Zo groot is de ongelijkheid in Mexico

Volgens een analyse uitgevoerd door Oxfam Mexico en het Instituut voor Studies over Ongelijkheid (INDESIG) over de resultaten verkregen in de Nationale Enquête naar Huishoudinkomens en -uitgaven (ENIGH) 2024 van het Nationaal Instituut voor Statistiek en Geografie (INEGI) , in Mexico De rijkste 1% van de bevolking verdient tot 442 keer meer dan de armste 10% . Bovendien is hun inkomen 44 keer hoger dan het nationale gemiddelde , wat de economische kloof vergroot.

Op basis van een analyse van het belangrijkste officiële instrument van de Mexicaanse overheid om deze gegevens te meten, geeft het onderzoek aan dat de armste 10% van het land 2% van het totale inkomen ontvangt, terwijl de rijkste 1% 35% ontvangt, ondanks stijgende inkomens onder de bevolking.

Uit de analyse blijkt dat "hoewel het gemiddelde inkomen van Mexicaanse huishoudens tussen 2018 en 2024 met 18,7% is gestegen, van 18.381 pesos naar 21.825, de lichte afname van ongelijkheid en armoede niet voldoende is om volledige toegang tot mensenrechten, de ontwikkeling van levensprojecten, sociale mobiliteit en het verkleinen van de kloof tussen de rijkste en de armste mensen te garanderen."

Volgens gegevens van ENIGH ontvingen de armste huishoudens in Mexico 2.168 pesos per persoon per maand, terwijl de rijkste 1% 958.777 pesos ontving, wat wijst op een "extreme" ongelijkheid.

Uit het onderzoek blijkt dat de " economische ongelijkheid in Mexico alarmerend blijft ", wat betekent dat "toegang tot rechten sterk afhankelijk blijft van het inkomensniveau", ondanks het economische en arbeidsmarktbeleid van de voorgaande zesjarige termijn, dat resulteerde in een stijging van 29% ten opzichte van 2018 voor de armste gezinnen.

Maatregelen zoals het verhogen van het minimumloon leidden tot een stijging van maar liefst 54%, tot 1.016 pesos, van het arbeidsinkomen van de armste huishoudens . Er wordt echter gesteld dat verdere aanpassingen nodig zijn om de positieve effecten ervan te versterken.

Volgens de analyse versterkt deze situatie de conclusie dat er nog steeds sprake is van ‘structurele ongelijkheid’, waardoor gezinnen gedwongen worden een groot deel van hun inkomen uit te geven aan diensten die door de staat geleverd zouden moeten worden.

" Alleen mensen met meer middelen hebben volledige toegang tot gezondheidszorg, onderwijs, fatsoenlijke huisvesting en zorg. Voor mensen met een laag inkomen brengt het uitoefenen van deze rechten kosten met zich mee die hen vaak dwingen hun welzijn en levensplannen op te offeren", aldus INDESIG-directeur Máximo Jaramillo in een verklaring.

Qua uitgaven is er weliswaar sprake van een stijging , maar de armste huishoudens besteden het aan basisbehoeften zoals voedsel, huisvesting en openbaar vervoer , terwijl de rijkste huishoudens het investeren in luxe, onderwijs, entertainment en privévervoer.

* * * Blijf op de hoogte van het nieuws, word lid van ons Whatsapp-kanaal * * *

OB