Netflix' Trainwreck-documentaire blikt terug op Rob Fords chaotische burgemeesterscampagne en publieke strijd

Shianne Brown kan zich nog goed herinneren hoe ongeloof ze voelde toen ze aan de andere kant van de wereld hoorde dat de burgemeester van Toronto, Rob Ford, op video was betrapt terwijl hij crack rookte.

"Wat gebeurt er in vredesnaam in Toronto? Dat is waanzin", herinnert de filmmaker uit Londen zich dat hij dacht toen het nieuws in 2013 bekend werd.

De overleden burgemeester groeide al snel uit tot een internationaal fenomeen, eerst vanwege de schokkende beschuldiging die hij uiteindelijk toegaf en vervolgens vanwege de reeks schandalen die daarop volgde, waaronder beschuldigingen van openbare dronkenschap en het fysiek omverlopen van een gemeenteraadslid.

Meer dan tien jaar later is Brown de regisseur van Trainwreck: Mayor of Mayhem , een nieuwe Netflix-documentaire die de opkomst van Ford en zijn chaotische tijd in het ambt belicht.

De aflevering, die dinsdag uitkomt, maakt deel uit van de Trainwreck -anthologieserie van de streamer, waarin volgens een logline "enkele van de meest rampzalige gebeurtenissen die ooit in de reguliere media zijn voorgekomen" worden onderzocht.

"Ik wilde echt de menselijke kant van Rob Ford aanspreken, niet de politieke headliner die Rob Ford is", aldus Brown tijdens een videogesprek vanuit Londen.

Er is een kant van dit verhaal waarin je met volle kracht in het schandaal duikt, maar dat deed het verhaal geen recht, en ook niet Rob Ford en zijn vele aanhangers, vrienden en familie.

Brown vroeg Fords broer, de premier van Ontario, Doug Ford, om mee te werken aan de film, maar hij "wees vriendelijk."

"Het is een heel tragisch verhaal vanwege de manier waarop hij is gestorven. Je moet echt respect hebben voor de wensen van de familie, zeker bij een project als dit, waarbij je de schandalen en de moeilijke kant van het verhaal belicht", aldus Brown.

Ford stierf in 2016 op 46-jarige leeftijd aan kanker.

De film combineert archiefmateriaal met interviews, onder andere met lokale journalisten zoals Robyn Doolittle, die uitgebreid verslag deed van Fords politieke carrière en een boek over hem schreef, en met insiders uit de kring rond Ford, waaronder zijn voormalige chauffeur Jerry Agyemang. Zo schetst de film het populistische beeld dat Ford in 2010 aan de macht bracht en de publieke teloorgang die hem berucht maakte.

Controversiële burgemeester positioneert zichzelf als 'underdog'

Brown ontdekte dat Ford — die met zijn belastingverlagingen en anti-establishment-agenda een grote aanhang van kiezers uit de voorsteden had opgebouwd — een manier had om de "rechtelozen een gevoel van moed te geven."

"Hij was vaak degene die met de schoonmaker, de conciërge en de andere mensen praatte, de mensen die ons leven draaiende hielden. Maar hij kreeg niet altijd een bedankje van de anderen," zei ze.

Brown zegt dat Fords retoriek waarin hij opkomt voor "het volk" tegen wat hij de "elites uit het centrum" noemt, nog steeds weerklank vindt en wijst op een bredere wereldwijde verschuiving in de manier waarop macht wordt verworven.

"Het is een verhaal over de underdog. Ik denk dat we het bij verkiezingen over de hele wereld hebben gezien", zei ze, verwijzend naar het Brexit-referendum in het Verenigd Koninkrijk en de eerste presidentsverkiezingen van Donald Trump in de VS, die door velen aanvankelijk als onwaarschijnlijk werden afgedaan.

"Ik had het gevoel dat Rob Ford niet per se iemand was met kwade, wraakzuchtige bedoelingen. Hij leek eigenlijk wel iemand die mensen wilde helpen, maar de helft van de stad was het gewoon niet eens met zijn politieke opvattingen."

Tegelijkertijd, zegt Brown, was Ford "behoorlijk vijandig tegenover mensen. Hij viel de media aan."

Vijandige relatie met de media

De film legt de vaak vijandige relatie van de controversiële burgemeester met lokale verslaggevers vast. Er is te zien hoe hij herhaaldelijk uithaalt naar mensen die hij als tegenstanders ziet.

"Ik denk dat als hij [het roken van crack] als eerste had toegegeven, dat zijn zaak echt geholpen zou hebben. Het heen en weer gepraat met de media, hen leugenaars noemen […] Ik denk dat hij daar deels de fout in is gegaan."

Brown zegt dat hoe dieper ze zich in het verhaal verdiepte, hoe meer ze zag hoe vaak camera's Ford vastlegden terwijl hij in een vicieuze cirkel van drugsmisbruik belandde. Variërend van beelden op sociale media waarop hij zichtbaar dronken was op het Taste of the Danforth-festival in 2013 tot een clip waarop hij in 2014 struikelde en vloekte voor het stadhuis, maakten virale video's van zijn bizarre openbare gedrag hem een ​​makkelijke prooi voor Amerikaanse tv-programma's. Hij was zelfs te gast bij Jimmy Kimmel Live! te midden van het crackschandaal.

"Dit was een man die in een zeer publieke arena tegen een verslaving vocht. Het is een ziekte. Ik wilde echt laten zien dat dit een man was die worstelde en elke dag de media moest confronteren," zei ze, eraan toevoegend dat ze zich afvraagt ​​of het verhaal vandaag de dag anders zou zijn gebracht, gezien de groeiende aandacht voor geestelijke gezondheid.

Brown hoopt dat de film mensen aan het denken zet over de omstandigheden die leidden tot de beruchte crackvideo. Na het schandaal werden Fords belangrijkste bevoegdheden als burgemeester ontnomen.

"Wat bracht hem tot dat moment?" vroeg ze.

"Het is niet echt aan ons om te oordelen, en uiteraard vertel ik dit verhaal, maar ik hoop gewoon dat het mensen anders laat denken over wie hij was en wat er met hem is gebeurd."