Erdogan otwarcie zadeklarował swoje zamiary

SŁUŻBA POLITYCZNA

Po apelu przywódcy PKK Abdullaha Öcalana , dzień wcześniej w Sulajmaniji odbyła się oczekiwana ceremonia rozbrojenia . Ceremonia, określona jako „gest dobrej woli”, została przyjęta z zadowoleniem przez AKP i MHP , a zarówno Devlet Bahçeli, jak i prezydent Erdoğan podkreślili, że drzwi do nowej ery zostały otwarte.

Uciszenie odgłosów wojny, która trwa już prawie 50 lat i pochłonęła dziesiątki tysięcy ofiar, niewątpliwie należy uznać za pozytywny rozwój sytuacji dla wszystkich narodów. W końcu to naród zawsze ponosił straty w dziesięcioleciach konfliktów. Jednak pytanie o to, czy demokracja, wolność i pokój przetrwają pod rządami obecnego reżimu – a zatem ostateczny cel wszystkich tych dyskusji – należy rozpatrywać z najszerszej perspektywy.

Jak zapewne Państwo pamiętają, proces ten rozpoczął się latem ubiegłego roku od retoryki „frontu wewnętrznego” powtarzanej wielokrotnie przez AKP, MHP i głównego doradcę Pałacu, Mehmeta Uçuma. Powrót Trumpa do władzy, izraelska blokada Gazy, obalenie reżimu Asada w Syrii, ciosy zadane Hezbollahowi w Libanie oraz reorganizacja Bliskiego Wschodu przez USA i Izrael skłoniły zarówno ruch kurdyjski, jak i rząd Pałacu do poszukiwania repozycjonowania regionu w oparciu o sojusz turecko-kurdyjski. Po tych dyskusjach na froncie wewnętrznym, pierwszy decydujący krok w tym procesie został podjęty podczas otwarcia parlamentu 1 października, kiedy lider MHP, Bahçeli, uścisnął dłoń Demokratycznej Partii Ludowej (DEM) , a zaraz potem zwrócił się w parlamencie do lidera PKK, Öcalana, wzywając do samorozwiązania PKK.

Niewątpliwie proces, który narastał z wyprzedzeniem, osiągnął pewien punkt kulminacyjny wraz z wizytą delegacji DEM w İmralı i apelem Öcalana. PKK, zwoławszy swój kongres, ogłosiła decyzję o złożeniu broni i rozwiązaniu się. W procesie pełnym pytań i niepewności, PKK w końcu złożyła broń kilka dni temu podczas ceremonii z udziałem 30-osobowej grupy partyzanckiej, a nagranie z tego wydarzenia zostało opublikowane. Zgodnie z oczekiwaniami, ceremonia została przedstawiona jako wielkie zwycięstwo AKP i MHP. Bahçeli, dziękując Pervinowi Buldanowi, zauważył również, że Öcalan dotrzymał słowa.

DEFINICJA SOJUSZU OD ERDOĞANA

Po ceremonii w Sulajmaniji, prezydent AKP Erdoğan, który dokonał oceny na 32. spotkaniu konsultacyjno-ewaluacyjnym swojej partii, wygłosił wczoraj również przemówienia dotyczące tego procesu. Mówiąc: „Dziś otworzył się nowy rozdział”, Erdoğan ogłosił powołanie komisji parlamentarnej i powiedział: „Rozpoczniemy dyskusję na temat wymogów prawnych tego procesu”. Erdoğan zadeklarował swoje prawdziwe intencje, stwierdzając: „My, jako AKP, MHP i partia DEM, postanowiliśmy wspólnie podążać tą drogą”, deklarując w ten sposób swoje prawdziwe intencje. Jednym z uderzających punktów przemówienia Erdoğana było jego stwierdzenie: „Dziś duch Manzikertu, dziś sojusz jerozolimski, dziś kształtuje się sedno wojny o niepodległość. Jesteśmy u progu Turcji wolnej od terroru”. Erdoğan i Bahçeli, którzy przedstawili neoosmańską perspektywę opartą na syntezie Turków, Kurdów, Arabów i islamu, przyznali, że podążyli tą drogą, wspierani przez lidera PKK Öcalana, zarówno w celu określenia swojego stanowiska w nowym układzie regionalnym, jak i uzgodnienia polityki wewnętrznej.

Gdy AKP straciła pozycję partii wiodącej w ostatnich wyborach, Erdoğan zdał sobie sprawę, że nie ma już argumentów, by zyskać poparcie społeczne. Sondaże pokazały również, że poparcie dla Erdoğana spadło w obliczu potencjalnych rywali. Pomimo wszelkich starań reżimu, frontu antyerdoğanowskiego, który wyłonił się podczas referendum prezydenckiego, nie udało się rozbić aż do wyborów lokalnych 31 marca. Rząd uciekł się do dzielenia opozycji poprzez dyskusje wewnętrzne i nastawione na rozwiązania.

KIJ W JEDNEJ RĘCE, MARCHEWKA W DRUGIEJ

Podczas dyskusji nad rozwiązaniem konfliktu, wciśnięto przycisk i kandydat CHP na prezydenta, Ekrem İmamoğlu, został uwięziony w wyniku operacji 19 marca. Gminy CHP były atakowane jedna po drugiej, burmistrzowie zostali aresztowani, a następnie mianowano w nich zarządców. Tymczasem główna partia opozycyjna została uznana za „arcywroga” w wyniku sprawy kongresowej przeciwko CHP i aktu oskarżenia, w którym domagano się uchylenia immunitetu parlamentarnego 61 posłów, w tym lidera CHP Özgüra Özela. Reżim, który zastraszał również opozycję społeczną, więził młodych ludzi korzystających z prawa do protestu oraz dziennikarzy wykonujących swoją pracę.

Trzymając kij w jednej ręce, rząd oferuje opozycji marchewkę w drugiej, dyskutując o rozwiązaniu i wzywając do nowej konstytucji. Z poparciem na poziomie 30-40%, rząd rozpoczyna kampanię bliskowschodniości, opierając się na USA i Trumpie. Dąży również do instytucjonalizacji reżimu w kraju, dbając o to, by urny wyborcze stały się jedynie formalnością, wybory straciły znaczenie, a opozycja została ograniczona do kontrolowanych przez siebie granic.

Tymczasem wspólną walką każdego segmentu społeczeństwa – od młodych ludzi zmagających się z pogłębiającym się ubóstwem, reagujących na niesprawiedliwości, sprzeciwiających się reakcyjnym interwencjom w styl życia i walczących o wolność – od kobiet po tych, którym odebrano przyszłość, od emerytów walczących o przetrwanie za głodowe płace po miliony zmuszone do życia za płacę minimalną – jest sprzeciw wobec reżimu. Nawet ostatni rok w kraju pokazał, że wszyscy bliscy Erdoğana i reżimu ulegli erozji, podczas gdy poparcie dla tych, którzy stworzyli bariery między nimi a reżimem, wzrosło. Nie można zapominać, że obecnie opozycja społeczna opowiada się za zmianami i że żadne negocjacje z tym reżimem, w tym Konwencja Konstytucyjna, nie przyniosą korzyści społeczeństwu.

***

NACISK BARRACKA NA „MODEL OSMAŃSKI”

Oświadczenie ambasadora USA dotyczące publicznie ujawnionych relacji Baracka z YPG i PKK przyciągnęło uwagę, podczas gdy prezydent AKP Erdoğan wezwał do wspólnej przeszłości i przyszłości narodów arabskiego i kurdyjskiego w kontekście procesu rozbrojenia PKK. Erdoğan, zauważając, że Tom Barrack jest również Specjalnym Przedstawicielem ds. Syrii, powiedział: „Odbyli również spotkania i dyskusje w Syrii. Przesłanie stamtąd było bardzo, bardzo pozytywne”. Barrack powiedział wcześniej: „Najlepszym systemem dla Turcji jest system narodu osmańskiego”. Co więcej, uwagi Erdoğana we wczorajszym przemówieniu: „Jeśli Turcy, Kurdowie i Arabowie są razem, jako jedność, to są Turcy, Kurdowie i Arabowie. Kiedy są rozdzieleni, podzieleni i wyobcowani, jest porażka, upokorzenie i smutek”.

***

„TEN SOJUSZ JEST SOJUSZEM PROCESOWYM”

Poseł Partii Demokratycznej (DEM) i członek delegacji İmralı, Pervin Buldan, skomentował przemówienie Erdoğana. Komentując oświadczenie Erdoğana: „Postanowiliśmy teraz podążać tą drogą razem, przynajmniej jako trio: Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), Partia Ruchu Nacjonalistycznego (National Movement Party) i DEM”, Buldan stwierdził: „Nie interpretujmy tego źle. Ten sojusz to sojusz procesowy. Zdecydowanie nie należy go postrzegać jako żadnego innego sojuszu. Linia i droga każdego są jasne. Dlatego był to sygnał, że Partia Demokratyczna i Sojusz Ludowy będą podążać wspólną drogą w procesie”.

Tymczasem współburmistrz gminy metropolitalnej Mardin, Ahmet Türk, którego po raz trzeci zastąpiono radnymi, mówił o możliwości przywrócenia radnych wyznaczonych do gmin Partii Demokratycznej (DEM) w ramach „procesu”. Türk powiedział: „Na tym etapie nie chcę, aby coś takiego miało miejsce, gdy radni będą wyznaczani w gminach CHP. Nie chcę się na to godzić. Jeśli tak się stanie, wszelkie praktyki powiernicze powinny zostać zniesione”.