Raf Ömrü: Kevin Wilson
Yazarların en akılda kalıcı okumalarını paylaştığı ELLE.com'un kitap köşesi Shelf Life'a hoş geldiniz. Sizi teselli edecek, sizi derinden etkileyecek veya güldürecek bir kitap arayışındaysanız, sizin gibi (burada olduğunuz için) kitapları seven serimizdeki yazarlardan bir öneri düşünün. Belki de en sevdikleri başlıklardan biri sizinkilerden biri olur.
Kevin Wilson, "karanlık şeylerden sağ kurtulan" insanlar hakkında yazıyor. On günde taslağını hazırladığı üçüncü romanı Nothing To See Here , üzgün olduklarında alevler içinde kalan iki çocukla ilgili. (Wilson, çocukken kendiliğinden yanma takıntısı içindeydi.) Şu anda beşinci romanı Run for the Hills'i yayınlıyor. Wilson hikayeyi şu şekilde anlatıyor: "Madeline Hill, tanımadığı üvey kardeşi Rube ile tanışır ve 20 yıldır görmediği babasının sürekli yeni aileler kurup onları terk ettiğini öğrenir. Diğer üvey kardeşleriyle tanışmak ve her ailede farklı biri gibi görünen babasının geçmişini bir araya getirmek için alışılmadık bir yolculuğa çıkmak üzere bir PT Cruiser ile batıya doğru yola çıkar." Ve ekliyor, "Bu, tüm garip biçimleriyle bir aile ve bizi götürebileceği yerler hakkında bir hikaye."
İlk romanı The Family Fang , Nicole Kidman'ın başrol oynadığı ve başrol oyuncusu Jason Bateman'ın yönettiği bir filme uyarlandı ve Nothing to See Here de beyazperdeye uyarlanacak (Wilson, yapımcılığını üstlenecek). MacDowell ve Yaddo'dan burs alan Wilson, ayrıca iki kısa hikaye koleksiyonu yazdı.
Tennessee'de doğup büyüyen çok satan yazar, Güney Üniversitesi'nde İngilizce ve yaratıcı yazarlık dersleri veriyor; Vanderbilt'e gitti; Harvard'daki cinsiyet çalışmaları programında asistan olarak çalıştı; çocukluğunda yemek masasında Archie çizgi romanları okudu; fakülte fotoğrafı olarak bir öğrencinin çizdiği karikatürü kullanıyor; şair eşiyle iki oğlu var (çocuklardan birinin adı yakın arkadaşı Ann Patchett'tan geliyor; diğerinin ikinci adı ise Marjorie Kinnan Rawlings'in The Yearling adlı eserindeki bir karakterden esinlenerek Fodder-Wing. ); ve Puck adında bir köpeği ve Dolly adında bir kedisi var.
En sevdiğim yemek: sosisli sandviç .
Beğeniler: Maine; Memphis Grizzlies; rap müzik; Tennessee, Sewanee'deki Hospitality Shop; Radioooo uygulaması ; uzun süreler boyunca yazmak; stresten yemek yemek
Sevmediği şeyler: 400 sayfadan fazla olan kitaplar ; boy .
TBR listenizi aşağıdaki tavsiyeleriyle tamamlayın.
...Tekrar tekrar tavsiye ettiğim kitap :Charles Portis'in True Grit'i . İnsanlar genellikle Coen Kardeşler'in uyarlamasını veya John Wayne filmini bilirler, ancak kitap özgünlüğüyle çok şaşırtıcıdır ve babasını öldüren alçaktan intikam almak için bilinmeyen topraklara doğru yola çıkan genç kadın Mattie Ross, muhtemelen Amerikan edebiyatının en keyifli sesidir. Adalete olan tek odağı, duygusallıktan uzak olmasıyla birleşince onu çok komik ve ilham verici bir karakter yapar. Herhangi bir sayfayı açın ve mükemmel hissettiren bir gözlem bulacaksınız. Edebiyattaki herhangi bir karakter olabilseydim, Mattie'yi seçerdim.
...tek oturuşta okudum, o kadar güzeldi:Katie Kitamura'nın The Longshot'ı .
Kitamura dünyanın en parlak yazarlarından biri ve ilk romanı The Longshot hala benim favorim. Yüzeysel olarak dövüşle ilgili olan bir romanın beni bu kadar etkilemesine hazırlıklı değildim. Hikaye üç gün boyunca geçiyor ve bu süre içinde, elindeki tüm vaatleri kaybetmiş ve hayatta yolunu bulmaya çalışan Cal ile antrenörü Riley'nin bu mücadelenin son mücadeleleri olabileceği ihtimaliyle yüzleşmeleri sonucu karma dövüş sanatları mücadelesine kadar uzanıyor. Kesin ve güzel ve erkeklik üzerine okuduğum en iyi meditasyonlardan biri. Kitap turunda bir otel odasında oturduğumu hatırlıyorum - dürüst olmak gerekirse konsantre olmak ve sürekli paniklememek oldukça zordu - ve kitabı elimden bırakamadım, hem yürek parçalayıcı hem de yaşamı onaylayan bir sona ulaşmak için gece geç saatlere kadar ayakta kaldım.
…şu anda komodinimin üzerinde duruyor:Şu anda gece sehpamda 17 kitaptan oluşan kötü inşa edilmiş bir kule var, ancak Jenga oyunundan bir blok gibi çekip çıkaracağım kitap, Eylül ayında Parnassus Books'un First Editions Club'ından aldığım Danzy Senna'nın Colored Television'ı . Senna'nın You Are Free koleksiyonunu çok sevdim ve bir şeyin yapımıyla meşgul olan romanlara her zaman ilgi duydum; sanatın hayatlarımızın ritmine nasıl uyduğuna.
…beni yüksek sesle güldürdü:Rufi Thorpe'un Margo'nun Para Sıkıntısı adlı eseri .
Bu roman, doğuştan gelen ve harikulade tuhaflığına yaslanma ve onu sevmenizi sağlama becerisinde ustaca. Hiçbir zaman yanlış bir nota vurmuyor veya ironik veya mesafeli hissettirmiyor, bu da mizahı daha da inanılmaz kılıyor. Hikaye, genç bir kadını, kendisini geçindirecek bir hayat bulma yolunda birçok tavşan deliğinden ve garip sapmalardan geçiriyor ve gelgitler nasıl değişirse değişsin bu kadar çok gülebilmeniz Thorpe'un bir kanıtı.
…ziyaret etmek isteyeceğim bir yeri anlatıyor:Aslında hiçbir yere gitmek istemiyorum. Evimden ayrılmak gerçekten çok korkutucu çünkü beynimin ve vücudumun dünyaya nasıl tepki vereceğini asla bilemem ama Ann Patchett'ı her yere takip ederim. O benim tüm zamanların en sevdiğim yazarı, bir Amerikan hazinesi ve sevdiğim şeylerden biri de Ann'in beni Güney Amerika'daki bir başkanlık sarayına veya Amazon yağmur ormanlarındaki ücra bir yere veya Kentucky'de evli olmayan anneler için işletilen bir eve götürmesi ve orada olmak istemeyeceğimi düşünsem bile, beni o ortamlarda o kadar sağlam bir şekilde yerleşmiş hissettiriyor ki zihnimde onlara kolayca geri dönebiliyorum. Ama gerçek bir yeri ziyaret etmek için, Michigan'da en yeni (ve belki de en iyi) romanı Tom Lake'deki gibi bir kiraz çiftliği görmeyi çok isterdim.
…En çok tekrar okuduğum:Jennifer Egan'ın A Visit from the Goon Squad adlı kitabı . Bir kitabı neredeyse hiç tekrar okumam çünkü okumayı sevdiğim şeylerden biri de sevdiğiniz ama yıllardır okumadığınız bir kitabın garip, hayaletimsi parçalarıdır; beyninizin bir hikayeyi hatırlamayı seçme şekli. Ve bu soruyu cevaplamak gerçekten kolay çünkü Egan'ın hikayelerdeki romanlarını 20 kereden fazla okudum. Bunun başlıca nedeni, bunu Güney Üniversitesi'ndeki hemen hemen tüm derslerimde öğretmem. Her seferinde bu kadar yakından tekrar okumam gerekip gerekmediğini bilmiyorum ama kendimi tutamıyorum. Uygulama, duygu ve bilgelik açısından şimdiye kadar okuduğum en mükemmel kitap olduğunu düşünüyorum. Her seferinde beynimi ve kalbimi yeniden düzenliyor ve beni ağlatan, her zaman aynı olmayan bir an oluyor.
…en havalı kitap kapağına sahiptir:Jen Fawkes'ın Daughters of Chaos'u . Bu, okuduğum son kitap olduğu için güncellik yanlılığı olabilir, ancak Daughters of Chaos'un muhteşem kapağı, içindeki hikayeye uyuyor: pençe izlerinin altında yatan gizli bir hikayenin parçalarını açtığı kırmızı bir kapak. Fawkes'ın romanı, İç Savaş "kamu kadınları", çeviri, mitoloji, denizaltılar hakkında tamamen çılgın bir hikaye, hepsi yıkıcılık ve direnişle sarmalanmış, o kapağın vaadini yerine getirecek.
…en sevilen yemeğin tarifini içeren:Laurie Colwin'in Ev Yemekleri : "Tavuk Nasıl Kızartılır." Aslında bu yemeği hiç yapmadığımı itiraf edeceğim, ancak umursamıyorum çünkü bu benim en sevdiğim tarif. Colwin'in, hazırlandığında gerçekten de muhteşem olacağına inandığım bir tarifle tamamlanan, kendine güvenen ve eğlenceli yazısı o kadar mükemmel ki, her okuduğumda sanki yemişim gibi doygun ve neşeli hissediyorum. Bazen, en büyük oğlum Griff ve ben, kendimizi kötü hissettiğimizde birlikte okuyoruz ve anında neşeleniyoruz.
…Bir çocuğa şunu aktarırdım:Lucy Knisley'nin Relish'i . Şüphesiz ki bu en çok hediye ettiğim kitap ve bunu her yaş grubuna veriyorum, ancak özellikle bir çocuk için harika olduğunu düşünüyorum. Bu benzersiz grafik anı hem bir büyüme hikayesi hem de yemek ve deney üzerine bir meditasyon, kesinlikle kazanan tariflerle dolu. Yemek resimleri harika ve Knisley'nin hikayesi karşınıza çıkabilecek her şeyi denemeye cesaretlendiriyor.
...Balayımı da yanımda getirdim:Eşimle evlendikten sonra balayımız için St. John'a gittik ve seyahat için tek bir kitap götürmem gerektiğini düşündüm. Bu yüzden Lydia Davis'in Proust'un Swann's Way çevirisini aldım ve anında, uçak kalktıktan beş dakika sonra korkunç bir hata yaptığımı fark ettim. Proust'u takdir edecek sağduyuya sahip bir insan değilim, her ne kadar yeni evli hayatımın beni o kişiye dönüştürebileceğini düşünsem de. Adada kaldığımız evin tamamındaki tek kurgu eserini okudum, bu da EM Forster'ın Maurice'iydi . İkinci bir balayına gidersek, belki Proust'u tekrar götürürüm.
…TV programına dönüştürülmesini isterdim:Victor LaValle'in Yalnız Kadınlar'ı . LaValle'in tüm eserleri o kadar canlı ve benzersiz ki, kitapları okurken anında oldukça vahşi imgeler çağrıştırıyor, ancak en sonuncusu Yalnız Kadınlar uyarlama için kesinlikle mükemmel hissettiriyor, genç bir Afro-Amerikalı kadın, içinde ölmüş anne babası varken aile evini ateşe veriyor ve dev, ağır bir sandıkla Montana'da yeni bir hayata başlamak için yola çıkıyor, burada toprak sahibi olabilir - 1915 için nadir bir şey - eğer yerleşebilirse. Her karakter unutulmaz ve tehlikeli ve manzaranın korkutucu vahşiliği görsel bir ortam için mükemmel hissettiriyor.
Desteklediğim edebi kuruluş/hayır kurumu:Dolly Parton'ın , doğumdan okula başlayana kadar her çocuğa kitap sağlayan Imagination Library ile yaptığı şeyi nasıl sevip takdir edemezsiniz? Misyonuna yardımcı olmak ve çocukların her ay en az bir kitap sahibi olmasını sağlamak için bağış yapmak kolaydır. Ayrıca yerel kitapçınızın ihtiyaç sahibi kişilere kitap sağlayan bir programı olup olmadığını kontrol etmenizi veya yerel kütüphanenize veya bölgenizdeki bir ilkokulun kütüphanesine bağış yapmanızı öneririm.
elle
