Demokratların Bizi Uçurumdan Geri Getirme Planı Burada. İşe Yarayacak mı?

Bu makale Brian Beutler'in Off Message sitesinden yeniden basılmıştır. Buradan abone olabilirsiniz .

Geçtiğimiz haftalarda birçok makalede Demokratların hükümeti finanse etmek için Cumhuriyetçilere oy vermemeleri gerektiğini ve bu çıkmaza nasıl yaklaşmaları gerektiğini ayrıntılarıyla anlattım .

Demokratlar, Cumhuriyetçilerin oylarını reddetti, Cumhuriyetçiler hükümeti partizanca açık tutmak için yeterli çoğunluk oyu elde edemedi ve hükümet bu nedenle kapandı. Şimdi burada olduğumuza göre, bu noktaya nasıl geldiğimiz, bunun ne anlama geldiği ve Demokratların bundan sonra nereye gitmesi gerektiği konusunda bazı ek düşünceler sunmak istiyorum.

1. En azından Demokrat liderlerin, partinin Donald Trump'a karşı daha sert bir mücadele vermesini isteyen seçmenlerine karşı daha duyarlı hale geldiğini gösterdiği ölçüde, Chuck Schumer'in bir kez daha önleyici bir şekilde teslim olmasına öfkelenmek yerine, burada bir kapanma sürecinde olduğumuz için mutluyum.

2. Ancak Demokratların finansman son tarihine bir plan olmadan yaklaşmaları, beceriksizce ve oyunun sonlarında bir plan oluşturmaları ve kapanmaya sürdürebilecekleri pek olası olmayan kafa karışıklığı içinde girmeleri nedeniyle, mücadele için belirledikleri şartlar konusunda ciddi endişelerim var.

3. Duruşlarındaki karışıklık, kamuoyunun Trump rejimine yönelik kriz endişelerinin günlük politika anlaşmazlıklarından ziyade onun diktatörce suistimallerinden kaynaklanmasından kaynaklanıyor. Ancak Demokratlar stratejik düşüncelerini, dizginsiz bir şekilde her şeyi sağlık hizmetlerine yönlendirmeye çalışan anketörlere ve stratejistlere devrediyorlar.

4. Kısacası (ve tekrarlamak gerekirse), Demokratlar temel taleplerinin sağlık hizmetlerine yapılan sübvansiyonlarla ilgili olduğu konusunda ısrarcı oldukları sürece, kamuoyunu belirleme mücadelesinde üstünlüklerini korumakta zorlanacaklarını düşünüyorum. Bu da, ülkeyi anayasal çöküşün eşiğinden geri çekmek veya Trump rejimine zımnen güvenmediklerini ilan etmek için son ve belki de son fırsatlarını boşa harcamaları riskini taşıyor.

5. Bu çıkmazdaki can alıcı anlaşmazlığın (Demokratların eklediği sağlık hizmeti anlaşmazlığının aksine) Anayasa'yı (bütçenin dokunulmazlığı da dahil) savunmakla ilgili olması, bunu daha önceki kapanma mücadelelerinden farklı kılıyor.

6. Ve bu , onu kazanılabilir kılan şeydir; Demokratlara, Cumhuriyetçiler ya pes edene ya da yemi bırakıp filibusteringi kaldırana kadar sürdürebilecekleri ilkeli bir duruş sağlar.

7. Demokratların, Trump ve Cumhuriyetçi Parti'nin ihlal etmeyi vaat ettiği bir bütçe anlaşmasına oy vermelerinin istenemeyeceğini savunarak, sonsuza dek kararlı ve ikna edici bir şekilde kararlı kalabileceklerini düşünüyorum. Başkanı sözünde durmaya ve onu yasa ve Anayasa'ya uymaya daha da yaklaştırmaya yönelik Alman tavizleri için baskı yapmak sürdürülebilirdir.

8. Aslında bunlar taviz bile değil. Trump, Demokratların kendisine bütçe anlaşmalarını ihlal etme yetkisi vermeleri konusunda ısrar ediyor! Demokratların talep edebileceği ve talep etmesi gereken şey , düzenli bir düzende temiz bir bütçedir.

9. Bu terimleri - konu dışı , ilgili , düzenli - Demokrat seçkinleri mücadele için farklı zeminler belirlemeye ikna etmek amacıyla kullanıyorum; Demokratların kendilerinin de seçim kampanyalarında bu terimleri kullanmaları gerektiğini düşündüğüm için değil. Asıl amaç, argümanları açık, kesin ve çürütülmesi imkansızsa, kamuoyunu ve dolayısıyla yasama mücadelesini kazanma olasılıklarının daha yüksek olmasıdır. Yasadışılığa oy yok, Trump'ın bozacağı bir anlaşmaya oy yok.

10. Bu Matthew Yglesias'ın formülasyonu , ancak Demokratların bu mücadele için neden kötü bir temel seçtiğini düşündüğümü gösteriyor: Partinin önümüzdeki günlerde ve haftalarda inatçılığını savunacağını hayal etmeye değer. "Cumhuriyetçilerin karşı çıktıkları sağlık hizmeti önceliklerini finanse etmelerini sağlamak için direniyoruz" argümanı çoğu forumda geçerli olmayacak. Bir noktada, büyük prim artışlarıyla karşı karşıya kalanlar bile "Belki bunu ayrı olarak tartışmalısınız" diyecek. Ancak Demokratlar, ücretsiz izne çıkarılan kamu çalışanlarıyla belediye toplantısı düzenleyip şu zemini savunabilirler: "Bu kapanmanın sonuçlarının size düşmesinden dolayı üzgünüz ve öfkeliyiz, ancak Trump ve Cumhuriyetçi Parti herhangi bir bütçe anlaşmasının şartlarından cayma sözü veriyor ve bu koşullar altında onlara oy vermemizin hiçbir yolu yok." Bunu Fox News'da bile savunabilirler.

11. Bu analizin diğer tarafındaki en iyi eleştirmen, özünde Demokratların bu mücadeleyi nasıl yürütmeleri gerektiği konusunda güçlü görüşlere sahip olmak için yeterli bilgiye sahip olmadığımızı savunan Josh Marshall'dır . Dinamikleri teoriye indirgeyecek kadar hükümet kapanması yaşanmadı. Kamuoyunun, altta yatan dinamikler ne olursa olsun, Cumhuriyetçileri kapanmalardan sorumlu tutması muhtemeldir, çünkü Cumhuriyetçiler kendilerini rehin alma, prosedürel sertlik ve hükümete düşmanlıkla tanımlarlar. Diğer her şey eşit olduğunda, Cumhuriyetçileri suçlamak makul bir çıkarımdır.

12. Ama 9. Madde'deki düşünce deneyini yaparsa fikrini değiştirebileceğini düşünüyorum. Aslında, kendi argümanında bir taviz olduğunu görebileceğinizi düşünüyorum. Şöyle yazıyor :

Şimdi Cumhuriyetçi Parti kongre liderlerinden gelen açıklamalar, Demokratların doğru olanı yapması, sorumlu davranması gerektiğini söylüyor. Beyaz Saray, meselenin "yasadışı göçmenler" için ACA olduğunu iddia ediyor. Bu, tam tersine, ister açık politika talepleri belirtin, ister belirtmeyin, ister alt cümleler veya edilgen çatı kullanın, bir kapanma çatışmasında nasıl kazanılacağı, nasıl tartışılacağı veya başka ne yapılacağı hakkındaki tüm bu karmaşık ve gösterişli tartışmaların ne kadar saçma olduğunu doğruluyor.

Son sekiz ay, Beyaz Saray ve Kongre liderlerinin istediklerini yapmalarıyla, Anayasa'yı vahşice ihlal etmeleriyle ve hatta kendi ifadelerine göre bile hükümetin nasıl işlediğine dair her türlü normu veya geleneği görmezden gelmeleriyle geçti. Ve argüman veya gerekçe sürekli şu oldu: Bizde güç var. Sizde yok. Çok yazık. Kaba kuvvet sadece Cumhuriyetçilerin kendi politikası değil. Kendi politikalarının kendi açıklamaları . Parlamento prosedür kılavuzunda "Senin olman berbat" başlığı altında yer alıyor. Dolayısıyla Cumhuriyetçiler, yasama organı katılım kurallarını seçtiler.

Demokratların artık bir sopası olduğuna göre, bir dost(lar) olmaları ve yalnızca Cumhuriyetçilere yönelik yaklaşımın ilerlemesine yardımcı olmaları gerekiyor. Bu saçma ve Demokratlar da aynı şeyi söylemeli. Talking Points Memo okuyucularının çoğunun bu noktada aynı fikirde olacağını sanmıyorum. Ama bunun ötesinde, bunun asla tartışmanın ince noktalarına dönmeyeceğinin bir hatırlatıcısı: "Bunu bütçesel araçla ilgisi olmayan bir politika seçimini zorlamak için mi yapıyorsunuz? Defol git be adam!" Hayır. Mesele bu değil. Bu, kamuoyunun mahkemesinde yargılanacak saf bir güç çekişmesi. Demokratların bu konuda başarılı olup olmayacaklarını bilmiyorum. Ama bunu biliyoruz.

13. Mücadele, 1) Cumhuriyetçilerin sekiz aydır anayasal suçlar işlemesi ve 2) Demokratların yapıcı bir yönetim ortağı olması konusunda ısrar etmesi nedeniyle başlamışsa, mücadelenin doğru terimleri nelerdir? Doğru terimler nasıl "İmzalarız, ancak yalnızca eski usulde kabul edilen alakasız bir yasayı tekrarlarsanız" olabilir?

14. Yapamazlar - Josh'un da belirttiği gibi, Demokratlar, Cumhuriyetçilerin Trump'ın kanunsuzluğunu onaylamalarını istemelerinin "saçma" olduğunu söylemeli. Ama tam da bu yüzden kanunsuzluk mücadelenin temeli olmalı. Sağlık hizmetleri işleri gereksiz yere karıştırıyor.

15. Demokratların tutumu - ilk bakışta ve bu bağlamda - gerçek anlamda, içinde bulunduğumuz anın gerektirdiğinin tam tersidir: Cumhuriyetçiler Amerikan ceplerine indirdikleri darbeyi yumuşattığı sürece, daha fazla kanunsuzluğa göz yumacaklarını ima ediyor. Bunu yaparsanız, bir yıl daha haciz koymaya, iptal etmeye ve diktatörlük yapmaya devam edebilirsiniz.

16. Elbette yanılıyor olabilirim; Demokratların pozisyonundaki zaaflar ölümcül olmayabilir. Belki de halk, kapanmalardan Cumhuriyetçileri sorumlu tutmaya hazırdır ve belki de bu içgüdü kalıcı olacaktır. Belki de Cumhuriyetçiler sağlık hizmetlerine sağlanan sübvansiyonları uzatmayı kabul eder ve kapanma sona erer. Böyle bir sonucun çok olası olduğunu düşünmüyorum. Ancak Trump'ın güç suistimallerine yeni kısıtlamalar getirmeden sağlık hizmetlerine sübvansiyon sağlarsak, pişman olacağımıza inanıyorum ve yaklaşımımın daha akıllıca olacağına inanmaya devam edeceğim: Demokratlar, Cumhuriyetçileri kendi politikalarının acısından kurtarmamalı ve baskı varken hukukun üstünlüğüne geri dönülmesinde ısrar etmeliydiler.