"Ik heb 18 maanden gratis gewerkt en hij heeft me bedrogen": Nancy Dell'Olio hekelt Emiliano en de aardbeving in de Democratische Partij

Met president Michele Emiliano "waren we overeengekomen dat ik president zou worden van Puglia Promozione, het regionale orgaan dat zich bezighoudt met toerisme. In afwachting van de installatie van de raad van bestuur, een operatie die 5 jaar geleden had moeten plaatsvinden, maar pas twee maanden geleden plaatsvond, zou ik de rol van commissaris hebben gekregen. De resolutie van de raad werd geblokkeerd". In een interview met La Stampa spreekt Nancy Dell'Olio , een advocaat uit Bisceglie en voormalig ambassadeur van Puglia.

De advocaat bekende dat zij op de hoogte was van een aanbesteding die haar rechtstreeks aanging. En dat hij anderhalf jaar lang onder Emiliano heeft gewerkt, zonder enige vergoeding. " Hij vroeg me om geduld te hebben , om de samenwerking op deze manier te starten, als een speciale adviseur. Ik accepteerde, ik had er vertrouwen in . Ze moesten eerst de wet voorbereiden, waaraan ik ook heb meegewerkt, maar toen werd ik nooit aangesteld", legde Dell'Olio uit. Toen verlengden ze haar contract echter niet: " Ik heb 18 maanden lang gratis gewerkt terwijl ik wachtte tot het contract rond was. Ik voelde me niet alleen bedrogen door de president, maar ook door zijn kabinetschef Stefano Stefanazzi (nu lid van de Democratische Partij). Ik was gemachtigd om de projecten en de reizen uit te voeren, maar niets van wat Emiliano me had beloofd, gebeurde ".

Maar hoe is dat samenwerkingscontract tot stand gekomen? Tijdens een diner voor twee: "Herinner je je de film Once Upon a Time in America nog? Emiliano reserveerde de hele restaurantzaal van het Hotel delle Nazioni, aan de kust, er waren alleen wij en het bedienend personeel. Hij liet me de maan zien die bewonderd kon worden vanaf het panorama dat het dak biedt. Hij besliste alles , zelfs het menu en hij at bijna alles alleen, ik was nerveus. Er was tonijncarpaccio en zeebaars in zout. Als een man moet toeslaan en zijn macht wil tonen, gebeurt dat". Maar toen verdween Emiliano. Dus besloot de advocaat hem een ​​formeel bericht te sturen "om de president en zijn staf de tijd te geven om na te denken en mij antwoorden te geven, maar er gebeurde niets ."

Dell'Olio streeft nu naar gerechtigheid: "Ik heb deze manifeste en voortdurende straffeloosheid en het gewetenloze machtsmisbruik met eigen ogen gezien. Ik had de plicht om ook namens hen die bang zijn om zich uit te spreken en aangifte te doen, direct en moedig op te treden." En ze ontkent elke vorm van sentimentele relatie met de gouverneur van Puglia: "Ik was niet verbaasd dat hij door mij werd getroffen en verblind, maar professionele vaardigheden en capaciteiten moeten veel meer waard zijn. Ik hoorde later van de president dat ik jaloezie had opgewekt , een irritant gerucht is dat er in Puglia werd gezegd dat er een verhaal was".