Geavanceerd multipel myeloom: veelbelovende perspectieven dankzij een nieuw bispecifiek antilichaam

Nieuwe stappen vooruit in de strijd tegen recidiverend en refractair multipel myeloom ten opzichte van andere therapieën dankzij een steeds gerichtere behandelaanpak: een nieuw bispecifiek antilichaam biedt veelbelovende perspectieven voor zwaar voorbehandelde patiënten. Met de publicatie van de AIFA-bepaling is het bispecifieke antilichaam elranatamab nu officieel beschikbaar in Italië onder vergoeding. Het geneesmiddel is geïndiceerd als monotherapie voor de behandeling van volwassen patiënten met recidiverend en refractair multipel myeloom, die ten minste drie eerdere therapieën hebben ondergaan en bij de laatste therapie ziekteprogressie hebben vertoond.

Multipel myeloom is een complexe hematologische maligniteit die wordt gekenmerkt door een ongecontroleerde proliferatie van plasmacellen in het beenmerg, waardoor de immuunfunctie van de patiënt geleidelijk wordt aangetast. Het huidige therapeutische paradigma is gebaseerd op drie hoofdklassen geneesmiddelen: immunomodulerende middelen, proteasoomremmers en monoklonale antilichamen tegen CD38. Hoewel deze therapieën de behandeling van deze ziekte radicaal hebben veranderd, ontwikkelen veel patiënten na verloop van tijd recidieven of raken ze ongevoelig voor alle drie de klassen. Dit fenomeen heeft een nieuwe klinische uitdaging gecreëerd: de drievoudig blootgestelde patiënt, die vandaag de dag een belangrijke onvervulde medische behoefte vormt.

Deze patiënten ervaren in feite kortdurende remissies gevolgd door snelle recidieven, met steeds beperktere therapeutische mogelijkheden. In deze context behoren bispecifieke antilichamen tot de meest veelbelovende innovaties, een nieuwe klasse immunotherapieën die in staat is om gelijktijdig twee doelen te bereiken door het immuunsysteem te reactiveren en selectief neoplastische cellen aan te vallen. Wat elranatamab betreft, toonden de gegevens, bijgewerkt tot 33,9 maanden follow-up, een algeheel responspercentage van 61% in een zwaar voorbehandelde populatie met een ongunstige prognose. Bovendien biedt elranatamab grote flexibiliteit in het doseringsschema: na een eerste fase van wekelijkse toediening kunnen alle patiënten die een klinische respons bereiken, al na 24 weken overschakelen op tweewekelijkse toediening en vervolgens, bij aanhoudende respons, vanaf de 49e week op maandelijkse toediening. Deze geleidelijke aanpak maakt het mogelijk om de ziekte onder controle te houden en tegelijkertijd de frequentie van ziekenhuisbezoeken te verminderen.

"Dankzij innovatieve werkingsmechanismen zoals elranatamab kunnen we nu klinisch relevante responsen waarnemen, zelfs bij patiënten met triple-refractair multipel myeloom, voor wie de therapeutische alternatieven tot nu toe zeer beperkt waren", aldus Elena Zamagni, universitair hoofddocent hematologie aan het Irccs Aou S. Orsola-Malpighi in Bologna. "De gegevens uit de MagnetisMM-3-studie wijzen op ziektebeheersing bij een aanzienlijk percentage van de patiënten, met de mogelijkheid van poliklinische behandeling vanaf een vroeg stadium, een aspect dat een positieve invloed kan hebben op de organisatie van behandelingen en de kwaliteit van leven."

"Bispecifieke middelen vertegenwoordigen tegenwoordig een van de meest veelbelovende gebieden van immunotherapie bij multipel myeloom: ze maken een gerichte activering van T-cellen tegen tumorcellen mogelijk en laten veelbelovende resultaten zien, zelfs bij patiënten met een ziekte die ongevoelig is voor meerdere behandelingen", benadrukt Benedetto Bruno, directeur van de Universitaire Hematologie van Aou Città della Salute e della Scienza in Turijn. "Maar de echte uitdaging is nu om deze innovaties toegankelijk te maken in de dagelijkse praktijk, via een gestructureerd management dat compatibel is met de organisatie van Italiaanse hematologische centra."

Voor Rosalba Barbieri, vicevoorzitter van AIL, "is de diagnose multipel myeloom een ​​traumatische gebeurtenis, die de patiënt en zijn familie overweldigt. In een pathologie die uit fases bestaat, met steeds invaliderendere terugvallen, is het essentieel om voor de persoon als geheel te zorgen. Daarom zet AIL zich in voor het versterken van een multidisciplinaire aanpak die ook psychologische ondersteuning en voedingsadvies omvat, en biedt gekwalificeerde hulp in elke fase van het behandeltraject. Alleen zo kunnen we waardigheid, menselijkheid en hoop in de behandeling herstellen."