Uchodźcy będą wśród pierwszych osób, które stracą bony żywnościowe na skutek zmian federalnych

CLARKSTON, Georgia — Po ucieczce z ogarniętej wojną Demokratycznej Republiki Konga Antoinette w listopadzie ubiegłego roku wylądowała w okolicach Atlanty i zaczęła odnajdywać się w życiu dzięki pomocy federalnej.

Rozdzielona z dorosłymi dziećmi i opłakująca śmierć męża na wojnie, podjęła pracę przy pakowaniu paczek w magazynie. Zarabiała zaledwie tyle, by pokryć koszty wynajmu mieszkania i rachunków.

Antoinette korzysta z Programu Uzupełniającej Pomocy Żywnościowej, dawniej znanego jako bony żywnościowe, aby móc co tydzień robić zakupy spożywcze.

Ale teraz, gdy życie zaczyna się stabilizować, będzie musiała zmierzyć się z nowym niepowodzeniem.

Ogromna ustawa budżetowa prezydenta Donalda Trumpa, którą Republikanie nazywają One Big Beautiful Bill Act, obcina federalny budżet programu SNAP o 187 miliardów dolarów – czyli prawie 20% – do 2034 roku. Niezależnie od wszelkich tymczasowych przerw w programie SNAP spowodowanych zamknięciem administracji federalnej , ustawa całkowicie odcina legalny dostęp uchodźców i innych grup imigrantów w kraju. Zmiana miała wejść w życie natychmiast po podpisaniu ustawy w lipcu, ale stany wciąż czekają na federalne wytyczne dotyczące momentu jej wstrzymania lub stopniowego wycofania.

Dla 51-letniej Antoinette, która nie chciała podawać swojego nazwiska z obawy przed deportacją i ewentualnymi prześladowaniami w ojczystym kraju, utrata pomocy żywnościowej jest dotkliwa.

„Nie miałabym pieniędzy na jedzenie” – powiedziała po francusku za pośrednictwem tłumacza. „Jak sobie poradzę?”

W całej swojej historii Stany Zjednoczone przyjmowały do ​​kraju uchodźców, takich jak Antoinette, osoby prześladowane lub obawiające się prześladowań w swoich krajach ojczystych z powodu rasy, religii, narodowości, poglądów politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej. Ci legalni imigranci zazwyczaj przechodzą dogłębną weryfikację, która może rozpocząć się na lata przed ich przybyciem na terytorium USA.

Po przybyciu – często z niewielkimi lub żadnymi środkami – rząd federalny zapewnia im zasoby, takie jak pomoc finansowa, Medicaid i SNAP, co zazwyczaj cieszy się poparciem obu partii. Administracja Trumpa wycofała się z trwającego od dziesięcioleci wsparcia dla społeczności uchodźców.

Ustawa budżetowa, która finansuje szereg priorytetów prezydenta, w tym obniżki podatków dla zamożnych Amerykanów i bezpieczeństwo granic, odbiera uchodźcom dostęp do Medicaid, stanowo-federalnego programu ubezpieczenia zdrowotnego dla osób o niskich dochodach lub niepełnosprawnych, począwszy od października 2026 r.

Jednak jeden z pierwszych przepisów, które weszły w życie w ramach ustawy, pozbawia większość uchodźców, osób ubiegających się o azyl, ofiar handlu ludźmi i przemocy domowej oraz innych legalnych imigrantów prawa do SNAP. Według Biura Budżetowego Kongresu USA , około 90 000 osób straci prawo do SNAP średnio miesięcznie w wyniku nowych ograniczeń zawężających dostęp cudzoziemców do programu.

„Nie ma nic bardziej podstawowego niż jedzenie” – powiedział Matthew Soerens, wiceprezes ds. działań rzeczniczych i polityki w World Relief, chrześcijańskiej organizacji humanitarnej, która wspiera uchodźców w USA.

„Nasz rząd zaprosił tych ludzi do odbudowy życia w tym kraju przy minimalnym wsparciu” – powiedział Soerens. „Odebranie im jedzenia jest błędem”.

Nie tylko jałmużna

Biały Dom i urzędnicy Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych nie odpowiedzieli na wiadomości e-mail dotyczące poparcia dla przepisu, który kończy program SNAP dla uchodźców w ramach ustawy One Big Beautiful Bill Act.

Jednak Steven Camarota, dyrektor ds. badań w Centrum Studiów nad Imigracją, organizacji opowiadającej się za ograniczeniem imigracji do USA, powiedział, że cięcia w uprawnieniach do programu SNAP są uzasadnione, ponieważ osoby urodzone za granicą i ich małe dzieci korzystają ze świadczeń publicznych w sposób nieproporcjonalny.

Mimo to, jak powiedział Camarota, populacja uchodźców różni się od innych grup imigrantów. „Nie wiem, czy to właśnie od tej populacji bym zaczął” – powiedział Camarota. „To stosunkowo niewielka grupa ludzi, która generalnie uznajemy za potrzebującą”.

Według raportu Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej z lutego 2024 roku , federalne, stanowe i lokalne wydatki na uchodźców i osoby ubiegające się o azyl, w tym na żywność, opiekę zdrowotną, edukację i inne wydatki, wyniosły łącznie 457,2 miliarda dolarów w latach 2005–2019. W tym czasie 21% uchodźców i osób ubiegających się o azyl otrzymywało świadczenia SNAP, w porównaniu z 15% wszystkich mieszkańców USA.

Oprócz zmian w programie SNAP wynikających z ustawy budżetowej, okres wsparcia finansowego udzielanego osobom wjeżdżającym do USA przez Biuro ds. Przesiedleń Uchodźców (Office of Refugee Resettlement), będące częścią HHS, został skrócony z jednego roku do czterech miesięcy.

W raporcie HHS stwierdzono również, że pomimo początkowych kosztów opieki nad uchodźcami i osobami ubiegającymi się o azyl, społeczność ta wpłaciła do budżetu federalnego, stanowego i lokalnego za pośrednictwem podatków kwotę większą o 123,8 miliarda dolarów niż otrzymała w formie świadczeń publicznych w ciągu 15 lat.

Krish O'Mara Vignarajah, prezes i dyrektor generalny Global Refuge, organizacji non-profit zajmującej się przesiedlaniem uchodźców, powiedział, że w najlepszym interesie kraju leży dalsze udzielanie im wsparcia.

„Nie powinniśmy traktować tego jako jałmużny” – powiedziała. „Wiemy, że kiedy wspieramy ich na początku, nie tylko przetrwają, ale i rozkwitną”.

Jedzenie to lekarstwo

Jak powiedział Andrew Kim, współzałożyciel Ethnē Health, kliniki zdrowia publicznego w Clarkston, przedmieściach Atlanty, gdzie mieszkają tysiące uchodźców, problem braku bezpieczeństwa żywnościowego może mieć długotrwałe konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego u osób, które przed przyjazdem do USA przez lata żyły w niestabilnej sytuacji.

Według CBO, cudzoziemcy objęci nowym prawem otrzymywaliby średnio 210 dolarów miesięcznie w ciągu następnej dekady. Bez funduszy SNAP wielu uchodźców i ich rodziny mogłoby zrezygnować z posiłków i przestawić się na tańsze opcje niższej jakości, co prowadziłoby do przewlekłych problemów zdrowotnych, takich jak otyłość i insulinooporność, a potencjalnie pogarszałoby i tak już poważne problemy ze zdrowiem psychicznym.

Po śmierci męża w Demokratycznej Republice Konga, Antoinette powiedziała, że ​​została rozdzielona ze wszystkimi siedmiorgiem dzieci. Najmłodsze ma 19 lat. Nadal nie wie, gdzie są. Tęskni za nimi, ale jest zdeterminowana, by zbudować sobie nowe życie. Dla niej takie środki jak SNAP są kluczowe.

Z sali konferencyjnej New American Pathways, organizacji non-profit, która pomogła jej zapisać się na świadczenia, Antoinette patrzyła prosto przed siebie z kamienną twarzą, gdy pytano ją, jak cięcia wpłyną na nią.

Czy będzie robić mniej zakupów? Czy będzie jeść mniej owoców i warzyw, a mniej mięsa? Czy będzie opuszczać posiłki?

„Oui” – odpowiadała na każde pytanie, używając francuskiego odpowiednika słowa „tak”.

Od przyjazdu do Stanów Zjednoczonych w zeszłym roku z Etiopii z żoną i dwiema nastoletnimi córkami, 61-letni Lukas zmaga się z powikłaniami cukrzycy, takimi jak niewyraźne widzenie, bóle głowy i problemy ze snem. Świadczenia SNAP pozwalają jemu i jego rodzinie na zakup świeżych warzyw, takich jak szpinak i brokuły, jak twierdzi Lilly Tenaw, pielęgniarka, która leczy Lukasa i pomagała w tłumaczeniu jego wywiadu.

Jak powiedział z dumą po zajęciach w Mosaic Health Center, klinice społecznej w Clarkston, gdzie nauczył się przygotowywać zupę z soczewicy i zbilansować swoją dietę, jego poziom cukru we krwi jest teraz bezpieczniejszy.

„Pomoc daje nam nadzieję i zachęca do pozytywnego patrzenia na życie” – powiedział po amharsku za pośrednictwem tłumacza. Lukas chciał używać tylko swojego nazwiska, ponieważ był więziony i prześladowany w Etiopii, a teraz obawia się, że straci możliwość uzyskania stałego pobytu w USA.

Jak twierdzi Valerie Lacarte, starsza analityczka polityki w Migration Policy Institute, głód i złe odżywianie mogą obniżyć produktywność i utrudnić ludziom znalezienie i utrzymanie pracy.

„To może wpłynąć na rynek pracy” – powiedziała. „Sytuacja jest ponura”.

Więcej cięć w programie SNAP

Chociaż administracja Trumpa ze skutkiem natychmiastowym zakończyła program SNAP dla uchodźców, zmiana ta wywołała niepewność wśród osób niosących pomoc.

Przedstawiciele władz stanowych w Teksasie i Kalifornii, które przyjmują najwięcej uchodźców spośród wszystkich stanów, a także w Georgii powiedzieli serwisowi KFF Health News, że Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA), który zarządza programem, nie wydał jeszcze wytycznych dotyczących tego, czy program SNAP powinien zostać wstrzymany w określonym terminie, czy też powinien zostać wycofany.

Ale nie dotyczy to tylko uchodźców.

Według danych USDA , prawie 42 miliony osób otrzymuje świadczenia SNAP. Niezależne Biuro Budżetowe Kongresu szacuje, że w ciągu najbliższej dekady ponad 3 miliony osób straci comiesięczne dolary przeznaczone na żywność z powodu planowanych zmian – takich jak rozszerzenie obowiązku pracy na większą liczbę osób i przeniesienie kosztów z rządu federalnego na stany.

We wrześniu administracja zakończyła publikację kluczowego raportu, w którym regularnie mierzono poziom bezpieczeństwa żywnościowego we wszystkich gospodarstwach domowych w USA, co utrudniło ocenę skutków cięć w programie SNAP.

Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) opublikował również na swojej stronie internetowej informację, że od 1 listopada z powodu zamknięcia administracji federalnej nie zostaną przyznane żadne świadczenia, obwiniając o to Demokratów w Senacie. Administracja Trumpa odmówiła wypłaty środków pomocowych – podobnie jak poprzednie administracje podczas zamknięć – aby stany mogły nadal wypłacać świadczenia, podczas gdy przywódcy Kongresu wypracowują porozumienie budżetowe. 28 października koalicja prokuratorów generalnych i gubernatorów z 25 stanów oraz Dystryktu Kolumbii złożyła pozew, kwestionując decyzję administracji.

Cięcia w programie SNAP odbiją się negatywnie na lokalnych sklepach spożywczych i gospodarstwach rolnych, nadwyrężając zasoby organizacji charytatywnych i lokalnych władz – powiedział Ted Terry, komisarz hrabstwa DeKalb i były burmistrz Clarkston.

„To po prostu całkowity kryzys, który doprowadził do całkowitego rozpadu ekosystemu, który funkcjonował przez 40 lat” – powiedział.

Muzhda Oriakhil, starsza menedżerka ds. zaangażowania społecznego w Friends of Refugees, organizacji non-profit z okolic Atlanty, która pomaga uchodźcom w osiedleniu się, powiedziała, że ​​jej grupa i inne organizacje starają się zapewnić tymczasową pomoc żywnościową rodzinom uchodźców. Jednak organizacje charytatywne, banki żywności i inne organizacje non-profit nie są w stanie zrekompensować straty miliardów dolarów federalnych, które pomagają rodzinom w finansowaniu żywności.

„Wiele rodzin może umrzeć z głodu” – powiedziała.