De 'playlist' om uit te kleden | Column Seks met Esther

Iedereen heeft zijn eigen muzieksmaak, maar als het om slapen gaat, liggen de zaken net even anders. Wat je luistert in de auto, onder de douche of om door de file te komen, is niet altijd geschikt voor als het moeilijk wordt. Muziek is daar niet zomaar een opvulling: het is de onzichtbare architect van de sfeer. Het bed is op zichzelf slechts een meubelstuk; met de juiste muziek wordt het een podium.

Het is niet hetzelfde om de begane grond te bereiken met een hartverscheurende ballad als met een zachte bossa nova die door de muren sijpelt. De eerste onderdrukt de drang nog voordat die begint; de tweede laat hem in stereo opbloeien. Daarom is een "undressing playlist" geen luxe, maar een strategie: een set nummers die ritsen los kunnen maken, knopen kunnen losmaken en stijfheid kunnen wegsmelten lang voordat ze ook maar één zenuw in de lagere regionen raken.

Een 'undressing playlist' is geen luxe, maar een strategie: een set nummers die ritsen los kunnen maken, knopen kunnen losmaken en de stijfheid kunnen wegnemen voordat ze ook maar één gevoelige snaar raken in de lagere regionen.

Het gaat er niet om achtergrondmuziek op te zetten terwijl je over het leven praat. Het is een goed script dat, mits goed gebruikt, je van verlegenheid naar gemak kan brengen zonder dat ongemakkelijke "wat nu?"- gevoel. Een fluisterende bolero die vanaf de eerste noot streelt, een speelse son die je uitnodigt om te bewegen, een jazz die binnensluipt als een ondeugende zucht... elk genre heeft zijn doel, en het is geen toeval dat de grote verleiders van de vorige eeuw meer wisten over vinylplaten dan over datingapps.

De sleutel is om het moment te lezen. Als de avond begint met een glas wijn, begin dan met iets zachts, zoals iemand die de deur opendoet zonder haast. Als blikken al in code spreken, verhoog dan het tempo om het lichaam te laten reageren. En als dat sluimerend lijkt, zijn er nummers die het wakker maken zonder haast, alleen met insinuaties die in volume toenemen als de warmte op de huid.

Natuurlijk is een afspeellijst niet alles . Het heeft geen zin om Miles Davis op de achtergrond te laten spelen als de stemming net als het achtuurjournaal is. Muziek is een brug, maar je moet eroverheen. Je moet de hand durven te nemen, de beat de richting laten bepalen en de benedenverdieping uitnodigen om te dansen, niet om zich te laten chanteren.

Het samenstellen van deze lijst is een gedeelde verantwoordelijkheid: elk lid kan ermee aan de slag gaan en er een meesterwerk van maken. Het gaat er niet om te improviseren met wat er op de radio gedraaid wordt, maar om elk nummer te cureren met dezelfde zorg die je besteedt aan het kiezen van een goede wijn of het dimmen van de verlichting. Het is de soundtrack van een moment dat, mits goed uitgevoerd, in je geheugen gegrift zal blijven... en op je volgende afspeellijst zal staan.

Want uiteindelijk draait het niet alleen om verlangen: net als sintels kun je het het beste aanwakkeren met een ademtocht in de juiste richting. En weinig dingen waaien zo goed als een liedje dat langzaam binnensluipt, onder je huid kruipt en je kleren ervan overtuigt dat het niet langer nodig is.