kunnen zoeken. Hoewel flauwvallen soms te wijten is aan milde oorzaken, zoals een tijdelijke daling van de bloeddruk of een hevige hoest, kunnen bepaalde symptomen wijzen op een ernstige aandoening.

Symptomen die niet genegeerd mogen worden

Pijn of druk op de borst voelen vlak voor een aanval kan wijzen op een hartprobleem. Hetzelfde geldt als er ongebruikelijke hartkloppingen optreden (een zeer snel of verrassend langzaam ritme), mogelijke tekenen van een hartaanval. Een hartritmestoornis die onmiddellijke aandacht vereist. Een ander symptoom dat niet over het hoofd mag worden gezien, is plotselinge, hevige hoofdpijn, die mogelijk verband houdt met een beroerte, of kortademigheid en een benauwd gevoel. Deze symptomen kunnen wijzen op een aandoening van de luchtwegen of de bloedsomloop.

Leeftijd en medische voorgeschiedenis zijn ook belangrijk. Bij ouderen of mensen met reeds bestaande hartaandoeningen, zoals een hartaanval of hartklepproblemen, is zelfs een lichte vorm van flauwvallen een medisch onderzoek rechtvaardigen. Herhaalde aanvallen of het optreden ervan tijdens fysieke inspanning mogen ook niet worden genegeerd. In al deze situaties is het het beste om zo snel mogelijk naar de spoedeisende hulp te gaan om complicaties te voorkomen.

Routinematige medische tests op de Spoedeisende Hulp

Wanneer iemand na bewusteloosheid naar de spoedeisende hulp gaat, volgt het medische team een ​​specifiek protocol waarmee ze de ernst van de aanval kunnen beoordelen.

De eerste stap is het monitoren van de vitale functies, zoals bloeddruk en hartslag, om een ​​beeld te krijgen van de toestand van de patiënt. Dit wordt gevolgd door een gedetailleerde anamnese en lichamelijk onderzoek, met speciale aandacht voor het uitsluiten van hartproblemen. Een elektrocardiogram (ECG) is in deze gevallen een belangrijk onderzoek, omdat het hartritmestoornissen, zoals hartritmestoornissen, kan detecteren die de flauwte kunnen verklaren.

Bij diabetespatiënten die orale bloedglucoseverlagende middelen of insuline gebruiken, wordt ook een capillaire bloedglucosetest uitgevoerd door middel van een vingerprik. Daarmee kan worden uitgesloten dat een lage bloedsuikerspiegel de oorzaak is van het flauwvallen.

Als er na dit eerste onderzoek geen duidelijke afwijkingen worden gevonden en er geen verontrustende voorgeschiedenis is, is verder onderzoek meestal niet nodig. In sommige gevallen kan echter bloedonderzoek, een röntgenfoto van de borstkas of een zuurstofmeting in het bloed worden aangevraagd om de diagnose te verfijnen.

De uitkomst van dit hele proces stelt ons in staat om te beslissen of de persoon veilig naar huis kan terugkeren of dat hij of zij moet worden doorverwezen naar een specialist, zoals een cardioloog of neuroloog, voor verder onderzoek en mogelijke behandeling.

Hoewel het in veel gevallen een geïsoleerde episode zonder gevolgen kan zijn, hoe kort ook, moet flauwvallen of bewustzijnsverlies niet lichtvaardig worden opgevat. Als u twijfels heeft of er waarschuwingssignalen optreden, is het verstandig om zo snel mogelijk naar de spoedeisende hulp of het ziekenhuis te gaan.