Liga Narodów: Hiszpania-Francja, wybuchowy i obiecujący rewanż

Słońce i ciepło Monachium ustąpiły miejsca ponurej pogodzie i deszczowi Stuttgartu. Zmiana scenerii i ledwie wystarczająco dużo czasu, aby otrząsnąć się z emocji, zanim nadejdzie czas, aby zacząć wszystko od nowa. Pamiętaj, nie porównujemy Ligi Mistrzów do Ligi Narodów, biorąc pod uwagę legendarne zwycięstwo Paris Saint-Germain w zeszłą sobotę na płonącej Munich Arena, ale trudno też nie połączyć tych dwóch wydarzeń.

Powodów jest wiele: mecz jest piękny, obiecujący, kuszący, między Francją a Hiszpanią (8:45 p.m., TF1) nowego światowego fenomenu Lamine Yamal (17 lat). Niemcy będą również teatrem The Blues, po tym jak były teatrem Paryżan, z półfinałem w Stuttgarcie w ten czwartek, a następnie finałem... w Monachium w niedzielę, w przypadku sukcesu. A potem paryscy bohaterowie (Hernandez, Zaïre-Emery, Barcola, Doué, Dembélé) są liczni w grupie Francji, która pragnie oswoić najlepszą piłkę nożną na świecie.

Przeczytaj także: Zagrożenie Jamalskie, Mbappé nr 9, Dembélé Ballon d'Or... Słowa Deschampsa przed meczem Hiszpania-Francja

Nikt nie wie, w jakim stanie fizycznym i psychicznym będą obie drużyny, ofiary dantejskiego harmonogramu i międzynarodowych organów, które nie zwalniają tempa tego stałego przymusowego karmienia, ale ogólny obraz sprawia, że ​​cieknie ślinka i chce się znów wibrować po doświadczeniu ekstazy arcydzieła ludzi Luisa Enrique. Hiszpański trener Paris-SG - już skupiony na Klubowych Mistrzostwach Świata (15 czerwca-13 lipca) w Stanach Zjednoczonych - nie znajdzie się na ławce rezerwowych Roja, odsuniętej po odpadnięciu w ^8. finale Mistrzostw Świata w Katarze przeciwko Maroku, ale hiszpańska selekcja nosi blizny po przejściu „Lucho” (2018, następnie 2019 do 2022).

Jego następca Luis de la Fuente (63 lata), mistrz Europy ubiegłego lata po pokonaniu The Blues (2:1) , a następnie w finale z Anglią (2:1), podąża śladami paryskiego stratega, z zespołem grającym technicznie, posiadającym piłkę i kreatywnym, niesionym przez utalentowanego Lamine Yamala, ale też przez inne elementy (Williamsa, Olmo, Pedriego, Gaviego, Ruiza, Cubarsiego...), którzy tworzą selekcję kierowaną przez świetną dynamikę (Liga Narodów 2023, Euro 2024).

Bête noire Francuzów w ^XXI wieku (7 zwycięstw w 11 meczach, 64% wskaźnik wygranych), La Roja logicznie wyeliminowała Les Bleus 9 lipca w półfinale Euro (2-1) w Monachium. Tego wieczoru 16-letni Lamine Yamal dokonał sensacyjnego wejścia do ligi (bardzo) wielkich, z efektownym golem, którego wszyscy ludzie Didiera Deschampsa do dziś pamiętają. Prawie rok później to kolejna francuska drużyna awansuje w Stuttgarcie.

Antoine Griezmann (emerytowany), N'Golo Kanté (niepowołany), William Saliba, Dayot Upamecano, Jules Koundé (kontuzjowany) są nieobecni, ale trener, poza zdziesiątkowanym sektorem defensywnym, nadal ma bardzo wysoki poziom rezerw ofensywnych (Mbappé, Doué, Barcola, Dembélé, Thuram, Kolo Muani, Olise, Cherki…). Pozostaje tylko zmusić wszystkich tych artystów do muzyki. Nie zawsze jest to łatwe, mając w składzie tylko dwa pełne treningi.

Przeczytaj także: „Dembélé zasługuje na Złotą Piłkę, kropka!”: Ibrahima Konaté, pierwszy francuski piłkarz, który (w końcu) wyraźnie objął swoją pozycję

Kylian Mbappé, złoty but (56 meczów, 43 gole) i kapitan The Blues, teraz musi stawić czoła Ousmane Dembélé, nowemu pokoleniu numer 9 mistrza Europy PSG. Będzie też ciekawie zobaczyć podział ról, po monstrualnym sezonie paryżanina, wybranego najlepszym piłkarzem Ligi Mistrzów i kandydatem do Złotej Piłki . Jeśli w sobotę nie strzelił gola Interowi (tylko 1 gol od kwietnia), jego postawa i pressing zrobiły wrażenie, udowadniając również, że napastnik może dawać przykład i nękać przeciwników... W marcu przeciwko Chorwacji w ćwierćfinale Ligi Narodów (2-0), Dembélé, strzelec, grał po prawej stronie francuskiego ataku (Mbappé na 9, Olise jako wsparcie, Barcola po lewej), w meczu ładnie wynegocjowanym przez przedsiębiorczych i atrakcyjnych The Blues.

To Deschamps musi znaleźć właściwą formułę, zarządzać statusem i ego szatni, co nie zawsze jest łatwe do opanowania wraz z odnową pokoleń. Ze swojej strony, francuska publiczność słusznie chce ponownie zobaczyć bohaterów PSG w akcji, zwłaszcza Désiré Doué (2 gole i 1 asysta przeciwko Interowi), nowe zjawisko francuskiej piłki nożnej , i doświadczyć emocji. Nie będzie to miało smaku zwycięstwa w Lidze Mistrzów, ale perspektywa przeżycia kolejnego wspaniałego wieczoru, z tytułem do zdobycia w niedzielę, nie może być zaniedbana. Powrót do Monachium w tym czasie jest wszystkim, tylko nie złym pomysłem.