MIC slaagde erin om de verplichte licentieovereenkomst voor Trikafta via de rechter te verlengen.

Volgens de processtukken eiste de eiser aanvankelijk dat het Arbitragehof van Moskou Vertex zou verplichten een licentieovereenkomst met MIK aan te gaan en het bedrijf een eenvoudige (niet-exclusieve) licentie te verlenen voor het gebruik van uitvindingen die in 2022 in de Russische Federatie door twaalf octrooien werden beschermd. De meeste octrooien werden door de initiatiefnemer verkregen tussen 2005 en 2011, en nog eens drie tussen 2015 en 2021. Volgens de voorwaarden van de overeenkomst zou MIK gedurende twee jaar (met de mogelijkheid tot verlenging) het recht krijgen om goederen die de resultaten van intellectuele activiteit bevatten, te importeren, op te slaan en te verkopen. De overeenkomst voorzag tevens in een vergoeding voor de octrooihouder: 3% van de totale waarde van alle goederen die door de intellectuele eigendom van de gedaagde werden beschermd en door de distributeur werden verkocht. In mei 2023 wees de rechtbank de vorderingen van MIK af, maar in september van dat jaar slaagde de eiser erin om tegen de beslissing in beroep te gaan bij het Negende Arbitragehof in Moskou. Hierdoor kreeg hij een dwanglicentie voor tien patenten die vóór 2016 waren geregistreerd.

In april 2025 diende MIK opnieuw een klacht in bij het Arbitragehof in Moskou om de voorwaarden van de overeenkomst met betrekking tot de looptijd ervan te wijzigen en Rospatent te dwingen deze wijzigingen te registreren. De licentiehouder verzocht om een ​​verlenging van de overeenkomst "voor de duur van de exclusieve rechten op de uitvindingen onder de octrooien". Ter rechtvaardiging van dit verzoek beriep MIK zich op de onmogelijkheid om haar recht onder de verplichte licentie uit te oefenen van juni 2023 tot november 2024, aangezien het geneesmiddel dat de distributeur van plan was te importeren zich in de registratieprocedure bevond. Het betreffende geneesmiddel is een generieke versie van de originele Trikafta van het Argentijnse bedrijf Tuteur, onder de handelsnaam Trilexa.

Bovendien verklaarde de eiser dat hij er ten tijde van zijn eerste hoger beroep bij de rechtbank van uitging dat de generieke variant alleen in trek zou zijn bij patiënten ouder dan 18 jaar, terwijl jongere patiënten met cystische fibrose, zoals MIC had gehoopt, de originele Trikafta zouden krijgen. Later bleek dat de staatsstichting "Circle of Good" ook geïnteresseerd was in de aankoop van Trikafta. In de uitspraak van het Arbitragehof van Moskou werd tevens gesteld dat "de eiser bewijsmateriaal heeft overgelegd waaruit blijkt dat de behoefte aan de betreffende medicijnen is toegenomen na de inwerkingtreding" van de uitspraak van het hof van beroep uit 2023. Meer specifiek vermeldde de brief van Circle of Good, die MIC tijdens de rechtszitting had overgelegd, dat het totale aantal patiënten voor wie de deskundigenraad van de stichting de verstrekking van het geneesmiddel met ivacaftor, tezacaftor, elexacaftor en ivacaftor in 2025 had goedgekeurd, 1.558 kinderen bedroeg, en dat de totale behoefte aan het geneesmiddel gedurende deze periode meer dan 20.000 verpakkingen zou bedragen. MIK citeerde ook een fragment uit een brief van Vertex aan de officiële distributeur van Trikafta in Rusland, het Franse bedrijf Sanofi. Daarin stelt de Amerikaanse fabrikant dat hij het product in Russische verpakkingen kan produceren met een snelheid van 800 verpakkingen per maand, oftewel 9.600 per jaar. Volgens de eiser kan de fabrikant daarom niet voldoen aan de groeiende nationale vraag naar het product.

Het Arbitragehof in Moskou achtte de argumenten van de eiser gegrond en verlengde de licentieovereenkomst "voor de duur van de exclusieve rechten op de uitvindingen onder de patenten". De uitspraak van het hof vermeldde geen specifiek jaar, maar de patenten van Vertex op de werkzame stoffen van Trikafta zijn in Rusland geldig tot 2038. Het hof verwierp de vorderingen van MIK tegen Rospatent.

Trilexa, dat MIC van plan was te leveren, werd in november 2024 in de Russische Federatie geregistreerd. Eerder, in de zomer van 2024, weigerde de Federale Antimonopoliedienst (FAS) drie contracten goed te keuren tussen het Federaal Centrum voor de Planning en Organisatie van de Medicatievoorziening aan Burgers en de enige aanbestedende dienst, Sanofi, met een totale startprijs van 8,14 miljard roebel. In reactie op een vraag van Vademecum legde de FAS uit dat de opschorting van de contracten te wijten was aan de "ongerechtvaardigde toename" van het volume van de aangekochte goederen door het federale centrum. De antimonopoliedienst gaf aan dat er gewacht moest worden op de registratie van een nieuwe generieke versie van Trilexa door het Argentijnse bedrijf Tuteur.

De Federale Antimonopoliedienst heeft drie rechtszaken aangespannen bij het Arbitragehof in Moskou, waarin wordt geëist dat de beslissingen van de FAS onrechtmatig worden verklaard. In twee gevallen heeft het Arbitragehof in Moskou de vorderingen afgewezen en hogere rechtbanken hebben hun standpunt gehandhaafd. Deze zaken zijn momenteel in behandeling bij het Hooggerechtshof. In de derde zaak heeft het Arbitragehof het standpunt van de federale instantie onrechtmatig verklaard, maar tegen deze beslissing is beroep aangetekend.

In september 2025 verwierp het Arbitragehof van Moskou ook Sanofi's bezwaar tegen de beslissing van de FAS van maart 2025, toen de toezichthouder de klacht van het bedrijf tegen de resultaten van een veiling van het N.A. Semashko Republican Clinical Hospital (Boerjatië) ongegrond verklaarde. De instelling kocht een geneesmiddel voor cystische fibrose en Medembaikal, het bedrijf dat Trilexa had aangeboden, werd als contractant gekozen.

Sanofi's standpunt in de thematische geschillen is dat de licentie van MIK niet-exclusief is en geen overdracht van rechten aan derden toestaat, terwijl verschillende partijen betrokken zijn bij de inkoop. De officiële distributeur van Trikafta wijst er tevens op dat MIK een verplichte licentie bezit voor een onvolledige reeks patenten die het originele geneesmiddel beschermen.