Çocuk adaleti: Daha fazla topluluğa ve daha fazla kaynağa ihtiyaç var.

Milano'da çalıntı bir araba kullanırken dört Roman çocuğunun Cecilia De Astis'e çarparak ölmesi ve Treviso'daki Çocuk Ceza İnfaz Kurumu'na bağlı Birinci Kabul Merkezi'nde intihar eden on yedi yaşındaki bir gencin karıştığı son olayların ardından, Ulusal Çocuk Odaları Birliği bir duruş sergileyerek, "sosyal ve sağlık hizmetleri sistemiyle zorunlu olarak bütünleşen çocuk adalet sektörü için kaynakların yalnızca acil bir bakış açısıyla değil, aynı zamanda yapısal bir bakış açısıyla da mutlaka artırılması ve yönlendirilmesi gerektiği" anlayışının aciliyetini ilan etti. Ulusal Çocuk Odaları Birliği ceza sektörü başkanları Christian Serpelloni ve Ilaria Summa ile konuştuk.

İtalyan çocuk adalet sistemi nasıl gidiyor?

Bu, özel ilgi gerektiren çok karmaşık bir durum, ancak dramatik olarak tanımlanamaz. Çocuk Adalet Bakanlığı tarafından derlenen ve 30 Haziran 2025 tarihi itibarıyla güncellenen verilerin istatistiksel ve karşılaştırmalı analizi, tarafsız bir görüş oluşturmada büyük ölçüde yardımcı olabilir. Örneğin, 2008'den 2013'e kadar CPA'lara (tutuklu, gözaltında veya gözaltında olan küçükleri barındıran tesisler) kabul edilenler sürekli olarak 2.000'i aştı. 2014'te bu rakam 2.000'in altına düştü (tam olarak 1.548) ve bu eğilim 2023'te 852 kabul kaydedilene kadar düşmeye devam etti, 2024'te ise aslında 1.144 kabul vardı . Bu eğilim birkaç yıldır artıyor, ancak neyse ki, on beş yıl önce alıştığımız sayılardan hâlâ çok uzağız. Bu rakamlara geri dönmemek için kesinlikle çalışmamız gerekiyor.

Birkaç yıldır, tutuklu, gözetim altında veya refakat altında bulunan küçüklerin tutulduğu kurumlar olan CPA'lara yapılan başvuruların sayısı yeniden artıyor: ancak bu sayı, 15 yıl öncesine alıştığımız sayılardan çok uzağız.

Son dönemdeki haberlerin arkasında ne var?

Bir suç işlendiğinde, topluma aykırı davranışlar sergilendiğinde, sebep genellikle karşılanamayan çeşitli ihtiyaçlardan kaynaklanır. Kuzey İtalya'da, IPM'lerde gözaltına alınanların %46-50'sinin refakatsiz yabancı çocuklar olması dikkat çekicidir.

Neden önemli?

Çünkü bunlar, ülkemize hiçbir referans noktası olmadan gelen ve ne yazık ki sıklıkla suç girdabına kapılan genç erkekler ve kadınlar; bu girdap, bu bireylerin ihtiyaçlarını kurumlardan çok daha hızlı "karşılıyor". Bu gençler tutuklandıklarında, onları destekleyecek yetişkinlerin olmaması ve toplum merkezlerindeki yer sıkıntısı, genellikle onları hapse atıyor ve bunun beraberinde getirdiği tüm olumsuzluklarla birlikte, çocuk cezaevi sistemi ne yazık ki sağlıklı değil.

Sapkın davranışlarda bulunan ve suç işleyen birçok çocuğun ihtiyaçlarının hızla karşılanması çok önemlidir. Bir gencin zaman algısı, bir yetişkinin

Topluluğun yokluğu ne anlama gelir?

Küçükler için topluluk ve kaynak eksikliği, kurumların daha fazla görmezden gelemeyeceği bir sorundur, aksi takdirde sistem çöker . Birçok topluluk, hem personel bulma zorluğu hem de (ki personel eksikliği bunun bir sonucudur) günlük olarak karşılaştıkları muazzam mali zorluklar nedeniyle pes etmek zorunda kalmıştır. Dahası , birçok topluluk sürekli bir personel sirkülasyonu yaşamakta ve bu durum küçüklere yardım etmek için gösterilen tüm çabaları baltalamakta ve onlarla etkili bir şekilde ilgilenilmesini engellemektedir .

İstikrarlı ve sağlıklı destek sistemlerinin eksikliğinin, derin krizler yaşayan ergenler için ne anlama geldiğini çok iyi biliyoruz. Dahası, çok küçük yaştakilerin akıl sağlığı sorunları ve madde bağımlılığı yaşaması gibi çifte tanı sorunu da var. Bu sorunları ele alabilecek donanıma sahip topluluklar bulmak gerçekten zor. Çocuk nöropsikiyatrisi merkezleri de son derece sınırlı ve bu nedenle bu çocuklar, tüm ulusal yönergelerin aksine, ergenlerin asla yerleştirilmemesi gereken psikiyatri koğuşlarına düşme riskiyle karşı karşıya.

Kaynak eksikliği derken neyi kastediyorsunuz?

İtalya'da "finansal değişmezlik" reformları son zamanlarda çok revaçta. Kısacası, belirli sektörleri değiştirmek için düzenlemeler getiriyorlar, ancak her şey mevcut kaynaklarla yönetilmek zorunda. Bu, refah ve çocuk adalet sistemleri zaten derinden etkilendiği için başarısızlık anlamına geliyor. Daha önce de belirttiğimiz gibi, sapkın davranışlarda bulunan ve suç işleyen birçok çocuğun ihtiyaçlarının hızla karşılanması şart . Bunu yapmak için, örneğin Çocuk Sosyal Hizmetleri Ofisleri'nin (USSM) personel ve kaynaklarının artırılması, böylece bu çocukların adli sicil kaydına ilk kaydedildikleri andan itibaren bakımlarının sağlanması, çoğu zaman olduğu gibi çok daha sonra ve duruşmaya yakın bir zamanda değil, kesinlikle şart. Ergenlerin zaman algısı yetişkinlerinkinden farklı .

Dahası, ne yazık ki sürekli artan ruhsal sıkıntı ve stres durumlarında etkili ve hızlı müdahaleyi sağlamak için çocuk nöropsikiyatri sistemlerini güçlendirmek hayati önem taşımaktadır. Ayrıca, karmaşık durumları doğrudan ele aldıkları, birçok kız ve erkek çocuğuna somut yardım sağladıkları, ihtiyaçlarını anladıkları ve çoğu zaman sapkın davranışları çok geç olmadan önledikleri için hayati önem taşıyan sözde "sokak eğitimi" programlarına ayrılan fonların artırılması da hayati önem taşımaktadır . Ciddi bir şekilde hareket etmeli, sorunların özüne inmeli ve ele almak üzere tasarlandıkları sorunlara somut bir etkisi olmayacak düzenlemeler getirerek insanların canını sıkmayı bırakmalıyız.

Çok sayıda kız ve erkek çocuğuna somut yardım sağlaması, ihtiyaçlarını anlamasını sağlaması ve çoğu zaman sapkın davranışları önlemesi açısından çok önemli olan "sokak eğitimi"ne yönelik fonların artırılması gerekiyor.

Örneğin?

Basın bültenimizde de belirttiğimiz gibi, baskıyı artırmanın veya genel olarak artırmanın çocuk suçluluğunu azaltacağını düşünmek dar görüşlülüktür. Yasaların "özel önleyici" ve "genel önleyici" etkileri, çoğu zaman bu yasaları hiç duymamış veya daha da iyisi, kendilerine hiç açıklanmamış ergenler üzerinde pek işe yaramamaktadır. Elbette, 123/23 sayılı Yasama Kararnamesi ile çocuk adalet sistemine getirilen yeni araçlar, özellikle suçluluğun daha karmaşık olduğu İtalya'nın bazı bölgelerinde faydalı olabilir; ancak sistemi etkileyen yapısal sorunlar yalnızca cezalandırıcı araçlarla değil, hedefli, bütünleşik ve disiplinlerarası müdahalelerle de ele alınmalıdır.

Cezai açıdan bakıldığında, en endişe verici faktör, küçükler tarafından işlenen suçlardaki artıştan ziyade, küçüklerin sapkın davranışlarını sergilerken gösterdikleri artan şiddettir . Örneğin, ergenler tarafından işlenen yırtıcı suçlarda, ergenlerin maddi kazançtan ziyade mağdura yönelik şiddet eylemiyle daha fazla ilgilenmeleri sıklıkla görülür. 30 Eylül'de Napoli'de, Castel Capuano'daki De Marsico Kütüphanesi'nde, yedi çocuk savcısının karşılaştıkları günlük zorlukları ele alacağı "Çocuk Adaletinin Sesleri" başlıklı bir belgesel-röportaj sunacağız. Ancak ceza adaleti sorunu , buzdağının sadece görünen kısmı .

Ceza adaleti sorunu buzdağının sadece görünen kısmı. Ergenlerin arkasında genellikle işlevsiz aileler, her zaman ve her zaman maddi kaynaklardan yoksun olmayan aileler ve rollerini tam olarak yerine getiremeyen kurumlar yer alıyor.

Suç sorunu neden buzdağının sadece görünen kısmı?

Çünkü ergenlerin arkasında genellikle ekonomik kaynaklardan her zaman ve her zaman yoksun olmayan işlevsiz aileler ve rollerini tam olarak yerine getiremeyen kurumlar bulunur . Sadece suç unsurlarını ele alıp diğer her şeyi görmezden gelmek, semptomu tedavi ederken sebebi görmezden gelmek gibi olur. Bu nedenle, gençlik sıkıntılarını gerçekten ele almak ve reşit olmayanlar ile genç yetişkinler arasındaki tekrar suç işleme oranını azaltmak istiyorsak, bu durumların yönetimi ve müdahalesi yalnızca suç teşkil edemez.

Unsplash'ta Haddad Azfa'nın fotoğrafı

Etiketler:
• toplum
• Genç
• Adalet
• sosyal hizmet
• Küçükler