Kryzys humanitarny w Strefie Gazy przypomina niepowodzenie Partii Pracy w sprawie Izraela i Palestyny 80 lat temu

A oto coś dla miłośników tematu: 26 lipca 2025 r. przypada 80. rocznica miażdżącego zwycięstwa Partii Pracy w wyborach powszechnych w 1945 r.

Działacze związkowi i parlamentarzyści Partii Pracy świętują, twierdząc, że kraj wciąż jest wdzięczny za historyczne osiągnięcia rządu Clementa Attlee.

Jednak dzisiaj, gdy cały świat z przerażeniem obserwuje kryzys humanitarny w Strefie Gazy , warto przypomnieć, że jedną z największych porażek Attleego była jego polityka izraelsko - palestyńska .

(A, i chociaż minister zdrowia rządu Attleego, Aneurin Bevan, chwalił się, że „nafaszerował im usta złotem”, aby przezwyciężyć sprzeciw lekarzy wobec NHS, dziś lekarze znów strajkują z powodu wynagrodzeń.)

Wybory w 1945 roku odbyły się 5 lipca, tego samego dnia, w którym Sir Keir Starmer wszedł na Downing Street 10 w zeszłym roku. Jednak ponieważ brytyjskie siły zbrojne nadal służyły za granicą w 1945 roku, ogłoszenie wyników zajęło aż 26 lipca.

Partia Pracy zdobyła 393 mandaty w 1945 roku, w porównaniu z 411 w roku ubiegłym. Partia Pracy pod wodzą sir Keira zdobyła jednak tylko 34% głosów, podczas gdy pan Attlee zdobył prawie 50%. Z drugiej strony, w tamtych czasach nie było buntowniczej Reform UK.

Joanne Thomas, która w kwietniu tego roku została sekretarzem generalnym związku pracowników sklepów Usdaw, świętując 80. rocznicę, powiedziała, że rząd Attleego pozostawił po sobie trwałe dziedzictwo.

„Związki zawodowe, które wcześniej utworzyły Usdaw, były dumne, że odegrały rolę w zwycięstwie w wyborach w 1945 r. i że 18 naszych członków zostało wybranych” – powiedziała.

„Na czele z bohaterką naszego związku, 'Red Ellen', gorliwą działaczką związkową, która przewodziła marszowi głodowemu w Jarrow i później pełniła funkcję ministra edukacji”.

Wilkinson rzeczywiście był czerwony. Biograf Attleego, Trevor Burridge, napisał: „Ellen Wilkinson została ministrem edukacji, pomimo faktu, że aktywnie prowadziła kampanię przeciwko jego przywództwu”.

Była posłanką z okręgu Jarrow, nieopodal obecnego ministra edukacji i superlojalistki Starmera, Bridget Phillipson z okręgu wyborczego Houghton i Sunderland South. Ale nawet jej najlepsze przyjaciółki nie nazwałyby jej „czerwoną”!

Ellen Wilkinson była również jedyną kobietą w gabinecie Attleego w 1945 roku. W zeszłym roku sir Keir zapisał się w historii, mianując 11 kobiet do swojego gabinetu.

Marie Tidball, posłanka Partii Pracy, wybrana w zeszłym roku, dołączyła do hołdu dla Attleego. „Zmienił Wielką Brytanię dla ludzi pracy, a to dziedzictwo położyło podwaliny pod dzisiejszą Wielką Brytanię – naszą NHS, państwo opiekuńcze i domy dla bohaterów”.

„Dzięki tym usługom publicznym mogłem rozwinąć swój potencjał. Legenda Partii Pracy”.

Ale podczas gdy działacze związkowi i posłowie Partii Pracy uważają NHS, państwo opiekuńcze i nacjonalizację za sukcesy, to polityka jego rządu wobec Palestyny powszechnie uważana jest za porażkę.

W swojej uznanej biografii ministra spraw zagranicznych rządu Attleego, „Ernest Bevin: Churchill Partii Pracy”, były minister w gabinecie Blaira, Andrew Adonis, napisał: „Dlaczego Bevin tak bardzo pomylił się w kwestii Izraela i Palestyny?”

Adonis twierdzi, że polityka Bevina wobec Palestyny „doprowadziła do dokładnie odwrotnego efektu niż deklarowany cel stabilizacji i pokojowego współistnienia społeczności żydowskiej i palestyńskiej w ramach jednego państwa, żyjącego w pokoju z sąsiadami”.

Podsumował: „Zamiast tego, dziedzictwem Bevina było żydowskie państwo Izrael, znacznie większe, niż większość jego zwolenników wcześniej opowiadała się za nim, pogrążone w okresowych wojnach i ciągłych napięciach zarówno z Palestyńczykami, jak i arabskimi sąsiadami”.

Gdzie Bevin popełnił błąd? Adonis napisał: „Po pierwsze, dlatego, że w ciągu trzech kluczowych lat 1945–1948 nie zgadzał się, że jego głównym celem politycznym były »dobre stosunki ze Stanami Zjednoczonymi«”.

Przeczytaj więcej w Sky News: Starmer utknięty między Trumpem, Macronem i parlamentarzystami w sprawie Palestyny Pytania o Epsteina pojawiają się nieustannie, a Biały Dom zaciska kontrolę nad tym, kto na nie odpowie Bob Geldof oskarża władze Izraela o „kłamstwa” na temat głodu w Strefie Gazy

Gdy Sir Keir Starmer przygotowuje się do spotkania z Donaldem Trumpem w Szkocji, 80 lat po historycznym zwycięstwie Atletycznego premiera, nie jest to z pewnością błąd, który popełnił obecny premier Partii Pracy w swoich relacjach z prezydentem USA.

„ Podoba mi się wasz premier ” – powiedział prezydent po przybyciu do Szkocji. „Jest nieco bardziej liberalny niż ja, ale go lubię”.

80 lat po Attlee wyciągnięto wnioski. Jak dotąd wszystko jest w porządku.