Ik bezocht het asielzoekershotel dat protesten in het Verenigd Koninkrijk veroorzaakte - 1 reactie maakte me bezorgd
Het Bell Hotel in Epping was afgelopen zomer het middelpunt van een enorme landelijke politieke storm, toen Britten hun woede uitten over de huisvesting van asielzoekers in hun gemeenschappen. Een migrant die in het hotel verbleef, werd in juli aangeklaagd voor seksueel misbruik van een 14-jarig meisje , wat leidde tot demonstraties in het hele land. De Ethiopische Hadush Gerberslasie Kebatu riskeert nu een gevangenisstraf , nadat hij eerder deze maand schuldig werd bevonden aan twee gevallen van seksueel misbruik.
Op 29 augustus vernietigde het Hof van Beroep een door de Hoge Raad verleend tijdelijk verbod , waardoor 138 asielzoekers na 12 september niet meer in het hotel konden worden ondergebracht. Later die dag werd ik naar het Essex Hotel gestuurd om de mensen te interviewen die zich buiten het gebouw hadden verzameld. Mensen die lokaal tegen de huisvesting van migranten waren, uitten hun vrees dat zich onder de nieuwkomers gevaarlijke personen zouden kunnen bevinden die een gevaar zouden kunnen vormen voor de bewoners, met name vrouwen en kinderen.
Tegendemonstranten wijzen erop dat de kans om een roofdier binnen een groep mensen te vinden even groot is, ongeacht hun afkomst, en dat er in Groot-Brittannië talloze monsters van eigen bodem zijn. Zoals ik eerder betoogde , is het belangrijk om niet al te kritisch te zijn en rekening te houden met de standpunten van beide partijen, in naam van empathie, nuance en gemeenschapsgeluk.
De demonstranten met wie ik sprak waren duidelijk boos dat asielzoekers uiteindelijk niet werden weggehaald. Ze uitten tegenover mij de inmiddels bekende zorgen over hun veiligheid en die van anderen.
Anderen namen het heel persoonlijk op en beweerden dat de mensen in The Bell hen uitlachten.
Een auto, die blijkbaar hotelgasten bevatte, reed het gebouw uit en werd door een aantal mensen die zich buiten hadden verzameld met boegeroep begroet.
Het viel me op hoe vasthoudend sommigen van deze mensen waren. Ze kwamen steeds weer terug om hun verzet tegen de omstreden status quo te uiten. Een aantal van hen verkondigde zelfs trots dat ze bij bijna elke bijeenkomst op donderdag en zondag waren geweest.
Protesten vormden een 'trigger' voor een verzoek om een bevel bij de High Court, zo stelde het Hof van Beroep. Als een uitbraak van protesten de zaak voor een planologisch bevel versterkt, 'loopt dit het risico dat dit een impuls of prikkel vormt voor verdere protesten', waarvan sommige rond asielaccommodaties wanordelijk kunnen zijn.
In een brief die maandag werd gepubliceerd en werd ondertekend door de groepsleiders van de districtsraad van Epping Forest, de politiecommissaris voor brandweer en criminaliteit van Essex, de leider van de Essex County Council, de burgemeester van Epping en het parlementslid voor Epping Forest, staat dat inwoners van Epping "ongekende niveaus van angst en verstoring" hebben ervaren. De brief riep de demonstranten op om het gebied "weer normaal te laten worden".
We moeten afwachten of de demonstraties doorgaan of dat ze uitdoven.
De mensen met wie ik sprak, waren er stellig van overtuigd dat er protesten zouden blijven plaatsvinden.
Nigel Farage had kort voor mijn bezoek aan het hotel al aangegeven dat er onrust zou kunnen ontstaan als de situatie niet werd opgelost.
Richard Brace, 60, mantelzorger voor een familielid dat zijn hele leven in het stadje in Essex heeft gewoond, leek een soortgelijke mening te delen. Hij hees een Union Flag en zei tegen me: "We blijven protesteren. Of het iemands mening zal veranderen, is een tweede."
"Maar we zullen hier elke donderdag en zondag zijn, en alle dagen daartussen."
De uitspraak druist in tegen de wensen van het publiek, zei hij, en voegde toe: "Het gaat voor onrust zorgen; het gaat een slecht gevoel oproepen."
De gepensioneerde elektricien Roger, 75, die niet bij zijn tweede naam wilde komen, voegde er misschien wel de meest huiveringwekkende zin aan toe die ik die dag hoorde: "Ik wil dolgraag vechten voordat ik sterf."
Op de achtergrond klonk uit een luidspreker een pro-Tommy Robinson-liedje en Sweet Caroline.
Toen ik wegliep voelde ik me een beetje ongemakkelijk en ik hoopte oprecht dat Roger geen kans zou krijgen om te gaan vechten.
express.co.uk
