Pedro x Javis: bağlılığın demir sanatı

Almodóvar'a Chavela aracılığıyla ulaştım. Annem aracılığıyla ulaştığımı söylemek isterdim ama annem bunu çok özel bir şekilde kendine sakladı ve ben bunu ancak yıllar sonra anladım. Gerçek şu ki, Almodóvar hayatımın her zaman bir parçası olmasına rağmen (ve kimin değildi ki?), Chavela belgeselini izleyene kadar onun evrenine girmedim .

Yani eserden önce jeste ulaştım. Yaratıcıdan önce yoldaşa. Dehadan önce mürit. Çünkü Almodóvar, Chavela'da , Meksikalı sanatçının sahneye geri döndüğü o ikinci hayatında ona nasıl eşlik ettiğini anlatan sıradan bir hayran ve arkadaş olarak belirdi. Bir nevi The Room Next Door , sadece arka planda rancheralar ve bolerolar var.

Bu benim başıma ilk kez gelmiyor. Patti Smith'i Just Kids'te fotoğrafçı Robert Mapplethorpe'a yaptığı güzel övgüyle ve Tilda Swinton'ı John Berger hakkındaki muhteşem belgesel *The Seasons in Quincey* ile tanıdım. Bu belgeselde ikili oturup hayat hakkında konuşuyorlardı. Demir gibi bağlılık sanatını uygulayan biri olarak, sevdiğimiz sanatçıları tutkularının yerlerinden tanıyabilmeyi isterdim. O zaman eserler gelir elbette. O zaman filmleri maraton seanslarında yiyip bitirebilir ve annelerimizin samimi jestlerini anlayabiliriz. Ama önce, bağlılık her zaman gelsin.

Tüm bunları , Brais Efe ve Paloma Rando'nun senaryosunu yazdığı, Movistar+'da yeni yayınlanmaya başlayan Pedro x Javis belgesel mini dizisini izlerken düşündüm; bir övgü, bir yapım aşaması, bir röportaj, bir müzikal ve tabii ki mutlak bir bağlılık arasında bir yerde. Hayranlar tarafından ve hayranlar için yapılmış, güzel, hassas, aşırı duygusal, samimi bir şey; arkadaşlar arasında hiç bitmesini istemediğiniz bir sohbet gibi. Şimdi Los Javis'i böyle keşfetmeyi çok istediğimi biliyorum. Pedro (dizi bittikten sonra ona gayriresmi olarak hitap etmemek imkansız) ağzını her açtığında ve Telefónica'dan aldığı ilk maaşla bir Super-8 satın alan ve kapitone sabahlığıyla sinemayı altüst eden o taşralı çocuğu hatırladığında, onların heyecanlı yüzlerini gördüğümde bunları düşündüm.

Ayrıca bir yönetmenin kendine bakmayı bırakıp kamerayı başkalarına odaklamasının ne kadar inanılmaz olduğunu düşünüyordum. Çünkü Pedro x Javis hakkında muhteşem bir şey varsa, o da aşırı cömert bir belgesel olmasıdır. Almodóvar'a saygı duruşunun ortasında Marisa Paredes, Chus Lampreave, Carmen Maura, Julieta Serrano, Rossy de Palma, Carmen Machi, Penélope Cruz, Antonio Banderas, Agustín Almodóvar, José Luis Alcaine ve Alberto Iglesias'a da saygı duruşu var . Ayrıca geçmişin onları rahatsız etmesinden korkmadan kendilerini buluyorlar.