Co zaręczyny Taylor Swift mogą nam powiedzieć o stanie małżeństwa w Ameryce

Zapisz się na Slatest, aby codziennie otrzymywać na skrzynkę pocztową najciekawsze analizy, krytykę i porady.

Taylor Swift i Travis Kelce są zaręczeni i nikt nie traktuje tego normalnie. Były załamania nerwowe na Reddicie od tęskniących fanek, które długo miały nadzieję, że Swift jest potajemnie lesbijką. Były teorie spiskowe od influencerów w mediach społecznościowych przekonanych, że związek Swift-Kelce to chwyt PR, a ich małżeństwo to wzajemny wybieg na kasę. I byli, jak w zegarku, reakcyjni konserwatyści, którzy wydają się mieć zbiorową, paraspołeczną relację ze Swift — kiedyś uważali ją za ideał kobiety (była biała, miała blond włosy i niebieskie oczy, co w zasadzie było wystarczające), a teraz rozpływają się w niemal morderczej histerii, kiedy robi coś, czego nie lubią (co dotyczy większości rzeczy, ale głównie bycia singielką, odnoszącą sukcesy, umawiającą się na randki i szczęśliwą). Duże grupy tej reakcyjnej prawicy wydają się podzielać zbiorowe złudzenie, że jaka jest Swift, takie są Amerykanki.

Nic więc dziwnego, że natychmiastowa reakcja prawicy na spotkanie Swift-Kelce wahała się od szalonych wykładów na temat tego, że kobiety powinny pójść za przykładem Swift, wyjść za mąż i mieć dzieci, do szalonych fantazji, że kobiety masowo pójdą za przykładem Swift, wyjdą za mąż i będą mieć dzieci, aż po szalone fałszywe obawy o jakość swoich komórek jajowych, gdy już wyjdzie za mąż i zacznie starać się o dziecko.

Ci konserwatyści mają rację, że związek Swift i Kelce mówi nam coś o stanie małżeństwa w Ameryce. Nie dostrzegają jednak, że wszystkie wykłady, nadzieje i obawy nie powinny koncentrować się na kobietach takich jak Swift – powinny koncentrować się na mężczyznach, którzy mogliby radykalnie zwiększyć liczbę zawieranych małżeństw, gdyby postępowali bardziej jak Kelce.

Kelce jednak nie jest wielkim zmartwieniem po prawej stronie, gdzie domyślnym założeniem wydaje się być to, że małżeństwo i rodzicielstwo to rzeczy, które robią tylko kobiety. „Młode kobiety powinny wyjść za mąż, tak jak planuje to Taylor Swift” — tweetował prawicowy aktywista Charlie Kirk. „Będziesz szczęśliwsza”. Redaktor konserwatywnego Federalist napisał na Twitterze, że „rok temu Taylor Swift podpisywała się jako 'bezdzietna kociara', a teraz zobowiązuje się do związku na całe życie, którego celem jest produkcja dzieci. To jest zwycięstwo”. Konserwatywny magazyn dla kobiet Evie zamieścił na Twitterze zdjęcie zaręczynowe Swift i Kelce z komentarzem „Przygotuj się na wielki amerykański wyż demograficzny” z emotikonami pierścionka, serca i dziecka. Biały suprematysta Richard Spencer wychwalał ją jako „boginię płodności, która stoi jako siła przeciwstawiająca się niepłodności współczesności”.

Kibicowanie komuś z okazji zaręczyn, bo myślisz, że może on nakłonić do małżeństwa dziesiątki kobiet, których nigdy nie spotkałeś, jest wystarczająco dziwne. Ale nie bój się – na prawicy natalistycznej jest jeszcze dziwniej. Konserwatywny pisarz Tim Carney zauważył , że „Ciąża jest zaraźliwa. Rodzinność i natalizm są przekazywane kulturowo. Jeśli Kelce i Swift będą mieli dzieci i to szybko, może to wywołać baby boom”. Inni martwili się jednak o stan jej układu rozrodczego, biorąc pod uwagę, że Swift ma 35 lat. „Chociaż cieszę się, że się pobierają i mam nadzieję, że będą szczęśliwi, i wolałbym, żeby 35-latki wychodziły za mąż, niż żeby nie wychodziły za mąż… Jestem mniej więcej ^w 1/100 tak zadowolony i optymistycznie nastawiony do wszelkich wpływów kulturowych, jak byłbym, gdyby miały 25 lat” – argumentował inny konserwatywny pisarz. Dziennikarz „National Review” Michael Brandan Dougherty szydził , że „gdyby zaszła w ciążę dzisiaj, z medycznego punktu widzenia kwalifikowałoby się to jako «ciąża geriatryczna»”.

Swift i Kelce są publicznie zaręczeni od około dwóch dni. Nie ogłoszono ciąży. Nie mogę znaleźć żadnych dowodów na to, że zaręczyny celebrytów pobudzają wyż demograficzny. Pomijając głęboką dziwność, zaręczyny Swift-Kelce są w rzeczywistości pouczające, jeśli nie koniecznie wpływowe. Swift jest odnoszącą sukcesy, niezależną finansowo, liberalnie myślącą trzydziestolatką, co umieszcza ją dokładnie w demografii amerykańskich kobiet, obok religijnych kobiet, które nadal bardzo prawdopodobnie wyjdą za mąż i pozostaną w małżeństwie — nawet jeśli sukces Swift jest na o wiele większą skalę. Kobiety, które nie wychodzą za mąż, rezygnują z instytucji małżeństwa z różnych powodów, ale wiele po prostu nie może znaleźć mężczyzny, który wydaje się być wart ich czasu: który ma dobrze płatną pracę, który sam dokłada się do domu, który jest zaangażowany we wzajemne wsparcie, a nie tylko korzysta z nieodpłatnej pracy kobiet. Kelce, przystojny i odnoszący ogromne sukcesy futbolista, nie jest Księciem z Bajki Swift tylko dlatego, że jest facetem, który był popularnym sportowcem w liceum; Ich związek jest godny pozazdroszczenia, ponieważ wydaje się, że szczerze cieszy go jej ciężka praca, ambicja i osiągnięcia. Gdyby więcej mężczyzn zachowywało się jak Kelce, konserwatyści mogliby już znaleźć rozwiązanie kryzysu małżeńskiego i niepłodności, którym się martwią.

Zamiast tego prawica wywiera presję na kobiety, by wychodziły za mąż, jednocześnie podsycając mizoginistyczne urazy u tych samych mężczyzn, z którymi – ich zdaniem – kobiety powinny się umawiać. Młodzi mężczyźni stają się dziś bardziej konserwatywni , a młode kobiety – bardziej liberalni; młode kobiety kontynuują również długotrwałą tendencję do przewyższania młodych mężczyzn w nauce i często osiągają lepsze wyniki zawodowe. Wydaje się to sprzyjać zaostrzeniu obecnych trendów, w których kobiety z klasy robotniczej, szczególnie te z klasy robotniczej, rozglądają się wokół i widzą wielu mężczyzn o niestabilnej sytuacji finansowej i konserwatywnych poglądach politycznych, które sprawiają, że są mniej zainteresowane egalitaryzmem. Kelce uosabia inny typ mężczyzny: na wskroś męskiego i niekoniecznie liberalnego intelektualistę o wysokich poglądach, ale mimo to niezłomnie wspierającego partnera, faceta, który jest po prostu podekscytowany, że będzie sparowany z jedną z najbardziej odnoszących sukcesy kobiet na świecie i który wydaje się robić wszystko, by ją wspierać. Może żonaty facet – albo feministyczny kumpel.

Swift jest najsłynniejszą gwiazdą popu w Ameryce, a może i na świecie, ale jej atrakcyjność wynika z łatwości utożsamiania się z innymi. W przeciwieństwie do, powiedzmy, nieziemskiej i wstrząsającej światem Beyoncé czy ambitnych i dramatycznie chirurgicznie zmienionych Kardashianek, Swift pozostaje kimś, w kim fani widzą siebie, z jej szczerymi tekstami i estetyką typowej suki. Zaręczyny w wieku 35 lat to mniej radykalny akt feminizmu (późne małżeństwo) czy tradycjonalizmu (w ogóle małżeństwo), a bardziej odzwierciedlenie nowej amerykańskiej normy: kobiety z grupy demograficznej Swift (odnoszące sukcesy, nastawione na karierę i dobrze zarabiające) należą do najbardziej podobnych do Amerykanek do małżeństwa, częściej niż kiedykolwiek wychodzą za mąż po trzydziestce lub później, z dużym prawdopodobieństwem pozostają w związku małżeńskim i rodzą dzieci później niż kiedykolwiek. Konserwatywne reakcje na zbliżający się ślub Swift ujawniają, jak ta nowa normalność małżeńska podsyca głębokie poczucie niepewności i urazy, które ożywiają współczesną prawicę.