Onmisbare schatten: Werelderfgoedlocaties van Argentinië

Werelderfgoedlocaties zijn locaties die door de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) zijn erkend als van uitzonderlijke universele waarde, zowel vanwege hun culturele als natuurlijke betekenis. Ze worden beschouwd als onderdeel van het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid en daarom worden er ook inspanningen geleverd om ze te beschermen voor toekomstige generaties.

UNESCO kiest jaarlijks locaties uit de vele voorstellen van verschillende landen en breidt zo de lijst uit. In 2025 staat de lijst op 1.248 locaties in 170 landen, verdeeld over culturele (972), natuurlijke (235) en gemengde (41) locaties.

De lijst wordt aangevoerd door Italië , dat 61 erfgoedlocaties heeft, gevolgd door China (60), Duitsland (56), Frankrijk (54) en Spanje (50).

In Latijns-Amerika is Mexico het land met de meeste werelderfgoedlocaties, met 36, gevolgd door Brazilië met 25 en Peru met 13. Argentinië heeft er 12, hoewel het land ook drie immaterieel erfgoedlocaties heeft toegevoegd, waarmee de lijst op 15 komt.

Hieronder vindt u, één voor één, de Argentijnse bezienswaardigheden .

Het gebied heeft een uitzonderlijke natuurlijke schoonheid en wordt beschouwd als het op twee na grootste continentale ijsveld ter wereld. Het was de eerste locatie in het land die in 1981 door UNESCO werd erkend.

Gelegen in Santa Cruz, is dit het grootste nationale park van Argentinië met een oppervlakte van 726.927 hectare. Het dankt zijn naam aan het feit dat 47 grote gletsjers ontspringen in het immense Zuid-Patagonische ijsveld, dat bijna de helft van het beschermde gebied beslaat. Er zijn ook honderden kleinere gletsjers verspreid over het gebied, los van het ijsveld.

De Perito Morenogletsjer ligt op 80 km afstand van El Calafate en is de populairste attractie van het park . Dit komt vooral door de gemakkelijke toegang , de indrukwekkende schoonheid en de periodieke breuk van de voorkant, waardoor er indrukwekkende ijsmassa's instorten.

In 1984 verklaarde UNESCO de ruïnes van vijf jezuïetenmissies in de jungle tot werelderfgoed: San Ignacio Mini, Santa Ana, Nuestra Señora de Loreto en Santa María la Mayor (Misiones), samen met die van Sao Miguel das Missoes, in Brazilië, gebouwd op het grondgebied van Guaraní in de 17e en 18e eeuw.

De populairste kerk is San Ignacio Miní. Deze kerk is herbouwd met behoud van de pracht en praal van de stadsplanning en Amerikaanse barokkunst, zowel op de muren van de tempel als op de voorgevel en de residentie van de jezuïetenvaders.

's Avonds (als het weer het toelaat) wordt een state-of-the-art klank- en beeldvoorstelling opgevoerd, waarin herinneringen als geesten hun geschiedenis herbeleven.

Ook in 1984 werd het meest bezochte nationale park van Argentinië erkend, waarvan de watervallen van Iguazú het hart vormen . Deze watervallen werden gekozen tot een van de 7 natuurwonderen ter wereld en worden gecombineerd met de schoonheid van het Paranaense-regenwoud, waar meer dan 2000 soorten planten en dieren leven, zoals tapirs, reuzenmiereneters, brulapen, ocelotten en alligators.

Bij de ingang kunt u de ecologische jungletrein nemen (inbegrepen in de ticketprijs), die stopt bij de stations Cataratas (toegang tot de bovenste en onderste circuits) en Garganta del Diablo (het begin van het pad naar de hoofdwaterval). Er zijn ook jungle-excursies en cruises op de Iguazú-rivier.

In de spectaculaire kloof van de rivier Pinturas in de steppe van Santa Cruz, herbergen deze grotten een uitzonderlijke verzameling rotstekeningen die dateren uit de periode tussen 13.000 en 9.500 v.Chr.

De grot dankt zijn naam aan de handafdrukken die op de wanden zijn afgedrukt , zowel positief als negatief. Er zijn echter ook afbeeldingen van diersoorten, vooral guanaco's, en jachttaferelen te zien.

"De kunstenaars op de schilderingen waren mogelijk de voorouders van de historische jagers-verzamelaarsgemeenschappen van Patagonië, die in de 19e eeuw door Europese kolonisten werden ontdekt", aldus UNESCO in haar erkenning uit 1999.

Een beschermd natuurgebied in Chubut , met een fascinerende hoeveelheid en diversiteit aan zeefauna, met de zuidelijke walvis als hoofdrolspeler tussen juni en november, en de Magelhaenpinguïn van september tot maart.

Het beschermde gebied beslaat 887.775 hectare en vanuit de stad Puerto Pirámides kunt u excursies maken om walvissen te spotten.

Daarnaast kunt u het hele jaar door zeehonden en orka's zien, met het hoogseizoen tussen februari en april. Ook zeeolifanten kunt u in de zomer zien.

In 2000 erkende UNESCO deze twee parken, die tegenover elkaar liggen en samen meer dan 275.300 hectare beslaan. Het Ischigualasto Provincial Park (San Juan) en het Talampaya National Park (La Rioja) herbergen 's werelds meest complete continentale fossielencollectie uit het Trias, dat ongeveer 245 miljoen jaar geleden begon en ongeveer 37 miljoen jaar later eindigde.

Ze omvatten een breed scala aan voorouderlijke zoogdieren en overblijfselen van dinosaurussen en planten, en illustreren de evolutie van gewervelde dieren en de kenmerken van de paleomilieus uit het Trias.

Daarnaast bevatten beide locaties buitengewone geologische formaties , met 140 meter hoge roodachtige wanden die leiden naar El Hongo, de Bocce-baan en de Painted Valley.

Het jezuïetenblok in Córdoba, een van de kerngebieden van de voormalige provincie Paraguay van de Sociëteit van Jezus, bestaat uit de universiteit, de kerk, de residentie van de jezuïetenpaters en de school van Monserrat.

Dit blok, samen met vijf estancias in de bergen van Cordoba , herbergt religieuze en seculiere gebouwen uit een ongekende religieuze, sociale en economische geschiedenis die meer dan 150 jaar duurde, tussen de 17e en 18e eeuw, en werd in 2000 door UNESCO erkend.

De Jezuïeten Estancias Trail bestaat uit de historische estancias van Caroya, Jesús María, Santa Catalina, Alta Gracia en La Candelaria, vlakbij de stad.

In 2003 erkende UNESCO deze Andesvallei in Jujuy als een "cultureel landschap" van de mensheid , bekend om zijn geschiedenis, geologie en culturele tradities.

Het gebied strekt zich uit over 170 km en bevindt zich tussen Volcán in het zuiden en Abra Pampa in het noorden. Purmamarca, Tilcara en Humahuaca zijn de meest bezochte plaatsen.

Naast de indrukwekkende landschappen met formaties en kleuren , zoals de Cerro de los 7 Colores, het Hornocal-gebergte en de Garganta del Diablo, vormen de overblijfselen van de 10.000 jaar oude handelsroute tussen de etnische groepen die in het gebied woonden, een belangrijke trekpleister van het gebied. Ook de activiteiten van prehistorische jagers-verzamelaars, sporen van het Incarijk en de strijd om de onafhankelijkheid van Argentinië zijn de moeite waard.

Dit uitgebreide netwerk, zo'n 30.000 km lang, werd door de Inca's eeuwenlang aangelegd om communicatie, transport en handel te vergemakkelijken , en ook voor verdedigingsdoeleinden. Het werd in 2014 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed.

Het is een wegenstelsel dat loopt van de toppen van de Andes tot aan de Pacifische kust, dat Argentinië binnenkomt vanuit Bolivia via de Puna en door Jujuy, Salta, Tucumán, Catamarca, La Rioja, San Juan en Mendoza loopt.

Enkele attracties zijn onder meer Quebrada Grande en Las Escaleras (Jujuy); Santa Rosa de Tastil en het ceremoniële complex van de Llullaillaco-vulkaan (Salta); La Ciudacita (Tucumán); de Shincal de Quimivil (Catamarca); Nationaal park San Guillermo (San Juan); en onder meer Puente del Inca (Mendoza).

Dit huis, gebouwd door de beroemde Zwitserse architect Le Corbusier in La Plata, maakt deel uit van een groep van 17 werken van de ontwerper in zeven landen, die in 2016 werden erkend vanwege hun "Uitzonderlijke bijdrage aan de Moderne Beweging".

Het gaat om werken die in de jaren vijftig van de vorige eeuw werden voltooid en die volgens UNESCO "een bewijs vormen van de uitvinding van een nieuwe vorm van architectonische expressie". Daaronder vallen onder meer het Capitoolcomplex in Chandigarh (India), het Nationaal Museum voor Schone Kunsten van het Westen in Tokio (Japan) en de Marseille Housing Unit (Frankrijk).

Le Corbusier ontwierp het La Plata-huis in 1948 in opdracht van chirurg Pedro Curutchet. Hij stuurde de plannen per post en stelde zijn leerling, de Argentijn Amancio Williams, voor als projectleider. Sinds 2021 huisvest het huis het Provinciaal Museum voor Architectuur en Stedenbouw. Het is te bezichtigen van donderdag tot en met zondag van 13.00 tot 17.00 uur, mits vooraf gereserveerd.

Het beschermen van de lahuán- of alercebossen , het oudste levende wezen in Argentinië en het op één na oudste ter wereld, was een van de belangrijkste doelstellingen bij de oprichting in 1937 van dit nationale park in het Chubut-gebergte.

Het gebied is in 2017 uitgeroepen tot Werelderfgoed en beslaat 236.000 hectare. Het ligt op 50 km van Esquel en beschikt over diverse paden die u door enkele van de meest spectaculaire landschappen van Patagonië voeren, maar ook door een groot, ongerept gebied dat ontoegankelijk is.

Een boottocht op het meer van Menéndez en een korte wandeling brengen u naar het Milenario Alerzal , waar zich de Alerce Abuelo (grote lariks) bevindt, een boom met een diameter van 2,20 meter en een hoogte van 57 meter, waarvan wordt geschat dat hij ongeveer 2600 jaar oud is.

Het is de laatste Argentijnse locatie die is toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst (in 2023). Het is de eerste keer dat UNESCO deze status toekent aan een locatie die gewijd is aan de herinnering.

De Navy Mechanics School (ESMA) bevindt zich in de wijk Nuñez in Buenos Aires. Tijdens de laatste militaire dictatuur (1976-1983) was hier het grootste geheime detentiecentrum gehuisvest.

Het is omgebouwd tot museum en herbergt een permanente tentoonstelling waarin de gebeurtenissen die zich daar hebben voorgedaan worden belicht door de stemmen van overlevenden.

De toegang tot het Site Museum is gratis. Het is geopend van woensdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur. Op zaterdag worden er rondleidingen gegeven om 11.00 en 14.00 uur.

Argentinië heeft drie locaties die behoren tot het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid. Deze locaties erkennen kennis, uitdrukkingen en technieken die van generatie op generatie worden doorgegeven en die de identiteit bepalen.