Een veilige haven bij Cascina Cuccagna. Augustus is gevuld met bier, eten en theater.

Er is geen addertje onder het gras. Het is allemaal waar, hoewel het – toegegeven – een beetje vreemd is om net aan deze kant van de "circonvalla" een oud boerendorpje te betreden en het gevoel te hebben dat je niet op het platteland bent, buiten Milaan, maar op een steenworp afstand van Porta Romana, de Spaanse Muren en het stadscentrum. En dat is maar goed ook, want in augustus wordt het navigeren door de mysteries, abracadabra en kruisverwijzingen vermoeiend en zelfs saai. Het is genoeg om je de betovering van Cascina Cuccagna te herinneren, die een paar jaar geleden na veel verwaarlozing nieuw leven werd ingeblazen en een cultureel centrum, een ontmoetingsplaats en een kruispunt van deugdzame gebruiken werd.

En de rest komt vanzelf. Net als de instinctieve wens om te weten of het "gesloten" bordje dat overal in Milaan hangt, hier ook is blijven hangen. Natuurlijk niet. Want bijzondere locaties blijven bijzonder, zelfs midden in de zomer. En zo wordt het passeren van de grote toegangspoort een uitstekende gelegenheid om de natuurlijke nieuwsgierigheid van de eerste keer om te zetten in een ontdekkingstocht, waarbij je de kleine deurtjes ziet die toegang geven tot ambachtelijke bedrijven, de trap naar het gastenverblijf, de boomgaard die centraal staat, de zomertuin met ligstoelen die aanvoelt als aan de Rivièra. En de non-stop feestsfeer (van 9.00 uur 's ochtends tot middernacht, de hele maand lang) onthult veel over deze cameo in de metropool, die zich weet te onderscheiden door de inclusie van mensen met een beperking (bijvoorbeeld met de gemeenschap "Il Gabbiano") en door de promotie van kinderkampen, een voedselcentrum voor de gratis distributie van boodschappen aan gezinnen in nood, en een naaiatelier voor gevangenen (of ex-gevangenen). Heel veel. En de komende dagen wordt er een benijdenswaardige reeks specials aan het traditionele aanbod toegevoegd. Waar te beginnen? Met avonden zoals die van woensdag, met speciaalbieren voor slechts €4 en de bijbehorende stand-upcomedy en comedy poetry slams. En laten we de rijke gastronomische aanbiedingen van Ferragosto in restaurant "Un Posto a Milano" van Nicola Cavallaro niet vergeten: een menu van €52 met een selectie van exclusieve voorgerechten (de uitstekende Papacelle, paprika gevuld met tonijn), ravioli gevuld met burrata, een selectie gegrild vlees en de grande finale met crostatina, mini-cannoli en Hare Majesteit, de watermeloen.

Natuurlijk zijn er speciale evenementen nodig om de 15e plechtig te vieren. En hoewel Cascina Cuccagna zeker geen gebrek heeft aan ideeën, is een avondjazzconcert "Ray Charles is still alive" een uitschieter, met twee aparte sessies (om 19.30 uur en 21.30 uur, gratis toegang. Reserveren: [email protected]). Het concert viert het genie van soul en zwarte muziek, opgeroepen door een band geïnspireerd door het "Root Area"-project en optredens van de getalenteerde Zwitserse saxofonist Christoph Grab (tenorsax) samen met Nicole Johantgen (tenor- en sopraansax), Maurizio Marsico (Hammond) en Elmar Frey (drums). Op de achtergrond (en vanaf september) zijn evenementen gericht op het bevorderen van vormen van sociale interactie die in de grote stad verloren lijken te zijn gegaan of op zijn minst verzwakt. Onder andere worden er workshops georganiseerd door vrijwilligers van Gruppoverde, waar volwassenen en kinderen leren hoe ze groenten kunnen verbouwen (elke dinsdag van de maand, van 9.30 tot 12.30 uur).

En het atelier "Magliando" (elke donderdag van 15.30 tot 18.30 uur), een sociale brei-ervaring geleid door een groep vrouwen met een passie voor de breikunst, in gezelschap. Subliminaal. In Milaan, trots en glamoureus maar ook midden in een vastgoedcrisis, getuigt Cascina Cuccagna van een klein maar voorbeeldig bastion van veerkracht en gezelligheid.