„Objawienie”: nowa powieść AM Homes obnaża bogaczy w Ameryce.

Duża Ryba jest głównym bohaterem w The Revelation , ostatniej powieści A.M. Homes (Waszyngton DC, 1961), rodzaju politycznej bajki z nutami thrillera i intymnego dramatu rodzinnego, z którą pisarz powrócił do fikcji kilka lat temu po 10-letnim oczekiwaniu. Znany z tytułów takich jak W kraju matek - komedia "złych manier", która opowiada o niezdrowej relacji między psychoanalitykiem a młodym pacjentem, który jest filmowcem -, Alice's End - która wywołała kontrowersje ze względu na swojego pedofilskiego narratora, którego krytycy określili jako "skrzyżowanie Humberta Humberta i Hannibala Lectera"), Music for Burning Hearts - która zaczyna się, gdy znudzona para w kryzysie postanawia podpalić swój dom - i zbiory opowiadań takie jak Things You Should Know , która, w tradycji Johna Cheevera i Dorothy Parker, połączyła Homes z południowym i nowoczesnym gotykiem takich autorów jak Flannery O'Connor i Carson McCullers.

Nazywana „królową niegrzecznych bohaterek” i „najlepszą portrecistką współczesnego zepsucia”, 63-letnia Amy Michael Homes powraca z dawką swojego najlepszego lekarstwa: rodziną na skraju eksplozji w nowej odsłonie: odkrywa grupę milionerów w ich rezydencjach, swego rodzaju zbrojne skrzydło Partii Republikańskiej , które uważa, że ma prawo kontrolować kraj i tym samym definiować jego kulturę. I nie ma czasu do stracenia w kraju, który uważa się za centrum świata, symbol zachodniej demokracji.

W „Objawieniu ” wielka dama amerykańskich przedmieść i uroczo dysfunkcyjna rodzina skupiają się na zwykłych postaciach, choć nieco przerysowanych i karykaturalnych, przeplatając prawdziwe wydarzenia z absolutną wyobraźnią, niczym Don DeLillo. Początkowo odczuwamy niedowierzanie.

Obama nie mógł wygrać z powodu tych ludzi, którzy kupują wpływy i są gotowi zrobić wszystko, co możliwe, by uniknąć pozbawienia się wszelkiego dostępu do społeczeństwa obywatelskiego, obecnie najwyraźniej odmówionego przez tę nieoczekiwaną „anomalię” czarnoskórych i „socjalistycznych” ludzi u władzy. Ci ludzie są nawet zdolni do podpalenia Kapitolu i samozwańczo deklarują się do zabijania, by utrzymać swoje przywileje, i którzy postrzegają kraj jak dzieło realizowane według stałego scenariusza, rodzaj pisarzy, twórców czy architektów, którzy kontrolują fundamenty swoich budynków, jednocześnie troszcząc się o to, by ich dzieci i przyszłe pokolenia kontynuowały to dziedzictwo.

Czym, krótko mówiąc, jest „wielki strzał”? Tim Burton poruszył już ten temat w swoim kultowym filmie „Big Shot” , gdzie również zgłębił relacje paternalistyczne i rodzinne intrygi. „Jestem bogaty i jestem z tego dumny. Zwykli ludzie powinni się cieszyć, widząc mnie i być bardzo szczęśliwi, kiedy kupuję ich produkty i jem w ich restauracjach; to znak aprobaty” – mówi „Big Shot”, niemal replika Donalda Trumpa i jego przyjaciół .

Dla niego i grupy osób naród jest zagrożony . Organizują oni wówczas misję najwyższej rangi zwołaną przez Big Shota, tajemniczy spisek z udziałem osób podających się za patriotów, „filarów przemysłu, milionerów, przemysłowców, magnatów, przedsiębiorców”.

Odnoszący sukcesy mężczyźni z bezpiecznymi i honorowymi domami, którzy nie mogą sobie pozwolić na letniość , ponieważ „pracowaliśmy jak psy, stworzyliśmy imperia lub cokolwiek po nich nastąpi”.

Nostalgicznie za przeszłością, którą muszą odzyskać, uciekają się do strategii takich jak dezinformacja, wywołując chaos, by „powrócić do naszych podstawowych wartości”, jak to ujął inny członek grupy. Bezpieczeństwo narodowe, ojczyzna, rodzina i porządek to podręcznik skrajnej prawicy: wyobrażają sobie działania takie jak proszenie ludzi o pozostanie w domu i zakaz zgromadzeń grupowych, przywrócenie „wiary” i wezwania do walki.

W miarę jak elitarny spisek nabiera kształtów, młoda Megan, jedyna córka Big Shota, przygotowująca się do studiów, zaczyna kwestionować świat, w którym żyje , oddając swój pierwszy głos. Atmosfera jest ekscytująca: Ameryka to przede wszystkim Ameryka.

Ale sytuacja może wymknąć się spod kontroli i okazuje się, że nie wszyscy są tak dobrzy, jak im się wydaje . Tymczasem Charlotte, jego żona, ograniczona przez okoliczności i pozostająca w cieniu męża, daje oznaki paniki, która doprowadza rodzinę do implozji, stając się rodzajem dzikiej istoty, która zdaje się być zdolna do zniszczenia wszystkiego, wyczerpana presją i poleceniami.

Homes mistrzowsko operuje ironią i płynną konstrukcją dialogów w dramacie o charakterze spiskowym , z wyraźnymi echami współczesnej polityki amerykańskiej, którego akcja rozgrywa się w Białym Domu – gdzie Tony, jeden z bohaterów, pracuje jako specjalny doradca prezydenta. W filmie pojawiają się ważne momenty, takie jak 2 września 1945 roku, dzień, w którym Japonia podpisała kapitulację, kończąc II wojnę światową: „wojna się kończy, a amerykański sen rozkwita z moim imieniem na nim wypisanym”.

Ludzie oddani swojej pracy, ultradostępni, pracujący na dwóch urządzeniach jednocześnie – „Tony jest bardzo zajętym człowiekiem. Nie ma czasu na samotność. To ktoś, kogo nazywamy zatwardziałym kawalerem” – mówi o nim jego matka – ludzie, którzy nigdy nie przestają projektować swojego życia na życie swojego kraju , w równoległym montażu, który rozprzestrzenia się po całym świecie z aurą wielkości i wyższości.

A w kątach, pod dywanem, wśród członków rodziny pojawiają się ukrywający się homoseksualiści i czarnoskórzy : sprzeczności i pęknięcia, które nie są w stanie zapobiec rozpadowi małych intymności. Inteligentne, uzależnione od alkoholu kobiety stroją się na koktajle i wielkie imprezy, jednocześnie będąc zepchnięte na boczny tor przez pryzmat niskiego poziomu macho na peryferiach swoich prominentnych mężczyzn.

Demokracja jak kolejka górska : wznosząca się pięćdziesiąt metrów i opadająca z prędkością 150 kilometrów na godzinę. Plan, który wydaje się groteskowy i absurdalny w świecie silnej konkurencji, gdzie polityczne przemówienia są wymuszone, a milionerzy zdają się obawiać, że ich fundusze są zarządzane w rajach podatkowych.

Jest wiele Ameryk, wiele stref w Stanach Zjednoczonych . Zwyczaje, które nigdy nie przemijają, jak indyk na Święto Dziękczynienia, i ciąg scen, w których narrator nadaje opowieści wszechstronność, posługując się umiejętnościami opisowymi, na przykład gdy opisuje, co dla wybitnych ludzi oznacza podróżowanie z szoferem luksusowymi samochodami.

Kultura konsumpcji i wystawności, pomiędzy tym, co publiczne i tym, co prywatne, jest kolejnym znakiem powieści w całej jej okazałości.

Odkrywa się kilka rewelacji: dotyczących kraju w jego teraźniejszości i niedalekiej przyszłości; dotyczących konfliktów kulturowych i sprzecznych narracji; a także Big Shota i jego rodziny, w tym przemiany jego córki, oderwanej od przeznaczenia, jakie wyobraża sobie jej ojciec. Megan, sceptyczna córka, zdaje sobie sprawę, że historia skrywa wiele rodzajów opowieści.

W „Objawieniu” to, co wewnętrzne, i to, co zewnętrzne, przecinają się, na nowo definiując się nawzajem w świecie pogrążonym w chaosie. Ekonomia i fikcja, polityka i rzeczywistość, poczucie obietnicy i amerykański sen, umysły potężnych Amerykanów i domena sekretów. Ludzie, którzy tworzą osobowości, których rzeczywistość nigdy nie jest tak realna i dokładna, jak ta, którą sami sobie wykreowali na fasadach. Te zdają się być gotowe eksplodować w tej kąśliwej i intrygującej powieści, powieści naszych czasów.

Objawienie , AM Homes (Anagrama).