Chris (26), Alzheimer araştırmaları için çoraplarla maraton koşuyor

Chris, Alzheimer araştırmaları için para toplamak amacıyla maraton koşuyor. Fotoğraf: Özel mülk

Chris van Dommele (26), Amsterdam Maratonu'na katılıyor. Koşu ayakkabısı değil, çorap giyiyor. Bu dikkat çekici etkinlikle, Alzheimer Çorapları bağış toplama girişimi aracılığıyla Amsterdam Alzheimer Merkezi için para topluyor. Motivasyonu kişisel: Annesine nispeten genç yaşta Alzheimer teşhisi konmuş.

Hollandalıların beşte biri bunama hastalığına yakalanıyor ve bunların çoğu Alzheimer hastası. Hastalık ilerleyici. Bu düşüşü yavaşlatmak için ilaçlar mevcut, ancak hala kat edilmesi gereken uzun bir yol var. Bu nedenle, araştırmalar için önemli miktarda fon sağlanıyor.

Annesine 53 yaşında Alzheimer teşhisi kondu. "Değişmeye başladığında, ilk başta tükenmişlik veya stres yaşadığını düşündük. İşinden kovuldu, ancak yeni işinde de işler yolunda gitmiyordu. Her şeyi unuttu, inisiyatifini kaybetti ve duyguları daha durgunlaştı. Alzheimer'ı ise ancak daha sonra keşfettik."

Teşhisin üzerinden üç yıldan fazla zaman geçti. "Fiziksel olarak hâlâ oldukça iyi durumda, ancak inisiyatif alma yeteneğinin azaldığını görebiliyorsunuz. Duyguları köreldi. Yine de birlikte bir şeyler yaptığımızda genellikle mutlu ve neşeli oluyor ve bunun için minnettarız. Özellikle babam için çok zor. Her gün bununla yaşayan o."

Chris, Amsterdam Alzheimer Merkezi'nin bir bağış toplama girişimiyle tanıştı. "Her yıl sekiz genç, Alzheimer Socks adında çorap satan küçük bir girişim kuruyor. Alzheimer araştırmaları için para topluyorlar. Girişimi duyduğumda hemen şunu düşündüm: Ben de bunun için bir şeyler yapmak istiyorum."

Ve böylece plan doğdu: Çoraplarla tam bir maraton (42 kilometre ve 195 metre) koşmak. Chris: "Dikkat çekiyor ve kampanyayla mükemmel bir uyum sağlıyor. Ayrıca neden yaptığınızı da açıklayabilirseniz, gerçekten yankı buluyor."

Fikir kulağa eğlenceli gelse de, uygulama ciddi bir iş. Chris beş aydır maraton için antrenman yapıyor. "Şu anda 20 kilometredeyim ve koşmama iki ay daha var. İlk başta çok acı vericiydi: üç dört kilometre sonra bile su toplamıştı. Şimdi nasırlar oluşuyor, tekniğim daha iyi ve çok daha iyi gidiyor."

Rahat ve darbe emici koşu ayakkabılarından çıplak ayaklara geçiş oldukça zorlu bir süreç. Bunu kavramak için bir çıplak ayak koçuyla anlaştı: "Gerçekten farklı yürümeyi öğrenmelisin. Neyse ki bana çok yardımcı oldu. Şu da ilginç: Ayakkabısız daha doğal yürümeyi savunan bir akım var. Tekniğe hakim olduğunuz sürece koşmanın eklemleriniz üzerindeki etkisi daha az."

Yine de çorapla koşmak risksiz değil. "Bazen engebeli asfaltta yürüyorsunuz veya yerde cam parçaları oluyor. Bu biraz can sıkıcı. Ve eğer ayaklarınız su toplarsa, günlerce antrenman yapamayabilirsiniz. Bazen haftada bir antrenman seansına kısmak zorunda kalıyorum. Ama işler düzeliyor gibi görünüyor."

Chris'in etrafındakilerin tepkileri çoğunlukla şaşkın ama olumlu. "İnsanlar, 'Harika bir girişim, ama emin misin? Yarı maraton koşamaz mısın? Ya da üzerine çorap giyip ayakkabı giyemez misin?' diyor." Yine de maratonu çıplak ayakla tamamlamaya kararlı.

Annesi her şeyi tam olarak kavrayamasa da Chris, annesinin gurur duyduğunu düşünüyor. "Konuyu kesinlikle biliyor. Konuşuyor, işlerin nasıl gittiğini soruyor. Babam da bir şeylerden bahsettiği için ne kadar hissettiğini ve ne kadarını açığa vurduğunu hâlâ kestirmek zor. Ama bence gerçekten anlıyor. Ve bu harika."

Birkaç yıldır evde yaşamıyor, iki kız kardeşi de öyle. "Onu yaklaşık iki haftada bir görüyoruz. O günlerde ekstra sabırlı olmaya çalışıyoruz. Sık sık tekrarlamak, düzenli sohbet konuları bulmak faydalı oluyor. Dün olanlar zordu. Ama bu proje hâlâ takip edebileceği bir şey."

Chris deneyimli bir koşucu değil. "Yarım maraton koştum ama aslında en sevdiğim aktivite değil. Yine de bu farklı. Bana somut bir hedef veriyor. Bir çözüme katkıda bulunmayı veya en azından bir adım daha yaklaşmayı umduğum somut bir şey."