Nu de film op 7 oktober eindelijk in première gaat op TIFF, zegt de regisseur dat het publiek de rechter moet zijn

De gepensioneerde Israëlische generaal Noam Tibon genoot van een rustige ochtend op 7 oktober 2023 toen hij een sms'je van zijn zoon Amir ontving dat hij nooit had verwacht.

Hamas was in de kibboets van zijn familie, vertelde Amir aan zijn vader, en ze vermoordden mensen.

"Op dat moment [nam ik] de beslissing dat ik al mijn vaardigheden, al mijn ervaring, alles zou gebruiken om mijn familie te redden", vertelde Tibon aan CBC News. "En ik denk dat dit de belangrijkste beslissing was die ik die dag heb genomen."

Hij vertrok op een reis van 14 uur om de familie van zijn zoon te redden, zonder zich bewust te zijn van het gevaar dat hem te wachten stond.

Tibon zegt dat zijn verhaal gaat over hoe ver we gaan voor familie. En regisseur Barry Avrich, die dat verhaal verwerkte in de documentaire The Road Between Us: The Ultimate Rescue, is blij dat zijn film eindelijk door het publiek beoordeeld wordt.

Documentaire ingetrokken, daarna opnieuw uitgenodigd

De film zit in een achtbaanrit sinds 13 augustus, toen TIFF de film uit de programmering haalde vanwege zorgen over beeldrechten en veiligheidsproblemen. Het festival gaf destijds echter aan dat het nog steeds probeerde om die zorgen met de filmmakers op te lossen.

Dat besluit leidde tot hevige kritiek, onder meer van Israëlische politici en Joodse groeperingen uit Canada en het buitenland.

De volgende dag maakten beide partijen bekend dat de bezwaren waren opgelost en dat de documentaire op het festival van dit jaar zou worden vertoond.

Avrich zegt dat de beslissing om de film wel of niet te gaan, bij het publiek ligt.

"Als je niet wilt gaan, ga dan niet. Als je geen kaartje wilt kopen, koop dan geen kaartje", vertelde de Canadese regisseur aan CBC News.

De film heeft al tot demonstraties geleid . Afgelopen weekend zwaaiden enkele tientallen demonstranten met Palestijnse vlaggen en droegen ze dekens besmeurd met nepbloed als rekwisieten. Een demonstrant vertelde The Canadian Press dat hij zich zorgen maakte over het feit dat het festival de Israëlische militaire acties in de Gazastrook "kunstmatig zou vervuilen".

Avrich zegt dat het uiteindelijk oké is als sommige mensen de film niet leuk vinden. Het doel van festivals is namelijk om mensen kennis te laten maken met nieuwe ideeën en discussie op gang te brengen.

"Daar gaat het om", zei hij, en voegde eraan toe dat TIFF "het publiek soms naar films moet brengen waar ze zich ongemakkelijk bij voelen."

TIFF ontkent 'een zeer zware dag'

Avrich zegt dat hij "buitengewoon enthousiast" was toen hij in juli hoorde dat zijn film was geaccepteerd voor het festival.

Hij zegt dat de organisatoren van het TIFF rond die tijd vragen hadden over een aantal beelden die hij gebruikte. Ze wilden er met name zeker van zijn dat de documentaire echte beelden bevatte en geen nagemaakte scènes, en dat de door Hamas gemaakte video's correct werden geïdentificeerd.

Avrich zegt dat zijn filmteam altijd van plan was om Hamas-beelden in de uiteindelijke versie van een label te voorzien en dat er geen nagemaakte scènes in de film voorkomen. Hij vertrouwde er daarom op dat ze die details met het festival zouden kunnen uitwerken.

Hij zegt echter ook dat er zorgen waren over hoe het publiek zou reageren op de film en of opname ervan zou zorgen voor de "juiste mix in de programmering van het festival". Volgens hem was dit uiteindelijk de reden dat de film werd ingetrokken.

Hoewel zijn films al eerder waren afgewezen op festivals, zei Avrich dat deze beslissing bijzonder moeilijk was. "Als je eenmaal bent geaccepteerd en er dan achter komt dat je er niet meer bij bent... dat was een heel zware dag," zei hij.

TIFF heeft niet gereageerd op specifieke vragen van CBC News, maar CEO Cameron Bailey heeft eerder al zijn excuses aangeboden voor de problemen die het verwijderen van de film met zich meebracht en voor de verwarring over de eisen van het festival.

In een gezamenlijke verklaring van Bailey en Avrich, na het definitieve besluit om de documentaire in het programma op te nemen, staat onder meer: ​​"TIFF's communicatie over haar eisen heeft de zorgen en obstakels die ontstonden niet duidelijk verwoord en daarvoor bieden wij onze excuses aan."

Volgens Avrich is het belangrijk om een ​​evenwicht te vinden in de selectie van films, en hij gelooft dat het programma van TIFF daarin voorziet.

The Voice of Hind Rajab en Palestine 36 vertellen beide de verhalen van Palestijnen en worden dit jaar op het TIFF vertoond.

"Je kunt ingewikkelde verhalen van beide kanten, uit welke regio dan ook, niet negeren," zei Avrich. "Als je één verhaal gaat vertellen, laten we dan naar een ander verhaal kijken en ervoor zorgen dat je het publiek de kans geeft om verschillende perspectieven te bekijken."

Onderwerp van de film bemoedigd door steun

Tibon voelde zich op zijn beurt bemoedigd door de steun van mensen over de hele wereld die TIFF opriepen om de film weer op het programma te zetten.

Hij zegt dat het niet altijd makkelijk was om zijn pogingen om zijn familie te redden voor de documentaire van Avrich te reconstrueren. Dat geldt ook voor het bekijken van de beelden in de uiteindelijke film, die hem volgens hem meteen terugbrachten naar de dag van de aanval.

"Ik heb mijn hele leven in de strijd gezeten. Ik heb dus lijken gezien, maar ik heb nog nooit zulke... vreselijke taferelen gezien als op 7 oktober", zei Tibon.

Hij hoopt dat de film kijkers aan het denken zet over hun eigen familie en wat zij zouden doen om hen te beschermen.

"Iedereen die een gezin heeft, kinderen of kleinkinderen, dit is onze hele wereld. Dit is het allerbelangrijkste in ons leven," zei hij. "Mijn doel is dat... het mensen de moed geeft om actie te ondernemen."