Enrique Iglesias ve Billboard bu müziğin istilasını destekliyor, belki siz de destekliyorsunuz

Dün gece Madrid Latin Amerika ordusu tarafından işgal edildi . İnsanlar evlerinden kaçtılar, ancak sığınmak yerine işgalcilere ve silahlarına daha yakın olmak istediler: işgalci müzik birliklerinin İspanya'yı fethetmek için kullandığı gitarlar, piyanolar ve davullar. Nicky Jam aynı gece iki konserle saldırdı : biri Torrejón de Ardoz'daki popüler festivallerde doğu kanadını ezmek için, diğeri ise yüzlerce metre uzunluğundaki kuyrukların olduğu Plaza de España'daki bir gece kulübünde şehrin kalbine hakim olmak için. Venezuelalı llanera şarkıcısı Luis Silva, Fuenlabrada'da bir gösteriyle güney cephesindeki taarruza öncülük etti. Bu gazete , Latin Amerikalıların müzikleriyle en yoğun şekilde saldırdığı kuzeybatı cephesindeki düşmanlıkları ele aldı.

Binlerce insan Noches del Botánico festivalinde sersemlemişti . İki tehlikeli şehir ikilisi oraya indi: Cali y el Dandee (aylık yaklaşık yedi milyon Spotify dinleyicisi olan Kolombiyalılar) ve Gente de Zona (aynı platformda aylık 14,6 milyon dinleyicisi olan Kübalılar). Savaş tahminleri, ikincisinin iki temel nedenden dolayı en tehlikeli olduğundan şüphelenmemize yol açtı: Tarihin en çok dinlenen şarkılarından biri olan "Bailando"yu söylüyorlar ve şimdi İspanyollar için ölümcül olabilecek yeni bir silahı test ediyorlar. Tipik Porto Riko reggaetonunu Küba müziğinin daha geleneksel temeliyle (örneğin Buena Vista Social Club tarafından çalınan tür) harmanlayarak uluslararası pazarda yer edinen bir şehir müzik türü olan "reparto" dan bahsediyoruz.

Saygın Billboard dergisi birkaç gün önce 31 repartero sanatçısını “tanımanızı” öneren uzun bir makale yayınladı . Enrique Iglesias ve El Alfa , “La Botella”nın repartero remiksini Descemer Bueno (“Bailando”nun arkasındaki beyin) ve türün üç Kübalı sanatçısıyla birlikte yayınladı. Marc Anthony’nin efsanevi prodüktörü olan ve “Ataca Sergio!” haykırışıyla ölümsüzleşen Sergio George, yakın zamanda repartero müziğinin en büyük temsilcisi ve ABD’deki önemli arenalarda son zamanlarda bir düzine konsere imza atan Bebeshito ile kayıt yaptı . Grammy Ödüllerini veren o ülkenin Kayıt Akademisi, Peru ve Uruguay gibi ülkelerde türün başlattığı çılgınlığa öncülük eden bir diğer repartero olan Wampi’yi oy hakkına sahip bir üye yaptı .

Gente de Zona şu anda Avrupa turnesinde , ancak "Reparto by GDZ - Europe Tour" için planlanan 12 tarihin dokuzunda reparto saldırısını İspanya'ya odaklamış durumda. Bu aynı zamanda türün 20 sanatçısıyla birlikte çalıştıkları bir düzine parçadan oluşan son albümlerinin de adı .

Cali y el Dandee saat 21:35'te çalmayı bitirdiğinde, büyük bir kalabalık dışarı fırladı. Çift konser için 45 avro ödemiş gibi görünüyorlardı ve sadece yarısının tadını çıkarmak istiyorlardı, ancak durum böyle değildi. Gerçekte, dans pistini ve tribünleri bir mola vermek için terk ettiler (35 santigrat dereceydi) ve daha güçlü bir şekilde geri döndüler. Gente de Zona , konserin yeri nedeniyle çoğunlukla gençler ve muhtemelen üniversite öğrencilerinden oluşan daha büyük bir kalabalık topladı, bu gençler pazar günlerinin tadını çıkarmak ve gösteri başlamadan önce bile bol bol bağırmak istiyorlardı.

Teknisyenler Kolombiyalı ikilinin enstrümanlarını çıkarıp Kübalıları takmaya başladığında, kalabalık çok daha fazlasını görünce coştu. Etkinliğin daha büyük olacağını veya en azından donuk bir destek parçası veya arka planla desteklenen tipik bir kentsel konserden farklı olacağını hissettiler. Kübalı reggaeton sanatçıları, müziklerini esas olarak elektronik araçlarla üretmenin yanı sıra gerçek enstrümanlarla çalmanın ek değerine sahiptir . Kadroya güçlü bir giriş yapan bir diğer ikili olan Charly ve Johayron, bir röportajda ABD'deki en önemli festivallerden biri olan Vibra Urbana 2024'te kostüm giyen tek kentsel sanatçı olmanın kendilerini ne kadar "özel" hissettirdiğini anlattılar.

Konser, en büyük hitlerinden oluşan bir karışımla başladı: “Bailando,” “Traidora,” “La Gozadera.” İkincisinden yalnızca “El mundo se está ingreso a la fiesta de los Latinos” (Dünya Latino Partisine Katılıyor) çalındı; ancak, heyecan yaratmaya yeni başlayan bir konserde seyircilerden ilk çığlıkları almaya yetti. Tam olarak çaldıkları ilk şarkı, Enrique Iglesias ve Descemer Bueno ile birlikte çaldıkları efsanevi hit şarkıydı; kalabalığın ne kadar çeşitli olduğunu, hep birlikte çığlık attıklarını görmemi sağlayan bir şarkıydı. Birçoğu, örneğin çok açık tenli ve gözlü, klasik genç İspanyollara benzeyen bu kişiler , ilk birkaç mırıldanmada kendi Latin aksanlarını sergilediler .

Dakikalar sonra, şarkıcılar izleyicileri milliyetlerine göre sıraladığında, en yüksek ses çıkaranlar sırasıyla İspanya, Küba, Venezuela, Peru ve Kolombiya'dan gelenlerdi . Bunlar, son yıllarda Madrid'e en çok insanın geldiği ülkelerdi ve başkentte Latin Amerika doğumlu bir milyondan fazla nüfusa sahip olma rekoru kırıldı. Bu nüfus, yakın zamanda bildirdiğimiz gibi, bu ve ülkedeki diğer büyük şehirlerin kültürel sunumlarını hızla değiştiriyor. Oyuncu kadrosu da kapasite nedeniyle daha küçük mekanları kapatarak kendini bu yeni sunuma dahil etmek için manevra yaptı .

Bu ölçekte, daha uygun fiyatlı mekanlarda, Avrupa'yı fethetmek için yarışan çok sayıda insan var . Aslında, dağıtımın başarısından en çok sorumlu olan kişilerden biri, Prince Royce, Aventura, Nicky Jam, Pitbull ve Chimbala gibi sanatçıları Planets Records plak şirketiyle zirveye taşıyan ve şimdi de en iyi yetenekleri çekmek için Küba'da dükkan kuran İtalyan yapımcı Roberto Ferrante'dir . Ferrante'nin hedefi , dağıtımı dünya çapında, özellikle de müzik endüstrisinde en çok arzulanan Avrupa ve ABD pazarlarında karlı hale getirmektir . Örneğin, birçok İspanyol partisinde duyulan Dominik dembow gibi Karayipler'den gelen diğer yerli kentsel ritimlerin ezici başarısı, dağıtımın tonunu belirler.

İspanya, Ferrante'nin reparteroları için düzinelerce altın ve platin plak kazanan dinleyicilerin büyük bir kısmının kaynağıdır. Katalan Bad Gyal gibi yerel kentsel sanatçılar bile Kübalı reparterolarla işbirliği yapmıştır . Enrique Iglesias'ın son yayınının bir sonraki "Bailando" olup olmayacağını ve Dominik Cumhuriyeti'ndeki dembow gibi en yoksul Küba mahallelerinde ortaya çıkan ve marjinalleştirilmiş, genellikle siyahi gençlerin öne çıkmasının birkaç yolundan biri haline gelen bu müziğe olan talebi daha da artırıp artırmayacağını kim bilebilir.

Gente de Zona'nın solisti Alexander Delgado konserde, " Bu hareketin sorumlusu İspanyollar ," diye espri yaptı. "Bu müzik, beyaz İspanyollarla oluşan karışımdan gelen siyahlar ve melezler tarafından yapılıyor." Delgado, bir şekilde bu genetik ve kültürel karışımı müziğine dökmeye veya yansıtmaya çalışmış ve şimdi İspanya'da şimdiye kadar üretilmiş en iyi kadroyla turneye çıkıyor. Yakın zamanda verdiği bir röportajda, yukarıda belirtilen albümün yapımına yaklaşık 500.000 dolar yatırım yaptığını söyledi; bu, davullarla uyumlu bir şekilde harmanlanmış pailalar ve trombonları canlı dinlediğinizde açıkça görülüyor. Bir konsere gitmek ve keyfini çıkarmak genellikle sanatçının şarkılarını bilmekle ilgili olduğundan ve Gente de Zona'nın hepimizin bir şekilde duyduğu birçok şarkısı olduğundan, şu anda kadronun sahip olabileceği en iyi elçi olabilir.

Bu türün nispeten basit bir müzikal başlangıç ​​noktası vardır : elektronik olarak üretilen sesleri Küba klavuzuyla (binlerce Amerikalı sanatçıyı etkileyen ritmik bir desen) karıştırmak. Bu düşük karmaşıklık onu en bilgili ve titiz kulaklar için bile pek çekici kılmaz, ancak Gente de Zona albümünün en büyük değerlerinden biri , çeşitli olduğu kadar sağlam bir müzikal prodüksiyonun dahil edilmesidir ve bu da sonraki sahnelemeyi büyük ölçüde zenginleştirir . Bunun bir örneği, kemanlarla etkileyici bir kadro şarkısı olan "Almohada" şarkısıdır . İncelikli sözleri eklersek (kadro genellikle çok günlük ve bazen anlaşılmaz metinleri tercih ederdi), muazzam başarısını haklı çıkaran ve bugüne kadar yayınlanan türün en iyi fonogramı olarak konumlandırılan bir ses ürününe ulaşırız.