Er heerst een heksenjachtsfeer binnen Labour over hoe en wie de benoeming van Mandelson heeft goedgekeurd

De vraag die vandaag overal gesteld wordt, is: "Hoe is dit gebeurd?" Want de sfeer in Downing Street vanochtend leek te zijn dat niemand iets verkeerds heeft gedaan, dat de procedures werden gevolgd en dat alles volgens het boekje verliep.

Maar kunnen ze dat werkelijk, eerlijk, geloven?

Om het samen te vatten: de reden dat iedereen dit vraagt ​​is om te proberen te achterhalen of de tekortkomingen het gevolg zijn van een fundamenteel, onherstelbaar gebrek in de kern van Keir Starmers operatie.

Politiek laatste nieuws: Starmer 'zeer kwetsbaar' na onthullingen Mandelson

Gisteren meldden we al dat de veiligheidsdiensten hun bedenkingen hadden bij de benoeming van Peter Mandelson, maar toch ging nummer 10 door.

Het verhaal was genuanceerd. We zeiden niet dat Peter Mandelson een grondige screening niet had doorstaan, alleen dat er zorgen werden geuit en de benoeming doorging.

We legden het verhaal voor aan Downing Street en eerlijk gezegd begreep ik niet wat hun officiële reactie betekende, behalve dat het duidelijk geen ontkenning was.

Als reactie hierop vertelde Nummer 10 ons dat het hele veiligheidscontroleproces op afdelingsniveau plaatsvindt, zonder dat Nummer 10 erbij betrokken is.

Tegen een bredere groep politieke journalisten zei nummer 10, anderhalf uur nadat we het verhaal hadden uitgezonden, dat ze "niet betrokken waren bij het veiligheidsonderzoek. Dit wordt op afdelingsniveau beheerd".

Tegenwoordig lijkt het erop dat er vanuit Downing Street geen officieel blokkade was voor de afspraak, dus ging het door.

Hoewel The Times berichten van bondgenoten van Lord Mandelson heeft die beweren dat hij alles heeft onthuld, blijft de exacte volgorde van de gebeurtenissen onduidelijk.

Voor degenen die meer willen weten over de interne werking van de overheid, volgt hier meer informatie over de twee soorten controles die plaatsvonden en wat dit ons vertelt.

Ten eerste door de veiligheidsdiensten.

Het Kabinet was verantwoordelijk voor zowel de screening als de afzonderlijke taken op het gebied van fatsoen en ethiek (een vorm van HR binnen de overheid). In feite is het echter een multidisciplinair en multidepartementaal bureau.

In dit geval zouden mogelijk meerdere instanties input leveren aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken (FCDO).

Het FCDO fungeert vervolgens als contactpersoon voor de screening - naar mijn weten noemen ze dat het 'front face' - en een medewerker van het FCDO maakt aantekeningen om alles met elkaar te verbinden.

Er wordt ons verteld dat dit neerkomt op een binaire beslissing.

Dus potentieel kan een FCDO-functionaris de bevindingen van beide agentschappen en departementen op één plek verzamelen en die doorgeven aan de permanente ondersecretaris van het departement (Philip Barton, later Olly Robbins) en aan nummer 10.

De aanbevelingen kunnen dus zowel "van een ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken" als van de veiligheidsdiensten tegelijk afkomstig zijn. Dat verklaart mogelijk de berichtgeving vanochtend.

Ik geloof dat ik uiteindelijk op de hoogte ben gebracht van de waarschuwingssignalen van de veiligheidsdienst, omdat zij niet de schuld willen dragen voor een catastrofale inlichtingenmisser die deze regering ernstige schade heeft toegebracht.

En is een dergelijke situatie ooit binair? Als er zaken zijn waarover de premier moet oordelen, zeggen we dan eerlijk dat die voor hem verborgen blijven?

Bronnen vertellen mij dat er altijd gesprekken zijn rondom dit soort processen: het zou roekeloos onverschillig zijn van Nummer 10 als dit niet het geval was geweest voor iemand die al twee keer is afgetreden en wiens banden met Jeffrey Epstein openbaar zijn.

Lees meer: ​​Er blijven serieuze vragen bestaan ​​over Starmers politieke oordeel. Het vertrek van Mandelson zet het staatsbezoek van Donald Trump op losse schroeven.

Maar er is nog een tweede proces, geleid door het Kabinet, dat misschien wel belangrijker is.

Lord Mandelson zal worden gecontroleerd door te onderzoeken wat er in het publieke domein valt.

Het is, zoals iemand tegen mij zei, simpelweg een "Google-check".

Ook hierdoor moeten verhalen over de relatie tussen Lord Mandelson en Epstein na zijn veroordeling zijn verdwenen, en naar nummer 10 zijn gegaan.

De vraag is nu waarom nummer 10 de enorme omvang van het risico niet heeft ingezien en toch heeft doorgezet.

Wie vond dit oké, en waarom?

Er heerst momenteel een soort heksenjachtsfeer binnen de Labour-fractie.

Er zullen nu - en voor altijd - beelden zijn van Sir Keir Starmer in het Lagerhuis, waarin hij een bondgenoot verdedigt die na een veroordeling en een gevangenisstraf toegaf een nauwe relatie te hebben gehad met een bekende pedofiel, voordat hij hem de volgende dag ontsloeg.

De week ervoor had hij nog een andere bondgenoot verdedigd die belasting had ontdoken, voordat hij haar twee dagen later ontsloeg.

De schade zal waarschijnlijk enorm zijn.