In de Assemblee krijgt Wauquiez een commissie die onderzoek doet naar de ‘banden’ tussen politieke partijen en islamistische netwerken

Atleten noemen het een troostprijs. Na zijn zware nederlaag voor het presidentschap van Les Républicains (LR) tegen Bruno Retailleau, rekende Laurent Wauquiez erop de verloren tijd in te halen met de instelling van een onderzoekscommissie "naar de banden tussen politieke bewegingen en organisaties die de islamistische ideologie propageren". De manoeuvre was uitsluitend gericht tegen La France insoumise (LFI), de favoriete boeman van het parlementslid uit de Haute-Loire. Na een tegenslag in de Assemblée op dinsdag 3 juni, toen de Commissie Rechtsgeleerdheid zijn voorstel niet-ontvankelijk verklaarde, ging Wauquiez er opnieuw voor. En dezelfde parlementsleden keurden zijn verzoek om een ​​onderzoekscommissie op woensdag 18 juni goed met 29 tegen 27 stemmen.

"We hebben het niet opgegeven. Geconfronteerd met de compromissen is het tijd om open kaart te spelen ," trompetterde de gekozen afgevaardigde op X. "De Fransen hebben het recht om het te weten!" De toelichting bij de resolutie die de commissie instelt, zet de toon voor een puur tactische zet: "Het islamisme heeft Frankrijk de oorlog verklaard. […] Geconfronteerd met deze constatering is het de plicht van gekozen afgevaardigden en politieke leiders om met alle mogelijke middelen de organisaties en personen te dwarsbomen die het islamisme propageren, antisemitisme aanwakkeren of terroristische acties ondersteunen." Zonder LFI ooit bij naam te noemen, wijst de afgevaardigde op " een bundel aanwijzingen die mogelijke banden van zelfgenoegzaamheid en steun tussen vertegenwoordigers van politieke bewegingen en islamistische of zelfs terroristische netwerken schetsen."

Degene die knipoogt naar Reconquête en Sarah Knafo noemt de mars tegen islamofobie , die in 2019 werd gelanceerd op initiatief van het Collectief tegen Islamofobie in Frankrijk (CCIF) – twee jaar later ontbonden – waaraan verschillende linkse leiders deelnamen, waaronder Jean-Luc Mélenchon. Hij noemt ook de manifestaties van het collectief Urgence Palestine , waartegen minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau een ontbindingsprocedure instelde.

"Niemand laat zich misleiden door hoe deze commissie zich zal ontwikkelen", voorspelt een naaste medewerker van Wauquiez. Rechts – of in ieder geval de pro-Wauquiez-partij – zal niet aarzelen om deze poging om LFI zonder pincet aan te vallen, openbaar te maken. Zelfs als dat betekent dat er een rapport moet worden opgesteld dat zal worden gebruikt om een ​​kabinet te ondersteunen... " Onder onze kiezers heerst een reële angst voor Mélenchon ", meldt dezelfde adviseur. "In 2017 was het de angst voor de Roden, voor belastingen, net als in 1981. In 2022 is het de angst voor de partij van de buitenlander..."

De manoeuvre is nu al irritant. "Het echte probleem is de instrumentalisering, ongeacht de groepen, van de onderzoekscommissies, tot het punt dat dit waardevolle instrument in diskrediet wordt gebracht", klaagde een parlementslid van Macron begin juni, toen de eerste poging werd afgewezen. Rechts benadrukte destijds de sterke mobilisatie van linkse parlementsleden om zich ertegen te verzetten, maar ook de onvoldoende betrokkenheid van de RN en de weinige onthoudingen in het kamp van Macron. Het resultaat: 23 stemmen voor en 23 tegen. Het voorstel werd verworpen.

"Dit is wat er gebeurt als je de Assemblee en de CNews-groep met elkaar verwart", spotte Mathilde Panot , leider van de LFI-afgevaardigden. Op Facebook speelde Wauquiez in op verontwaardiging. "Een schandaal in de Nationale Assemblee", protesteerde hij in een video die op 10 juni werd geplaatst, terwijl hij toegaf dat hij " hun banden met het islamisme aan de kaak wilde stellen". Niet genoeg om Gabriel Attal, voorzitter van de Macronistische groep Together for the Republic, die Wauquiez in zijn tweede poging steunde, bang te maken.

De LR-fractie heeft de redactie van het commissierapport al toevertrouwd aan Vincent Jeanbrun, parlementslid voor Val-de-Marne. Het enige wat nog rest, is het vinden van een voorzitter die de hoorzittingen zal leiden. Traditioneel gaat de functie naar een parlementslid van de oppositie. "Het ideaal is een socialist die gebroken heeft met de LFI", mijmert een goede vriend van Wauquiez. Hij overweegt ook serieus een parlementslid van de Ciottisten of Rassemblement National. Een verhaal over het heruitvinden van een "sanitair cordon" met een (bittere) "unie van rechts"-twist.