Meksyk promuje działania mające na celu ratowanie sektora cukrowego przed kryzysem

Meksyk zmaga się z jednym z najpoważniejszych kryzysów w sektorze cukrowniczym od 20 lat. Ministerstwo Gospodarki (SE) ogłosiło, że pracuje nad kompleksowymi propozycjami mającymi na celu wzmocnienie tego sektora rolno-spożywczego, ze szczególnym naciskiem na zwalczanie przemytu substancji słodzących, który zagraża konkurencyjności krajowej produkcji.

Rząd federalny zorganizował spotkania z producentami, dystrybutorami i izbami handlowymi, w tym z Krajową Izbą Przemysłu Cukrowego i Alkoholowego, aby zidentyfikować główne wyzwania stojące przed sektorem. Według Ministerstwa Gospodarki i Finansów, te grupy robocze doprowadziły do ​​opracowania propozycji, które mają na celu:

• Wzmocnienie krajowej produkcji cukru.
• Zwalczanie przemytu technicznego substancji słodzących.
• Wspieranie konkurencyjności przemysłu rolno-spożywczego na rynkach krajowych i zagranicznych.

Przemyt słodzików, znany jako przemyt techniczny, polega na wprowadzaniu „przetworów spożywczych” zawierających do 95% cukru i 5% innych składników, takich jak węgiel aktywowany, maltodekstryna lub mąka. Te mieszanki objęte są niższym cłem niż te ustalone dla czystego cukru, co bezpośrednio dotyka meksykańskich producentów.

Meksykańska Narodowa Agencja Celna (ANAM) przyznała, że ​​sytuacja jest poważna, i oświadczyła, że ​​podejmuje działania mające na celu powstrzymanie nielegalnego wwozu tych produktów, który negatywnie wpływa na rentowność i stabilność krajowego agrobiznesu.

Producenci zgłaszają, że rynek krajowy jest nasycony importowanym cukrem od ubiegłego roku. Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności (SEF) wyjaśniło, że nie obowiązują żadne kwoty importowe, a cały cukier importowany do kraju jest zgodny z obowiązującymi przepisami taryfowymi, co pozwala uniknąć praktyk, które mogłyby zaszkodzić lokalnej produkcji.

Ministerstwo Gospodarki potwierdziło swoje zaangażowanie w prowadzenie otwartego i konstruktywnego dialogu z sektorami produkcyjnymi, priorytetowo traktując zrównoważony rozwój i konkurencyjność gospodarki narodowej. Działania te mają na celu zapewnienie meksykańskiemu przemysłowi cukrowniczemu możliwości wyjścia z kryzysu i utrzymania pozycji strategicznego filaru przemysłu rolno-spożywczego.

Wzmocnienie sektora cukrowniczego będzie zależeć od skutecznego wdrożenia kompleksowych środków, nadzoru celnego mającego na celu ograniczenie przemytu oraz aktywnej współpracy producentów i władz. Połączenie jasnych przepisów, uczciwych taryf i wsparcia dla produkcji krajowej będzie kluczowe dla Meksyku, aby stawić czoła temu historycznemu kryzysowi i zapewnić stabilność jednego z najważniejszych sektorów.