In de boekhandel 'Onderwijs en Methodologie van de Klassiek-Academische Dans'

De bundel "Didattica della danza classico-accademica - Linea metodologiche e testo programmatico per il I, II e III Corso", geschreven door Lia Calizza en Gerardo Porcelluzzi, is nu verkrijgbaar bij Dino Audino Editore. Het boek, het resultaat van acht jaar ontwikkeling, vult een lacune in het uitgeverslandschap en biedt een uitgebreide en methodische tekst over het curriculum en de te volgen weg in de opleiding van toekomstige dansers tijdens de eerste drie studiejaren, een cruciale fase die de eerste fundamentele stap in de ontwikkeling van een student markeert.

Het boek is bedoeld om nieuwe generaties leraren voor te bereiden en dient als een waardevolle naslagwerk voor reeds opgeleide leraren die zich verder willen verdiepen in of technische en methodologische aspecten willen herzien. Met een grondige wetenschappelijke benadering, heldere methodologie en nauwkeurige taal begeleiden Lia Calizza en Gerardo Porcelluzzi leraren bij het ontwikkelen van een lesmethode gebaseerd op geleidelijkheid en functionaliteit – essentiële principes voor de juiste ontwikkeling van de fysieke en expressieve vaardigheden van leerlingen.

Tegelijkertijd is de tekst bedoeld als leidraad voor zowel studenten die een professionele carrière ambiëren als voor diegenen die dans simpelweg als passie en culturele verrijking willen nastreven. Wat het uniek maakt ten opzichte van eerdere publicaties over de methodologie van klassieke dans (inclusief de meest iconische teksten) is dat het een conceptuele benadering biedt die de verbeelding stimuleert en een diepgaand begrip van beweging bevordert, waardoor een onafhankelijke en bewuste perceptie van elk element wordt bevorderd.

Elke houding, beweging, stap, houding en overgang wordt tot in het kleinste detail geanalyseerd, wat zorgt voor een gestructureerd en uitgebreid leerproces. Er zijn geen afbeeldingen. Dit is een weloverwogen keuze, voortkomend uit de wens om de lezer niet te beperken tot een vaste houding of esthetiek, maar eerder een innerlijke visie (het 'idee') te stimuleren, voordat er simpelweg een fysieke uitvoering wordt gekopieerd. Dans is daarom een ingebeelde en intiem gevoelde handeling. Zoals Francesca Falcone in haar voorwoord benadrukt, hebben de auteurs ervoor gekozen om "te vertrouwen op de kracht van het woord, op de waarde van het concept, zodat het 'ontwerp' in de geest van de lezer zit en de beweging kan ontstaan vanuit een diepgaand begrip en kan transformeren tot dans, terwijl het altijd trouw blijft aan de esthetiek die klassieke dans vereist."

Het doel van de auteurs is niet om een model te bieden om te imiteren, maar om zowel leraar als leerling aan te moedigen om bewegingen of stappen te verkennen via hun eigen gevoeligheid en lichaamsbouw. De leerling – zoals voorgesteld door Calizza en Porcelluzzi – is iemand die diep gemotiveerd is door de artistieke roeping van dans; de leraar is een bewuste meester die de integrale groei van het individu centraal stelt in zijn of haar toewijding, zijn of haar 'missie'. Het boek nodigt zo uit tot een waarnemende ervaring. Wat geschreven staat, wordt het idee van een beweging die iedereen kan visualiseren, internaliseren en vertalen naar het lichaam, afhankelijk van zijn of haar eigen gevoelens. Een oefening die de innerlijke blik traint, lichaamsbewustzijn ontwikkelt en een persoonlijke ruimte opent waar gedachten dans worden, en dans vorm krijgt vanuit de verbeelding.

Met een voorwoord van Francesca Falcone, die tevens de tekstredactie verzorgde, combineert het boek van Calizza en Porcelluzzi traditie met moderniteit. Dankzij een zeer breed perspectief combineren de auteurs de studie-elementen en terminologie van de Vaganova-methode met bewegingen, passen en termen uit de Italiaanse en Franse onderwijstradities. Dit draagt bij aan de integratie en verrijking van de schat aan kennis die een onmisbare historische erfenis vormt voor de opleiding van toekomstige docenten en dansers.

Lia Calizza, die haar opleiding volgde aan de Nationale Dansacademie in Rome onder leiding van Jia Ruskaja, zette haar studie voort bij docenten zoals Harald Lander en Anton Dolin. Ze behaalde hogere diploma's, nu gelijkwaardig aan masterdiploma's, en trad op als hoofddanseres in klassieke en moderne producties, waarbij ze prijzen won zoals de "Maschera d'Argento" en de "Léonide Massine"-prijzen van Positano. In 2005 ontving ze de zilveren medaille van de president van de Italiaanse Republiek, Carlo Azeglio Ciampi. Als choreografe creëerde ze werken voor het Spoleto Festival en voor de RAI. Ze is actief betrokken geweest bij het lesgeven. Van 1961 tot 1998 gaf ze les aan de Nationale Dansacademie in Rome, waar ze vervolgens van 1989 tot 1996 directeur was. Als balletmeester en docent bij diverse internationale workshops, festivals en seminars, was Lia Calizza commissievoorzitter voor nationale wedstrijden en jurylid voor danswedstrijden. Van 2017 tot 2024 gaf ze les aan de balletschool van het Teatro dell'Opera di Roma. Haar carrière werd gekenmerkt door talloze prijzen, waaronder de "Le Muse"-prijs, en door haar inzet voor culturele promotie met projecten ondersteund door het Ministerie van Entertainment. Van 2001 tot 2007 was ze ook lid van de Danscommissie van het toenmalige Mibac.

Gerardo Porcelluzzi studeerde af aan de Balletschool van de Opera van Rome onder leiding van Elisabetta Terabust. Hij won verschillende wedstrijden en studeerde met een beurs aan de Princess Grace Academy in Monte Carlo en de Balletschool van het Teatro alla Scala in Milaan. Hij vervolgde zijn studie bij gerenommeerde meesters zoals Floris Alexander, Daniel Franck, Zarko Prebil en Niels Kehlet. Van 2000 tot 2012 maakte hij deel uit van het Ballet van de Opera van Rome, waar hij optrad als hoofddanser en solist. Hij werkte samen met Carla Fracci in verschillende producties en nam deel aan alle tournees van het Ballet van de Opera van Rome, waarbij hij optrad in Italië en in het buitenland op prestigieuze podia, waaronder het Bolsjojtheater in Moskou. Choreografen zoals Micha van Hoecke en Millicent Hodson creëerden hoofdrollen voor hem in originele producties. Hij was te gast op nationale en internationale dansgala's, waaronder het XI International Ballet Festival (Miami, VS). Hij ontving de Premio Positano Léonide Massine. Sinds 2013 is hij docent en balletmeester aan de Scuola di Danza dell'Opera di Roma en sinds 2023 ook aan de Accademia Teatro alla Scala in Milaan. Hij heeft talloze prijzen gewonnen voor zijn werk met jonge studenten. Daarnaast is hij een intensief docent – hij geeft workshops, masterclasses en treedt op als panellid – in heel Italië, wat hem tot een van de meest gewilde en gewaardeerde docenten van het land maakt.