De Global Sumud Flotilla staat klaar om naar Gaza te varen. De hele wereld is erbij.

Dit is niet langer het moment voor stilte of inertie: tegenover het nieuws en de beelden die voortdurend uit Gaza binnenkomen, tegenover de passiviteit van instellingen en politici, is het het maatschappelijk middenveld dat in opstand komt , de stilte doorbreekt en vooral de blokkade wil doorbreken, de grens wil oversteken en een einde wil maken aan het bloedbad.

Na de mobilisaties op echte en virtuele pleinen, na de oproepen en nationale en lokale initiatieven, komt nu de hele wereld in beweging en vaart een vloot uit die 44 verschillende vlaggen voert. Het heet de Global Sumud Flotilla . " Global " als in globaal, " Sumud " als in verzet, of liever veerkracht (een concept diepgeworteld in het Palestijnse geweldloze verzet), en " Flotilla " als in een kleine vloot. Maar de vloot is helemaal niet klein, want dit is de grootste internationale civiele missie ooit georganiseerd, waaraan bijna 50 landen deelnemen. De bestemming is Gaza, het doel is om de zeeblokkade te doorbreken en humanitaire hulp te brengen, maar tegelijkertijd een boodschap van solidariteit en nabijheid aan het Palestijnse volk, waarin unanieme verontwaardiging wordt uitgesproken over het bloedbad dat al bijna twee jaar plaatsvindt, zonder dat iemand ingrijpt om het te stoppen.

De eerste boten vertrekken op 31 augustus vanuit Spanje, terwijl een tweede ronde vertrekken gepland staat voor 4 september vanuit Sicilië, Tunesië en andere havens in het centrale Middellandse Zeegebied. Ondertussen krijgt het initiatief al wekenlang wereldwijde aandacht dankzij de intense online en sociale media-aandacht: activisten, artsen, artiesten, zangers, journalisten en bekende figuren uit de wereld van cultuur, politiek en entertainment hebben hun gezicht laten zien om het initiatief te delen, de redenering en doelstellingen ervan uit te leggen en iedereen op te roepen het te steunen.

Tegelijkertijd vinden er, zowel op zee als aan land, voor en tijdens de reis in verschillende landen bewustmakingsacties en inzamelingen van humanitaire hulp voor Gaza plaats. Zo ook in Genua , gecoördineerd door Music for Peace en het Autonomous Port Workers' Collective (CALP). Het doel is om 45 ton hulpgoederen in te zamelen, die samen met de bemanning aan boord van de vertrekkende schepen worden geladen.

Meer dan 30.000 mensen hebben zich aangemeld om deel te nemen, en ongeveer 500 zullen aan boord gaan van ongeveer vijftig boten. Onder hen bevinden zich verschillende bekende gezichten, waaronder Greta Thunberg, die in juni aan boord ging van de "Madleen", die later door Israël werd tegengehouden.

De Global Sumud Flotilla is een gezamenlijke mobilisatie van de Global Movement to Gaza, de Maghreb Sumud Flotilla (voorheen Sumud Convoy), Sumud Nusantara en strategische partners van de Freedom Flotilla Coalition. "We zijn onafhankelijk van welke regering of politieke partij dan ook", leggen de initiatiefnemers uit. "Onze loyaliteit ligt bij rechtvaardigheid, waardigheid en de heiligheid van het menselijk leven. De Israëlische bezetting legt een totale blokkade op – te land, ter zee en in de lucht – waardoor Gaza opzettelijk van de buitenwereld wordt geïsoleerd. De communicatieroutes over land worden volledig geblokkeerd of streng gecontroleerd door de Israëlische bezettingsmacht en de door de VS gesteunde Gaza Humanitarian Foundation (GHF). Hulp wordt vaak vertraagd, beperkt of gebruikt als dodelijke valstrikken. Over zee omzeilen we deze systemen en gaan we de blokkade frontaal tegemoet. Deze schepen vervoeren niet alleen hulp, ze dragen een boodschap: de blokkade moet stoppen ."

Deze actie is legaal volgens het internationaal recht. Wat wel illegaal is, is de blokkade van Gaza door de Israëlische bezetting, die een collectieve straf en een schending van de Geneefse Conventies vormt.

Er zijn risico's, maar het grote aantal deelnemers zal het voor het Israëlische leger zeker moeilijker maken om in te grijpen, aangezien het al eerder flottieljes heeft onderschept en geblokkeerd . "Israël heeft een gedocumenteerde geschiedenis van geweldsgebruik tegen humanitaire flottieljes", leggen de initiatiefnemers uit. "Internationale aandacht verschuift echter de berekeningen. Met wereldwijde coördinatie, juridische voorbereiding en getrainde bemanningen streven we ernaar de politieke kosten van elke agressie te verhogen . Deelnemers zullen veiligheidscontroles, geweldloosheidstraining en veiligheidsvoorbereiding ondergaan." Hoe dan ook, ongeacht de uitkomst van de missie en de zorgen rond de onderneming, "zijn de risico's die we lopen minimaal vergeleken met wat Palestijnen dagelijks doorstaan: honger, ontheemding en bombardementen."

Om de risico's te beperken, zijn de schepen van de vloot voornamelijk klein en middelgroot en bijna allemaal varend. Dit maakt ze wendbaar en moeilijker te dwarsbomen, en ook bureaucratisch gemakkelijker te besturen. Elk schip staat onder toezicht van een regionale delegatie met de juridische, nautische en logistieke ondersteuning van de vlootcoalitie.

Maar de beslissing om zoveel kleine boten in te zetten heeft ook een politieke en symbolische betekenis: "Ons gedecentraliseerde model, met honderden kleine boten, versterkt de veerkracht, verdeelt de verantwoordelijkheid en versterkt leiderschap vanuit de basis", leggen de initiatiefnemers uit, en voegen eraan toe: "Deze actie is legaal volgens het internationaal recht. Wat wel illegaal is, is de blokkade van Gaza door de Israëlische bezetting, die een collectieve straf en een schending van de Geneefse Conventies vormt. Civiele vaartuigen die humanitaire hulp vervoeren of deelnemen aan vreedzame protesten in internationale wateren, worden beschermd door het zeerecht."

De zeeblokkade werd, net als de land- en luchtblokkade, door Israël (met hulp van Egypte in het zuiden) opgelegd nadat Hamas in 2007 Gaza had veroverd. De zeeblokkade vereist met name dat de Israëlische marine langs de kust patrouilleert en voorkomt dat schepen de wateren van Gaza binnenvaren voorbij een smalle en variabele grens. Het beoogde doel is om de doorgang van wapens te voorkomen, maar het resultaat is al bijna twintig jaar een strenge beperking van het verkeer van burgers en goederen. Wat voor Israël een veiligheidsmaatregel is, voor de VN en ngo's een vorm van collectieve straf, betekent voor het Palestijnse volk honger, isolement, armoede en vaak de dood .

Om deze blokkade te doorbreken, werd in 2009 de Freedom Flotilla opgericht, een internationale coalitie van ngo's en activisten uit verschillende landen (waaronder Italië, met de afdeling "Freedom Flotilla Italia"), met als doel humanitaire hulp over zee naar Gaza te brengen. De eerste zending is tevens de meest dramatische en beruchte: in 2010 vertrokken zes schepen naar Gaza. Het Turkse schip Mavi Marmara werd in internationale wateren geënterd door Israëlische troepen: tien activisten kwamen om het leven, vele anderen raakten gewond .

Andere vloten en individuele boten probeerden in de daaropvolgende jaren de blokkade te doorbreken, maar werden steeds door de Israëlische marine onderschept voordat ze de wateren van Gaza binnenvoeren. Het gemeenschappelijke doel van de verschillende expedities was niet alleen het leveren van hulpgoederen, maar ook het doorbreken van de stilte en het trekken van internationale aandacht.

Wij willen dat onze regeringen een boodschap overbrengen: hun burgers, die zich in groten getale bij dit initiatief aansluiten, zijn werkelijk gefrustreerd en uitgeput door deze passiviteit, deze medeplichtigheid aan de barbaarse uitroeiing die in Gaza plaatsvindt.

Maria Elena Delia, Italiaanse coördinator van de Global Sumud Flotilla

Maria Elena Delia is de woordvoerder van de Italiaanse delegatie van de Global Movement naar Gaza en de Italiaanse coördinator van de Global Sumud Flotilla. Ze studeerde natuurkunde en is al sinds haar universiteitsjaren betrokken bij activisme, met name namens het Palestijnse volk. In 2008 maakte ze met de Free Gaza Movement deel uit van de groep die de eerste twee boten naar Gaza vervoerde.

Hoe gaat het met de voorbereidingen, enkele uren voor de eerste vertrekken?

Je zou kunnen zeggen dat we 23 uur per dag werken! Het coördineren van dit alles is vanuit meerdere perspectieven extreem complex: vanuit technisch, bureaucratisch, veiligheids-, communicatie- en institutioneel oogpunt. Maar binnen de beweging zijn er honderden mensen met buitengewone vaardigheden die besloten hebben hun expertise ten dienste te stellen van Gaza.

Er is geen gebrek aan risico's, zei u. Hoe gaan jullie jezelf beschermen?

Allereerst is de buitengewone zichtbaarheid die we genieten een vorm van bescherming voor ons: een zichtbaarheid die we niet verwachtten en die ons diep raakt. Dankzij sociale media is er een soort momentum ontstaan, waardoor er na de eerste video's nog veel meer zijn binnengekomen. We kunnen onszelf niet beschermen tegen mogelijke blokkades en arrestaties, maar onze actie is legaal en de legitimiteit van wat we doen is onze primaire vorm van bescherming. We zijn ongewapend, geweldloos, we zullen humanitaire hulp aan boord hebben en in internationale wateren varen: in theorie zou niemand ons moeten tegenhouden. Ons plan is om van internationale wateren naar de wateren van Gaza over te steken, maar de kans is groot dat we worden tegengehouden: we zullen het niet kunnen voorkomen, omdat we een civiele en vreedzame vloot zijn, en als een marine ons wil tegenhouden, zal ze dat doen. En als ze dat doet, zullen we haar recht niet erkennen om ons te bevelen terug te keren. Op dat moment kunnen zich vele scenario's voordoen. Onze bescherming, ik herhaal, ligt in onze legitimiteit. Maar onze bescherming omvat ook jullie, journalisten van de gedrukte pers, radio, tv en online. En er zijn veel mensen die ter plaatse zullen blijven en ons zullen steunen, ieder naar eigen vermogen.

Weet u of iemand in Gaza op de hoogte is van dit initiatief?

Ja, we hebben contacten met verschillende mensen en organisaties, zowel Palestijnse als internationale. Ik ken het initiatief. Gisteren was ik nog bij een initiatief in Ancona: een deelneemster die met ons mee op de boot gaat, vertelde dat haar contacten in Gaza haar "trots" op haar hadden gezegd. Daar moet ik om lachen, want we kunnen zoveel leren van de Palestijnen. Maar in de tussentijd hopen we dat dit initiatief ervoor zorgt dat ze zich minder alleen voelen.

Een humanitair initiatief? Of misschien een politiek initiatief?

Zeker humanitair, want we zullen hulp bieden en proberen een humanitaire corridor te openen, terwijl we tegelijkertijd oproepen tot heropening van internationale corridors. Maar het is ook een politieke actie, omdat we een signaal willen afgeven aan onze regeringen: hun burgers, die zich massaal bij dit initiatief aansluiten, zijn oprecht geërgerd en uitgeput door deze passiviteit, deze medeplichtigheid aan de barbaarse uitroeiing die in Gaza plaatsvindt.

Trefwoorden:
• activisme
• Gaza
• Palestina