Hile maçlarının zevki

Maç öncesi, maç sırasında ve maç sonrasında sahada bulunan muhabirler, oyunculara ve teknik direktörlere Valladolid -Barça maçının bir aldatmaca olup olmadığını soruyor. Bu noktada bütün taraflar aynı fikirde. Takvimi çöküş noktasına kadar abartmanın ve basketbolun en kötü alışkanlıklarını taklit ederek müsabakaların anlamını yitirmesine yol açmanın sonucudur. Bu aşırı sömürüden önceki takımların sürdürülebilir başarı hikayeleri artık hayal bile edilemiyor. Performans ve beklenti kaybediyor ve Inter ile 3-3 berabere kalınan maç gibi heyecan verici maçların cazibesi vurgulanırken, bunun bedeli Barça'nın son La Liga maçlarındaki acı verici performansında mükemmel bir şekilde ifade ediliyor.

Neyse ki biz culés'ler buraya kadar geldik ve yarın ve pazar günü La Liga ve Şampiyonlar Ligi'nde paraların yazı mı tura mı geleceğini göreceğiz. Bu, yorgunluğun ve VAR'ın olaya çözüm bulmada belirleyici olacağı bir sonuca yol açacak ayrıcalıktır. Geriye dönüp baktığımızda bu sezonda pek çok unutulmaz an yaşandı. İşte tam da bu nedenle, en iyi ihtimalle unutulmaz üç maçımız daha kalmış olması bizi rahatlatıyor.

Messi'nin "Bizim için yeterli değil" sözünden sonra artık ne kadar yol kat ettiğimizi göreceğiz.

Messi'nin, her zamanki cimriliğiyle, takımın (ve dolayısıyla kulübün) durumunu "Bizim için yeterli değil" diyerek tanımladığı günü açılışını yaptığı birkaç yıllık hayal kırıklığı yaratan durağanlık, bu performansla aşıldı. ChatGTP'den Messi'nin cümlesini Katalancaya çevirmesini istediğimde makine bana " no ens arriba" diyor. Flick'in ekibinin katkısı, takımın (ve dolayısıyla kulübün) yeni zirvelere ulaşmasını ve kendisini elitler arasında konumlandırmasını sağladı; yerel rekabette liderlik yaptı ve kıta şampiyonluğu için ilk dörtte yer aldı; bu da takıma ilişkin algıyı değiştirdi. Bugün Montjuïc sezonluk bileti için kayıt süreci açılsa, kulüp üyelerinin gördüğü muamele akıl almaz derecede aşağılayıcı olsa bile, daha önce yapılan 17.000 veya 22.000 kayıttan kesinlikle daha fazla kayıt olurdu.

Bu beklenti, oyun ve futbol ayinini daha tepkisel ve saygısız bir şekilde anlayan yeni idollerin gelişiyle körükleniyor. 21. yüzyıl bize amatörden müşteriye doğru bir evrim getirdiyse, şimdi her türlü çıkarı teknolojiyle kontrol edilen ve kırsal kesimde oybirliğinin insanlıktan çıkaran enerjisiyle hipnotize edilmiş sürü hayvanları gibi muamele gören bir müşteri kitlesine yatırım yapıyoruz.

Peki ya yarın? Her culé elinden geleni yapacaktır. Ben en aşina olduğum, sorumlu acı çekme seçeneğini seçeceğim. İlk maçın sonucu beni endişelendiriyor ama aynı zamanda Lamine Yamal'ın, Barça'nın finale çıkacağına inandığını söylediğinde duyduğu özgüvenden neredeyse körü körüne etkilenmek istiyorum. Sahte bir güven mi bu? Evet, ama tıpkı Barselona'nın bana atalarımın kaderci tiklerini benimsememi öğrettiği gibi, şimdi de kendimi gelecek nesillerin protokollerine göre planlamam gerektiğini anlıyorum. Ve gelecek, bu hafta, yarın başlıyor.