Fascynujące włoskie wybrzeże Amalfi: wioski na wzgórzach, lazurowe plaże, winnice, gaje oliwne i cytrynowe

Niewiele pocztówek na świecie oddaje w pełni magię, piękno i osobowość włoskiego wybrzeża Amalfi .

Nad Morzem Tyrreńskim jest to trasa promenadowa, która zaskakuje na każdym kroku Zatoki Salerno: strome klify, ukryte zatoczki i wiszące tarasy , na których rosną winorośle, drzewa oliwne i cytrynowe .

Lata są ciepłe, a zimy łagodne. Trasa prowadzi autostradą nr 163 , która ciągnie się na długości 40 kilometrów wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego.

Od Positano na zachodzie do Vietri sul Mare na wschodzie, w tym fragmencie regionu Kampania , który w 1997 r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, znajduje się 13 gmin.

Miasta te położone są na południe od Pompejów i na wschód od Półwyspu Sorrento. Wielu turystów odkrywa je po wizycie w większych ośrodkach turystycznych, np. w Neapolu.

Dokładniej, z Neapolu można dotrzeć do Sorrento lub Salerno pociągiem, a następnie podróżować samochodem, autobusem lub promem .

Zaletą promów jest ich prędkość, a panoramiczne widoki z morza umożliwiają połączenia z Positano, Amalfi i innymi nadmorskimi miastami.

Historia Wybrzeża Amalfi sięga czasów Cesarstwa Rzymskiego, jednak jego mieszkańcy postanowili sprzymierzyć się z Bizantyjczykami w trakcie wojny grecko-gockiej, ponieważ przyznano im większą autonomię.

Morska Republika Amalfi była najstarszą z czterech republik morskich i w X wieku stała się księstwem. Między końcem X a początkiem XI wieku Księstwo Amalfi przeżywało największą ekspansję, aż do podboju przez Normanów w 1136 roku, kiedy wybrzeże popadło w ruinę.

Amalfi stało się stolicą dystryktu o tej samej nazwie, Królestwa Obojga Sycylii, które w 1861 roku zostało przyłączone do Królestwa Włoch.

Fascynujące Wybrzeże Amalfi może poszczycić się jednymi z najpiękniejszych plaż na Morzu Tyrreńskim i na świecie, choć nie są one rozległe, a podłoże jest zazwyczaj kamieniste, z małymi kamyczkami.

Bez wątpienia najbardziej znanymi i najczęściej odwiedzanymi miastami są Positano, Amalfi i Ravello, ale osoby, które wypożyczą samochód i będą chciały dokładniej zwiedzić okolicę, mogą odwiedzić również takie miejsca jak Praiano, Furore, Conca dei Marini, Atrani, Minori, Maiori, Cetara i Vietri sur Mare.

Oto wycieczka po tych hipnotycznych miejscach.

To typowo śródziemnomorska kraina, położona na zachód od fascynującego naturalnego balkonu: pionowej wioski zwisającej z góry, która opada ku morzu, tarasami z białymi domami, kwiecistymi alejkami, butikami, kawiarniami, restauracjami i niekończącymi się schodami .

Na 400-metrowej plaży Marina Grande , otoczonej kolorowymi parasolami, nierzadko można spotkać celebrytów, ale prawdziwy luksus tkwi w zagubieniu się w jej zakamarkach. Wystarczy spacer, by odkryć lniane ubrania, ręcznie malowaną ceramikę, biżuterię, pamiątki, mydła cytrynowe i akwarele.

Pod kościołem Santa Maria Assunta z żółtą, zieloną i niebieską majolikową kopułą znajduje się rzymska willa z I w. n.e., która została zalana przez wybuch Wezuwiusza. Rzymscy patrycjusze budowali w Positano niezwykłe domy wakacyjne, przyciągnięci krajobrazami i dobrym klimatem.

Z molo odpływają małe łódki na Li Galli, trzy legendarne wysepki otoczone krystalicznie czystą wodą. Kolejną perełką jest plaża Fornillo, do której można dotrzeć pieszo i która jest idealna do nurkowania z rurką.

Niezapomniane widoki oferuje Sentiero degli Dei (Droga Bogów), wijąca się przez góry Lattari, z panoramicznymi widokami sięgającymi aż po Capri. Przez wiele lat stanowiła jedyne połączenie między miastami i wioskami Wybrzeża Amalfi, aż do budowy drogi krajowej nr 163.

Pomiędzy Amalfi i Positano znajduje się kilka miast wartych odwiedzenia, jednak turyści zazwyczaj zatrzymują się i zatrzymują na noc w Amalfi, Positano i Ravello.

Jednym z nich jest Praiano , spokojne miejsce wypoczynku z czystymi wodami, wąskimi uliczkami, małymi schodami i kolorowymi domami. Ta dawna letnia rezydencja dożów, ta wioska rybacka zachwyca majolikowymi kapliczkami i ołtarzami, belwederami i plażami, takimi jak piękna Marina di Praia.

Furore leży w ukrytym fiordzie, gdzie rozpadlina między klifami odsłania morze aż do plaży o głębokości co najmniej 25 metrów. Z mostu, który ją przecina, słychać szum fal, które dały początek Furore, uważanemu za jedną z „najpiękniejszych wiosek we Włoszech”.

Tutaj plan filmowy i przygoda ze skokami ze skał, kino i natura przeplatają się ze sobą.

Niedaleko, Conca dei Marini to wioska pełna morza i legend, łącząca białe domy na klifach z sadami oliwnymi i cytrynowymi. Podobno przed wiekami janare, znawcy rytuałów, spotykali się w gaju oliwnym przy kościele San Pancrazio.

To historia, morze i legenda. Według mitu, Herkules założył miasto ku czci swojej ukochanej; według przekazów historycznych, powstało ono po tym, jak sztorm zepchnął rzymskie rodziny w ten zakątek wybrzeża. Później stało się republiką morską, pionierem handlu ze Wschodem i miejscem narodzin „Tablicy Amalfi”, jednego z pierwszych kodeksów prawa morskiego.

Amalfi było kwitnącą republiką morską od IX do XI wieku, opartą na handlu przez Morze Tyrreńskie z rynkami wschodnimi. Ta przeszłość wciąż rezonuje w jego przypominającym suki układzie, charakteryzującym się labiryntem stromych uliczek, pachnących cytryną i solą, oraz schodami między ciasno stłoczonymi domami, które pną się w górę.

Dziś pamięć o przeszłości miasta można odnaleźć w starych arsenałach, w Muzeum Papieru w Valle dei Molini, a przede wszystkim w imponującej katedrze San Andreas, która znajduje się w centrum i wieńczy Piazza del Duomo neomauretańską fasadą i monumentalnymi schodami.

Plaża Marina Grande jest najbardziej dostępna i przyjazna rodzinom. Charakteryzuje się piaskiem i kamykami, a także barami i restauracjami.

Atrani, położone rzut beretem od Amalfi, to miniaturowy antyczny świat. To najmniejsza pod względem powierzchni gmina we Włoszech , która zachowała ducha autentycznej południowej wioski rybackiej.

Kilka domów wznosi się na wzgórze od plaży, osłoniętych górami i otwartych na błękitne Morze Tyrreńskie.

Pochodzący z Rzymu Etruskowie, Grecy, Normanowie i Hiszpanie – wszyscy tędy przechodzili. Dziś, wśród wąskich uliczek, dziedzińców i łukowatych przejść, można tu zaznać spokoju, niezakłóconego ruchem ulicznym i hałasem. Sercem miasta jest Piazza Umberto I, dawny port, gdzie można teraz delektować się kawą z widokiem na morze.

Niedaleko znajduje się neoklasycystyczny kościół San Salvatore de' Bireto, upamiętniający czasy, gdy odbywała się tam ceremonia inwestytury dożów Republiki Morskiej Amalfi.

Ukryte kościoły, schody z widokami i tawerny pod kamiennymi łukami: w Atrani wszystko wydaje się zamrożone w czasie, z klifami otaczającymi małą plażę i spokojnym morzem gdzieś pomiędzy zielenią a błękitem.

Położone ponad 350 metrów nad poziomem morza, Ravello to jedno z najbardziej urokliwych miasteczek na Wybrzeżu Amalfi . Z tarasów rozciąga się widok na Zatokę Salerno, a w powietrzu unosi się zapach śródziemnomorskiej makii.

Villa Rufolo zachwyca swoimi salami, wieżami i kwiecistymi ogrodami, stanowiąc mieszankę stylów arabskiego, sycylijskiego i normańskiego.

Belweder Villa Cimbrone, znany jako „taras nieskończoności”, to elegancki balkon ozdobiony marmurowymi popiersiami z XVIII wieku. Willa to ekskluzywny, pięciogwiazdkowy hotel, ale ogrody są otwarte dla zwiedzających, a ścieżki wiją się wśród posągów i glicynii.

Historyczne centrum Ravello skupia wąskie uliczki, Bazylikę Santa Maria Assunta i San Pantaleone oraz warsztaty rzemieślnicze z zakresu ceramiki.

Mimo że Ravello leży na dużej wysokości, ma także dostęp do morza: w wiosce Castiglione znajduje się plaża, na którą można dotrzeć drogą morską lub lądową, pokonując około 200 schodów.

Bardziej kameralna niż sąsiednia Maiori, Minori łączy w sobie historię, krajobraz i klimat. Nadmorska promenada prowadzi do bazyliki Santa Trofimena i rzymskiej willi z I wieku, z dobrze zachowanymi malowidłami i freskami.

Pomiędzy gajami cytrynowymi i panoramicznymi widokami na morze, Szlak Cytrynowy łączy Maiori z innymi miastami. A lokalne cukiernie potwierdzają, dlaczego ten zakątek nazywany jest Miastem Smaku.

Z kolei Maiori słynie z najdłuższej plaży na Wybrzeżu Amalfi oraz z wież Saracenów, takich jak Wieża Normanów i La Cerniola, starożytnych budowli obronnych. Oprócz zatoczek, takich jak Salicerchie (do których prowadzi 160 schodów), kolegiaty Santa Maria a Mare, Santa Maria delle Grazie i opactwo Santa Maria dell'Olearia odzwierciedlają lokalne tradycje.

Zachowano tu autentyczny charakter wioski rybackiej , z portem, pastelowymi domami, plażą Marina i wieżą Vicereale .

Na głównej ulicy Corso Garibaldi znajdują się zabytkowe kościoły, lokalna ceramika i typowe produkty.

Cetara jest również strategicznym punktem na piesze wędrówki o różnym stopniu trudności na różnych wysokościach. Przykładem jest szlak prowadzący przez gaje oliwne, winnice i tarasowe drzewa cytrynowe do Punta Fuenti.

Colatura di Alici, starożytny sos anchois, jest kulinarnym klejnotem tego miejsca i efektem rzemieślniczego procesu odziedziczonego po Rzymianach i udoskonalonego przez mnichów cysterskich.

W Kampanii mawia się, że jest to pierwsza perła Wybrzeża Amalfi i pierwszy przystanek na wschodzie dla tych, którzy jadą z Salerno.

Niebieski i żółty na długo zapadną w pamięć podróżnym: są to kolory płytek majolikowych, którymi pokryta jest kopuła katedry San Juan Bautista, znajdującej się w najwyższym punkcie historycznego centrum.

Nawiązuje do tradycji ceramicznej, która rozpoczęła się w renesansie i przetrwała w warsztatach, sklepach i muzeach. „Żółty Vietri” wyróżnia się na tle szmaragdowozielonych figurek osłów, przypominając o starożytnym środku transportu w tym regionie.

Marina di Vietri oferuje piękne piaszczyste plaże i płytkie wody , natomiast Crestarella dopełnia nadmorski krajobraz.