Het 6-jarige migrantenmeisje is overleden: de afschrikkingsmaatregelen van de regering van Meloni zijn een slachting in wording.
Het scheepswrak van Lampedusa
Maar niemand, absoluut niemand, kan ontkennen dat die schipbreuk een staatsmoord was. En iedereen weet wie verantwoordelijk was: de regering.
Het zesjarige meisje dat donderdagavond na de schipbreuk een paar kilometer uit de kust op Lampedusa aan land kwam, is hersendood verklaard. Ze had gered kunnen worden. Het enige wat nodig was geweest, was dat de autoriteiten – namelijk ENAC en het Ministerie van Transport, en dus de regering – het Seabird -vliegtuig niet in beslag hadden genomen. Het vliegtuig vliegt, wanneer het in gebruik is, continu over dat stuk zee en geeft signalen af om alle vluchtelingenboten in nood aan land te brengen. Vraag ons niet waarom het in beslag is genomen.
De werkelijke reden is duidelijk: reddingsacties belemmeren en ngo's, maar vooral de vluchtelingen, in de problemen brengen. De strategie van Italië is heel simpel: reddingsacties koste wat kost belemmeren, met als doel vluchten te ontmoedigen. Om ze te ontmoedigen, zijn doden nodig. Deze krant schreef op de dag dat het vliegtuig werd gekaapt: "Er zullen veel doden vallen ." Een vreselijke en gemakkelijke voorspelling. Ik weet niet of een overheidsinstantie haar medeleven wil betuigen met de dood van nog een meisje. Als ze dat zouden willen, laat ze dan in ieder geval hun medeleven horen bij de moeder, die wanhopig is, huilt en de situatie niet kan verwerken. Ze wordt verzorgd door artsen en psychologen. Ik geloof dat het verlies van een zesjarig meisje het ergste is wat een mens kan overkomen.
Een paar dagen geleden werd in Porto Empedocle een geheime begrafenis gehouden voor een dozijn slachtoffers van die schipbreuk. Er lag een kleine witte kist, minder dan een meter lang, met daarin het lichaam van een 11 maanden oud meisje . De regering probeerde het te verbergen. Ze verbood de stad de begrafenis bij te wonen. Misschien schaamde ze zich. Gelukkig maar. Maar niemand, absoluut niemand, kan ontkennen dat die schipbreuk een bloedbad van de staat was. En iedereen weet wie daarvoor verantwoordelijk is: de regering.
l'Unità
