Film yapımcılarının biriktirdiği hazineler
Uzun zamandır her Salı, Juan José Jusid, Marcelo Piñeyro, Alberto Lecchi ve birkaç yönetmen arkadaşımla buluşuyordum. Her hafta, Arjantin Film Yönetmenleri Derneği'nin (DAC) merkezinde klasik bir film izliyor, ardından pizza yiyip sinema hakkında konuşuyorduk, bazen saatlerce. Bunca sohbet arasında bir şeyi fark etmeye başladık: Tek bir sekansla anlatılabilecek filmler vardır; bunlar, hikâyenin itici gücü veya kalbi işlevi gören sahnelerdir.
Bu fikir, bir gün her film yapımcısının sevdiği, kendisini yansıtan bir sahneyi çok sevdiğini fark edene kadar hep aklımdaydı. Peki ya bir grup yönetmeni bir araya getirip kendi filmografilerinden en önemli sahneyi seçip derinlemesine analiz etseydim?
En İyi Sahnem belgeselinin çıkış noktası buydu. On farklı sinemacıyı bir araya getirdik: Juan José Campanella, Albertina Carri, Miguel Cohan, Carmen Guarini, Alberto Lecchi, Néstor Montalbano, Lorena Muñoz, Juan Bautista Stagnaro, Demian Rugna ve Marcelo Piñeyro. Bazıları titizliğe takıntılı, bazıları doğaçlama yapıyor, bazıları kurgu, bazıları belgesel, bazıları büyük, endüstriyel filmler, bazıları da daha küçük filmler çekiyor.
Hepsini tanıyordum ve birçoğuyla daha önce çalışmıştım. Lecchi'nin asistanıydım, Piñeyro'nun birkaç filminde yönetmen yardımcısıydım ve Campanella ile aramızda, benim onun Peronist arkadaşı, onun da benim goril arkadaşım olduğu esprisi vardı. Hepsi filmde yer almayı büyük bir istek ve cömertlikle kabul ettiler.
Demian Rugna'nın When Evil Lurks'tan bahsetmesi beni çok şaşırttı. 69 yaşındayım ve korku filmleri hiç ilgimi çekmedi. Sekansının teknik ve anlatısal kurgusunu hayranlık uyandıran bir gurur ve netlikle anlatıyor. Lorena Muñoz, Natalia Oreiro'nun canlandırdığı Gilda'nın inanılmaz derecede karmaşık bir sekans çekiminin nasıl yapıldığını anlatıyor. Örneğin Miguel Cohan, bir karakterin bir mobilya parçasının altında bulduğu bir camın yakın çekim çekiminin nasıl kullanıldığını ve The Same Blood'daki o sahnenin tüm hikayeyi nasıl dönüştürdüğünü analiz ediyor.
Seçilen on sahne, yönetmenleri tarafından o kadar iyi anlatılmış ki, En İyi Sahnem film okullarında zorunlu ders olarak okutulmalı. Sahneleme, çekimler, kurgu, karakter gelişimi ve oyuncu yönetimi konularını kapsıyor.
Arjantin sinemasının otoriteler tarafından acımasızca krize maruz kaldığı ve mali kaynaklarının kesildiği bu dönemde, bu filmin sinemamızın gücünü, büyük çeşitliliğini ve zenginliğini açıkça yansıttığına inanıyorum.
En İyi Sahnem, Cacodelphia Sanat Sineması'nda, Gaumont Sineması'nda, Itaca Tiyatro Kompleksi'ndeki Avalon Odası'nda ve ülke genelindeki çeşitli tiyatrolarda prömiyer yaptı.
*Sinema yönetmeni ve senarist.
perfil.AR
