U jednej na pięć osób z nadwagą diagnozuje się teraz otyłość.

Dzięki nowym ramom klasyfikacji otyłości zaproponowanym przez Europejskie Stowarzyszenie Badań nad Otyłością (EASO), jedna na pięć osób, które wcześniej uważano za osoby z nadwagą, zostanie teraz przeklasyfikowana jako otyła . Ta nowa definicja lepiej odpowiada biologicznej rzeczywistości otyłości, mówi Andrea Ciudin z zarządu Hiszpańskiego Towarzystwa Otyłości (SEEDO) i kierownik Jednostki Kompleksowego Leczenia Otyłości w Szpitalu Vall d'Hebron (Barcelona).

Otyłość nie jest po prostu definiowana przez liczbę na skali, ale jako choroba charakteryzująca się nadmiarem i/lub dysfunkcją tkanki tłuszczowej, która negatywnie wpływa na zdrowie. Przez długi czas, wyjaśnia, „wskaźnik masy ciała (BMI) był błędnie używany jako jedyne narzędzie diagnostyczne. Ten wskaźnik, który odnosi wagę do wzrostu, został stworzony przez belgijskiego matematyka w celu opisania średnich cech fizycznych populacji i został zatwierdzony wyłącznie na żołnierzach płci męskiej z Francji i Szkocji, bez uwzględnienia jego związku ze zdarzeniami zdrowotnymi”.

BMI jest miarą wielkości ciała, ale nie odzwierciedla bezpośrednio składu ciała. Zamiast tego dodaje, że „otyłość obejmuje nie tylko nadmiar całkowitej tkanki tłuszczowej, ale także takie aspekty, jak jej lokalizacja (tłuszcz podskórny lub trzewny) i jej funkcjonalność. Tłuszcz trzewny, zlokalizowany w jamie brzusznej, jest metabolicznie aktywny i jest związany z chorobami, takimi jak cukrzyca, choroby układu krążenia i niektóre rodzaje nowotworów”.

Tak więc osoba z BMI wynoszącym 25, ale niekorzystnym rozkładem tłuszczu (na przykład obwód talii większy niż połowa jej wzrostu) może być otyła, nawet jeśli nie wydaje się to być widoczne na podstawie jej BMI, wyjaśnia Ciudin. „U tych osób występuje nienormalne nagromadzenie tłuszczu, zwłaszcza tłuszczu trzewnego, który wiąże się z wyższym ryzykiem powikłań metabolicznych”.

Według tej klasyfikacji 18,8% dorosłych w Stanach Zjednoczonych, wcześniej klasyfikowanych jako osoby z nadwagą na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI), zostało przeklasyfikowanych jako osoby otyłe, wynika z badania opublikowanego w Annals of Internal Medicine .

W badaniu przeanalizowano dane przekrojowe i longitudinalne dotyczące 44 030 dorosłych Amerykanów w wieku od 18 do 79 lat, którzy wzięli udział w Narodowym Badaniu Stanu Zdrowia i Odżywiania (NHANES) w latach 1999–2018.

Mimo tej zmiany klasyfikacji naukowcy zaobserwowali, że ryzyko zgonu u tych osób było podobne do ryzyka u osób o prawidłowej masie ciała .

Wyniki sugerują, że nowe ramy EASO mogą być bardziej czułym narzędziem diagnozowania otyłości we wczesnym stadium, chociaż autorzy podkreślają potrzebę dalszych badań w celu oceny, czy pacjenci ci odnieśliby korzyści ze specyficznego leczenia otyłości.

Otyłość można podzielić na dwie szerokie kategorie : chorobę związaną z nadmiarem tkanki tłuszczowej, w której dochodzi do zwiększenia objętości ciała z powodu nadmiaru tkanki tłuszczowej; oraz tłuszcz niezdrowy, w którym może nie być tak dużo tłuszczu, a raczej występuje nieprawidłowo funkcjonujący tłuszcz trzewny, któremu towarzyszy stan zapalny i zwłóknienie.

W pierwszym przypadku „ludzie mają tendencję do występowania powikłań mechanicznych, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów, bezdech senny lub refluks żołądkowo-przełykowy, podczas gdy w drugim przypadku mają większe ryzyko chorób metabolicznych, takich jak cukrzyca, stłuszczenie wątroby, zawał serca lub rak”.

Dlatego ekspert SEEDO twierdzi, że „chociaż ta nowa definicja zwiększa liczbę osób klasyfikowanych jako otyłe, osoby te już miały powiązane ryzyko. Nie jest to naddiagnostyka , ale raczej dokładniejsze dopasowanie do biologicznej rzeczywistości choroby. Takie podejście pozwala na wcześniejsze wykrycie osób zagrożonych, które mogłyby skorzystać z odpowiedniego leczenia”.