Hybrydowe rasy kotów, poszukujące dzikiego piękna pomimo wysokich kosztów hodowli

Koty hybrydowe są wynikiem krzyżowania kotów domowych z gatunkami kotów dzikich. Te hybrydyzacje nie zawsze powstają spontanicznie; wiele z nich jest wynikiem kontrolowanych przez człowieka programów hodowlanych , mających na celu poprawę estetyki i charakteru, choć zdarzają się również przypadki naturalnej hybrydyzacji.

Jeśli istniał jeden kot, który zapoczątkował modę na hybrydy, to był to kot bengalski. Wywodzący się z azjatyckiego kota bengalskiego ( Prionailurus bengalensis ) i kotów domowych, otworzył drogę do wielu celowych krzyżówek. Jednak za ich półdzikim urokiem, hodowla kotów hybrydowych niesie ze sobą znaczne ryzyko genetyczne i reprodukcyjne , a nie wszystkie programy hodowlane gwarantują dobrostan zwierząt.

Rozwój tych hybrydyzacji wywołał również debatę etyczną na temat hodowli zwierząt wyłącznie ze względów estetycznych. Wiele kotów pierwszego i drugiego pokolenia nie dożywa pełni życia, a wysoki odsetek kończy porzucony lub trafia do nieodpowiednich warunków hodowli. Dopiero po piątym pokoleniu, kiedy powstaje nowa, płodna i stabilna rasa, hybrydyzacja może zostać uznana za zintegrowaną z pewnym bezpieczeństwem genetycznym, unikając regresji, które mogłyby zagrozić zdrowiu zwierząt.

Sztuczne hybrydy

Większość kotów hybrydowych, które dziś spotykamy, to sztuczne krzyżówki, będące efektem programów hodowlanych opracowanych z uwzględnieniem zróżnicowanego poziomu kontroli i troski. Chociaż niektóre hybrydy występują naturalnie, są one rzadkie i nie generują zrównoważonych populacji. Wśród gatunków kotów dzikich, wykorzystywanych do inicjowania krzyżowania z kotami domowymi, znajdują się:

Krzyżowanie ma na celu uzyskanie cech wizualnie atrakcyjnych i egzotycznych , takich jak wzór sierści, większe rozmiary, a także pewne zachowania, ale z drugiej strony każdy gatunek niesie ze sobą wyzwania genetyczne i behawioralne, które sprawiają, że hodowla mieszańców jest złożonym procesem, który nie zawsze jest przeprowadzany z wymaganą delikatnością.

Trudności prokreacji

Jedną z głównych przeszkód w hodowli kotów hybrydowych jest różnica w liczbie chromosomów między gatunkami rodzicielskimi. Podczas gdy koty domowe zazwyczaj mają 38 chromosomów, inne gatunki wykorzystywane w programach hybrydyzacji mają inną liczbę. Na przykład kot Geoffroya ma 36 chromosomów, co daje hybrydy z 37 lub 38 chromosomami.

Gatunki posiadające 37 chromosomów są często bezpłodne, a w rzadkich przypadkach, gdy uda im się rozmnożyć, tworząc inną hybrydę posiadającą 37 chromosomów, u wszystkich potomków występują poważne problemy zdrowotne – od wad rozwojowych po choroby przewlekłe.

Co więcej, różnica w długości ciąży dodatkowo komplikuje sprawę. Podczas gdy ciąża u kotów domowych trwa średnio 65 dni, u dzikich samic, takich jak kot Geoffroya, trwa około 75 dni. Ta różnica często prowadzi do poronień i rodzenia dzieci, które walczą o przeżycie.

Zarząd Bristolu

Bristol to niedawno stworzona hybryda, której pochodzenie łączy w sobie cechy kota domowego i słabo udokumentowanej linii kota dzikiego. Jej rozwój był eksperymentalny i ograniczony, a jej długoterminowa stabilność genetyczna jest nadal nieznana. Rasa ta boryka się z problemami zdrowotnymi typowymi dla hybryd pierwszej generacji i nie jest zalecana jako zwierzę domowe do tradycyjnych gospodarstw domowych.

Karakat

Jest to wynik skrzyżowania karakala z kotem domowym. To eksperymentalna hybryda, na którą rośnie popyt, choć jej komercjalizacja jest kontrowersyjna ze względu na złożoność opieki i ryzyko zdrowotne wynikające z jej genetyki.

Karawana

Karakal jest wynikiem skrzyżowania samca karakala i samicy serwala, łącząc cechy fizyczne obu dzikich kotów. Podobnie jak inne hybrydy pierwszego pokolenia, cierpi na trudności w rozrodzie i jest podatny na problemy zdrowotne, co ogranicza jego szanse na przetrwanie poza specjalistycznymi programami hodowlanymi.

Chausie

Jest to hybryda kota domowego i kota błotnego (Felis chaus). Hodowla jest trudna, a pierwsze pokolenie wykazuje problemy z socjalizacją i zachowaniem. W niektórych krajach hodowla jest ograniczona, a nawet zakazana.

Gepard

Cheetoh łączy w sobie linie krwi bengalskiej i ocicat, co czyni go bardziej stabilnym mieszańcem domowym niż inne hybrydy egzotyczne. Jest aktywny i przyjazny, ale może nadal powodować problemy zdrowotne związane z inbredem pierwotnych linii. Jest w fazie eksperymentalnej i wymaga szczególnej opieki.

Habari

Habari to duży kot hybrydowy o niejasnym pochodzeniu komercyjnym i owiany tajemnicą. Jego hodowla łączy geny kotów dzikich i domowych, co niesie ze sobą ryzyko zdrowotne i dużą zmienność temperamentu. To rzadka rasa, wymagająca specjalistycznej opieki.

Jambi

Rasa ta powstała w wyniku skrzyżowania z kotem kłusownikiem (Prionailurus viverrinus). Występuje u niej wiele problemów rozrodczych i zdrowotnych, powszechnych u mieszańców pierwszej generacji. Z tego powodu jej hodowla jest bardzo skomplikowana.

Safari

Powstaje w wyniku krzyżowania kotów domowych z kotami Geoffroya, co prowadzi do powstania hybryd, które mogą osiągnąć wysoką wartość komercyjną. Wczesne krzyżówki charakteryzują się częściową bezpłodnością i problemami zdrowotnymi, zwłaszcza jeśli miot odziedziczy pośrednią liczbę chromosomów.

Savanah

Savannah to połączenie kota serwala z kotem domowym, co daje dużą, egzotycznie wyglądającą rasę. Wczesne pokolenia mają problemy z socjalizacją i reprodukcją, a ich posiadanie jest w kilku krajach zabronione przez przepisy dotyczące hybryd. To wyraźny przykład ograniczeń hybryd pierwszego pokolenia.

Aszera

Chociaż ta hybryda jest reklamowana jako rasa egzotyczna o wygórowanej wartości ekonomicznej, w rzeczywistości jest to Savannah pierwszej generacji, której marketing jest zwodniczy. Jej hodowla i pielęgnacja nie różnią się znacząco od innych hybryd, a problemy z płodnością i zdrowiem pozostają.

Viverral

Viverral to eksperymentalna hybryda pochodząca od azjatyckiego kota rybackiego i kota domowego. Ze względu na problemy z płodnością i behawioralne związane z hodowlą, gatunek ten wciąż znajduje się w fazie rozwoju.