Esther Cross jest teraz oficjalnie członkiem Argentyńskiej Akademii Literatury.

Argentyńska pisarka i tłumaczka Esther Cross została oficjalnie przyjęta do Argentyńskiej Akademii Literatury (AAL) . Oficjalna ceremonia odbyła się wczoraj wieczorem w sali Pałacu Errázuriz. „Do Akademii dołączyłam pod koniec 2023 roku, ale dziś oficjalnie wstąpiłam do Akademii. Oznacza to, że uczestniczę w spotkaniach i działaniach Akademii od ponad roku” – powiedziała Cross w rozmowie z Clarín na chwilę przed otrzymaniem zaszczytnego wyróżnienia.

Do uhonorowanego przy tym samym stole dołączyli pracownicy naukowi : Rafael Felipe Oteriño (prezes AAL), Santiago Kovadloff (wiceprezes), Pablo Cavallero, Eduardo Álvarez Tuñón, Antonio Requeni, Alicia María Zorrilla, Santiago Sylvester, Jorge Fernández Díaz, Hugo Beccacece, Pablo de Santis, Hilda Albano, Javier Roberto González, Leonor Acuña, Oscar Conde, Alejandro Parini, Sofía Carrizo Rueda, Ángela Pradelli, Andreina Adelstein i Jaime Correas.

Następnie prezydent Argentyńskiej Akademii Literatury, Rafael Felipe Oteriño , wygłosił przemówienie otwierające ceremonię na cześć Esther Cross: „Spośród tradycyjnych dwudziestu czterech katedr akademickich Cross otrzymała katedrę numer siedem, która znajduje się pod patronatem Fray Mamerto Esquiú , argentyńskiego biskupa urodzonego w Catamarca, znanego za obronę konstytucji z 1853 r. oraz za działalność duszpasterską i społeczną” – powiedział najwyższy autorytet Argentyńskiej Akademii Literatury.

Od momentu założenia Akademii w 1931 r. jej funkcję sprawowali kolejno: prałat Gustavo Franceschi, Leónidas de Vedia, prałat Octavio Derisi i Norma Beatriz Carricaburo.

„Nominacja naukowa podkreśla jedno z najważniejszych wydarzeń w historii naszej instytucji. Jest ona zwieńczeniem procesu, który rozpoczyna się od wniosku o przyjęcie wybitnej postaci kultury argentyńskiej, podpisanego przez czterech naukowców , a który w ramach jednej z analiz i obrad jest głosowany w pełnym składzie” – czytał Oteriño.

„Nowy członek uzyskuje ten status po zatwierdzeniu, ale kulminacją jego integracji jest ceremonia, podczas której wypowiada pochwały osoba go przedstawiająca , w tym przypadku naukowiec i narrator Pablo de Santis , po czym następuje wręczenie atrybutów, medali, insygniów i dyplomów”.

Aby wybrać nowego członka, Argentyńska Akademia Literatury bierze pod uwagę różnorodne doświadczenia : „ Ich karierę, cechy osobiste, dorobek oraz potrzebę instytucji, aby włączyć, w starannej równowadze, intelektualistów z dziedziny literatury i języka. Dzięki ich współpracy będziemy mogli kontynuować studia językoznawcze i literaturoznawcze, zachować i rozwijać język hiszpański w świetle żywych form kultury, zapewnić poprawne używanie języka, nie zaniedbując elementu różnorodności w jedności, oraz stymulować wieloaspektowość twórczości literackiej” – zauważył Oteriño.

„Esther Cross, gawędziarka, eseistka, tłumaczka, skrupulatna w konstruowaniu swoich opowieści, milcząca w swoim temperamencie, ale pełna twórczej siły swoich narracji, jest jednym z najbardziej wyjątkowych głosów w literaturze argentyńskiej” – uznał prezes Argentyńskiej Akademii Literatury.

Esther Cross urodziła się w 1961 roku w Recoleta. Jej ojciec był profesorem literatury, więc dzieciństwo i młodość spędziła w otoczeniu książek i bibliotek . Mieszkała zaledwie dwie przecznice od domu Adolfa Bioy Casaresa i Silviny Ocampo, których podziwiała jako dziecko, spacerując ulicami swojej dzielnicy. W wieku 27 lat opublikowała książkę z wywiadami o Bioy Casares .

Studiowała literaturę na Uniwersytecie w Buenos Aires i ukończyła psychologię na Katolickim Uniwersytecie Argentyny (UCA). Cross stała się znaną argentyńską pisarką i tłumaczką , o bogatym dorobku powieściopisarskim. Do jej najważniejszych dzieł należą m.in.: „Powódź ” (1993), „Uczta pająka” (1999), „Panna Porcel” (2009) i „Kobieta, która napisała Frankensteina” (2013).

Opublikował również liczne antologie i zbiory opowiadań, takie jak „Kroniki Skrzydlatych i Uczniów” (1992), „Boska Proporcja i Inne Opowiadania” (1994), „Kavanagh” (2004) oraz „Nadprzyrodzona Przygoda: Prawdziwe Opowieści o Zjawiskach, Literaturze i Okultyzmie” (2023), napisany wspólnie z Betiną González. Zajmował się również pisaniem scenariuszy i reżyserią filmów dokumentalnych.

Przez całą swoją karierę jako wybitna pisarka, otrzymała renomowane nagrody i wyróżnienia w dziedzinie kultury krajowej i międzynarodowej . Należą do nich nagroda czasopisma Puro cuento (1987), Nagroda Fundacji Fortabat za powieść w 1992 roku za powieść La pantano (Powódź) oraz stypendium Fulbright National Endowment for the Arts (Film) w 1998 roku. W 2001 roku zdobyła trzecią Narodową Nagrodę Literacką za powieść El banquete de la araña (Uczta pająka ). Otrzymała również stypendium Civitella Ranieri (2004) oraz, w 2008 roku, Międzynarodową Nagrodę Narracyjną za powieść La señorita Porcel (Panna Porcel), przyznaną przez redakcję Siglo XXI w Meksyku.

Podczas ceremonii pisarz Pablo de Santis, również naukowiec, wygłosił przemówienie powitalne do nowego członka . Wspomniał najpierw o Radianie (2007) i innych zbiorach opowiadań, takich jak „Boska proporcja” i „Kavanagh” , a także o powieściach takich jak „Powódź” i „Uczta pająka” . „Jest jednak jeszcze jedna książka inaugurująca karierę literacką Esther Cross: „Kronika skrzydlatych” i „Czeladnicy ”” – podkreślił.

„ Esther Cross z entuzjazmem zajęła się literaturą, pragnąc stworzyć złożoną fabułę i wypełnić ją zemstą, sprytnymi intrygami i sekretnymi miłościami . Biblioteka jej dziadków, pełna książek o sztuce, skłoniła Esther do osadzenia fabuły w świecie malarstwa. Powróciła do sztuki, ale w tonie bliższym satyrze, w „Uczcie pająka ” – dodał de Santis.

Na koniec głos zabrała najbardziej oczekiwana prelegentka, Esther Cross. Najpierw podziękowała członkom Akademii i swoim rodzicom, a także wspomniała o niedawnej śmierci honorowej członkini Élidy Lois oraz pisarza i krytyka literackiego Luisa Chitarroniego, który zmarł w 2023 roku i był członkiem Argentyńskiej Akademii Literatury. Następnie wygłosiła przemówienie zatytułowane „Niebezpieczeństwo opowiadania życia”.

„Dołączenie do Akademii było dla mnie zaszczytem i radością” – powiedziała Esther Cross, wyraźnie wzruszona, w rozmowie z tym portalem. „Oprócz wspólnej pracy i tego, co mogę wnieść, ważne jest, aby zauważyć, że to Akademia Literatury, a nie tylko Języka, ale wspólny wysiłek pisarzy i językoznawców . Są wśród nich wspaniali językoznawcy: Alicia Zorrilla, Leonor Acuña, Andreina Adelstein. Wszyscy są znakomici” – zauważyła.

„Na każdym ze spotkań toczą się dyskusje w różnych komisjach . Jest komisja ds. argentyńskości, w której mogę uczestniczyć i uczyć się z dyskusji pracowników Katedry Badań Językoznawczych, kierowanej przez Santiago Kalinowskiego: wiele tematów jest omawianych z wielkim zaangażowaniem. Są to tematy związane z językiem, słowami oraz relacją między słowami a słownikami ”.

„Gdzie mnie zastaje to stanowisko? To czas, w którym całkowicie poświęcam się tłumaczeniu. W tym sensie wszystkie refleksje związane z tłumaczeniem i problemy, które się w nim pojawiają, są ściśle związane z pracą Akademii” – podsumował Cross.

Uroczystość zakończyła się uhonorowaniem Esther Cross medalem i dyplomem honorowym jako pełnoprawnego członka Argentyńskiej Akademii Literatury. Następnie rozmawiała ona z obecnymi. Członkowie rodziny, przyjaciele, naukowcy i autorzy świętowali to wydarzenie wraz ze znaną argentyńską pisarką i tłumaczką.