Vox bez Milei
Vox organizuje w ten weekend w Madrycie swój doroczny festiwal polityczny bez Javiera Mileia na podium. W zeszłym roku nowo wybrany prezydent Argentyny był gwiazdą festiwalu, który odbył się w maju, na początku kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego. Milei właśnie poniósł poważną porażkę polityczną w swoim kraju i odwołał wyjazd.
Nie będzie piły łańcuchowej, ale będzie euforia. Vox ma się dobrze. Od czasu dołączenia do platformy Patriots for Europe (lipiec 2024 r.) partia ta umocniła się. Zwycięstwo Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych (listopad 2024 r.) obiektywnie wypadło dla nich dobrze, pomimo ceł. Sondaże idą w dobrym kierunku i wskazują, że hiszpańska skrajnie prawicowa partia nadal rośnie, przekraczając już 17% w prognozach wyborczych. Partia ta przemawia do wielu młodych ludzi, odstrasza Partię Ludową i może odegrać decydującą rolę w kolejnej kadencji. Szacuje się, że w ciągu ostatniego roku ponad milion byłych wyborców Partii Ludowej (PP) przeszło na Vox.
Partia pod przewodnictwem Santiago Abascala pojawia się w sondażach jako preferowana partia wśród młodszych wyborców, w wieku od 18 do 24 lat. Nieco ponad dekadę temu młodzi wyborcy byli w przeważającej mierze zainteresowani Podemos. To rażący kontrast. Teraz źródłem niezadowolenia wśród młodzieży, zwłaszcza wśród mężczyzn, jest skrajna prawica. Vox byłby najpopularniejszą partią wśród młodych ludzi i zrównałby się z PSOE w przedziale wiekowym, w którym znajdują się pierwsi wielbiciele Podemos, którzy mają obecnie od 34 do 45 lat. Propozycja polityczna Abascala napotyka silny opór jedynie wśród osób powyżej 65. roku życia, czyli wśród Hiszpanów, którzy już otrzymują emerytury i mają żywe wspomnienia politycznych zmagań okresu transformacji. Napięcie pokoleniowe jest obecnie znakiem rozpoznawczym Vox.
Przeczytaj także Ministerstwo Wojny Enric Juliana
W preferencjach prezydenckich Santiago Abascal wyprzedza Pedra Sáncheza wśród wyborców w wieku 18–30 lat i wyraźnie wyprzedza Alberto Núñeza Feijóo wśród wyborców w wieku 18–40 lat. Abascal ma dziesięciopunktową przewagę nad Feijóo wśród młodszych wyborców. Lider Partii Ludowej ma dziesięciopunktową przewagę nad Abascalem wśród osób powyżej 65. roku życia. Feijóo nie wygrywa jednak w żadnej grupie wiekowej, ponieważ zawsze wyprzedza Pedra Sáncheza. Są to dane zawarte w najnowszym sondażu CIS, opublikowanym w tym tygodniu. W tym kontekście należy wziąć pod uwagę następujące dane: na pytanie: „Kogo preferujesz na stanowisko premiera?”, większość osób w wieku 18–45 lat odpowiedziała „żaden”.
Obecnie wśród młodych ludzi panuje ogromna irytacja polityką i politykami, a partią, która najlepiej ucieleśnia to niezadowolenie, jest Vox. Moim zdaniem, wkrótce mogliby osiągnąć oczekiwany poziom 20% głosów, strategicznie przejmując Partię Ludową. Nie muszą jej wyprzedzać, aby ją przejąć. Przejęcie następuje, gdy Partia A zaczyna systematycznie kopiować przekazy Partii B, aby zapobiec jej przejęciu. Zaczynają pojawiać się wyraźne oznaki tego zjawiska.
Świadome ukrytych nurtów, obecne kierownictwo PP próbuje naśladować język Vox. Feijóo powierzył to zadanie Miguelowi Tellado, nowemu sekretarzowi generalnemu partii konserwatywnej. Rezultat jest paradoksalny: im bardziej PP podgrzewa atmosferę, tym bardziej Vox rośnie w siłę. Im większe napięcie narasta w debacie publicznej, tym łatwiej PSOE uchodzi za partię „bezpiecznej przystani” lewicy, biorąc pod uwagę, że rozłam Sumar-Podemos nie oszczędził niczego. Sumar utrzymuje się na poziomie 6%, z niewielkimi wahaniami, podczas gdy Podemos nie przekracza 4,5%. Ten podział wydaje się całkowicie nieodwracalny i pomaga Vox stać się głównym punktem opozycji. Nie wszystko sprowadza się do klasycznego podziału na prawicę i lewicę. Podobnie jak dziesięć lat temu, w oczach wielu ludzi pojawia się kolejna oś napięcia: tych w sferze oficjalnej, tych, którzy zawsze w niej byli, i tych, którzy są „w opozycji”. Skrajnie prawicowa partia ma najwięcej obserwujących na portalach społecznościowych TikTok i Instagram, czyli w cyfrowej sferze najmłodszych, dlatego też kilka dni temu widzieliśmy klip wideo, w którym pojawia się Núñez Feijóo, zazwyczaj hieratyczny mężczyzna, śpiewający „moja cytryna, moje drzewo cytrynowe” z podpisem „Lubię owoce” (hasło wymyślone jakiś czas temu przez ekipę Isabel Díaz Ayuso, która nazywała przewodniczącego rządu „sukinsynem”).
Przeczytaj także Merz i plan Morgenthaua Enric Juliana
Krótko mówiąc, Vox tworzy poważną lukę w PP. Jak zauważyliśmy wcześniej, szacuje się, że ponad milion byłych wyborców PP zmieniło swoje preferencje na hiszpańską partię, która jest najbardziej kojarzona z huraganem wywołanym przez Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych. Ta wędrówka dusz rozpoczęła się wraz z katastrofą w Walencji i ponownie nasiliła się tego lata wraz z pożarami lasów w północno-zachodniej Hiszpanii, w których PP nie zabłysnęła jako lider partii. Obecna dynamika rozpoczęła się wraz z tą katastrofą.
Vox świętuje zatem swój doroczny festiwal w euforycznej atmosferze. Prezydent Stanów Zjednoczonych ich popiera, zbliżają się do 20%, wystraszyli Partię Ludową, coraz bardziej ograniczają swój język, odnoszą sukcesy wśród młodzieży i nie są już na szarym końcu europejskiej skrajnej prawicy. Ich sojusz z Viktorem Órbanem i Marine Le Pen nie wydaje się już dziś ekscentryczny. Wydaje się, że opłaciło im się opuszczenie rządów regionalnych, w których utworzyli koalicję z PP (Wspólnota Walencka, Kastylia i León, Murcja, Aragonia i Estremadura). Mówią, nie rządzą. Walencka Dana ich nie porwała. Tegoroczne pożary ich nie spaliły.
Vox jest częścią europejskiego ruchu, który zyskuje na znaczeniu i wpływach w niemal każdym kraju UE. „Patrioci” czują się silni. Skrajna prawica triumfowała w Niemczech, plasując się na drugim miejscu wśród partii. (AdF jest dziś ex aequo z CDU w sondażach). Zgromadzenie Narodowe może wygrać we Francji w obecnym tempie. Chega jest drugą co do wielkości siłą wyborczą w Portugalii, wyprzedzając Partię Socjalistyczną. Giorgia Meloni, o bardziej pragmatycznym profilu, i Matteo Salvini, coraz bardziej prorosyjski, wspólnie rządzą we Włoszech od 2022 roku. Prawo i Sprawiedliwość zdołało utrzymać prezydenturę w Polsce. Narodowo-populistyczny Andrej Babis może wygrać kolejne wybory parlamentarne w Czechach. Holenderska Partia Wolności może być głównym beneficjentem przedterminowych wyborów w Holandii. Skrajna prawica fiordów właśnie zajęła drugie miejsce w Norwegii, wyprzedzając tradycyjną partię konserwatywną. Uczestniczą w rządzie Finlandii, wpływają na rząd Szwecji, rządzą, oczywiście, na Węgrzech (z ryzykiem przegranej wiosną) i byli o krok od wygrania wyborów prezydenckich w Rumunii kilka miesięcy temu. To imponujące. Są drugą co do wielkości siłą w większości krajów europejskich. Jeśli Vox osiągnie 20% w nadchodzących sondażach, może to mieć decydujące znaczenie dla utworzenia przyszłego rządu w Hiszpanii.
Przeczytaj takżeSą powody do euforii, ale na festiwalu Vistalegre nie będzie piły łańcuchowej. Javier Milei odwołał swoją podróż do Madrytu, ponieważ musi uporać się z problemami, które pojawiły się w Argentynie. Właśnie przegrał wybory prowincjonalne w Buenos Aires i nie była to minimalna porażka. Peroniści go pobili: mają ponad trzynaście punktów przewagi. Co się stało? Prowincja Buenos Aires, w której mieszka 40% argentyńskiej populacji, była ostatnim wielkim bastionem peronistów, więc Milei przypuścił atak, „aby wbić ostatni gwóźdź do trumny kirchneryzmu”. W trakcie ataku jego piła łańcuchowa się zatrzymała. Jego nierozłączna siostra, Karina Milei, została uwikłana w mroczną sprawę korupcyjną (rzekome łapówki przy zakupie leków dla niepełnosprawnych), z nagraniami, które ją obciążają. Karina jest alter ego prezydenta. Wygląda na to, że magnetyzm piły łańcuchowej został złamany. Jesienią odbędą się wybory parlamentarne, a liberałowie stawiają wszystko na jedną kartę. W Madrycie panuje obecnie dyskretna cisza na temat argentyńskiej katastrofy wyborczej.
Vox nie będzie miał w ten weekend na żywo Człowieka z Piłą Mechaniczną, zeszłorocznego wielkiego show, ale ma powód do świętowania. Zbliżają się do 20% i mogą strategicznie przejąć Partię Ludową.
lavanguardia
