Samenwerkingsnetwerken worden een populaire levensader voor plattelandsziekenhuizen

BOWMAN, ND — Onafhankelijke ziekenhuizen op het platteland vormen steeds vaker samenwerkingsverbanden om middelen te delen en hun onderhandelingspositie te versterken, met als doel geld te besparen en de patiëntenzorg te verbeteren.

De netwerken, die de afgelopen jaren in verschillende staten zijn ontstaan, bieden ziekenhuizen in kleine steden een alternatief voor verkoop aan grote ziekenhuissystemen, waarbij de lokale autonomie verloren gaat.

"We ontdekten dat we als grotere entiteit over de onderhandelingsmacht konden beschikken, maar ook lagere kosten voor diensten en apparatuur konden bedingen", aldus Dennis Goebel, CEO van Southwest Healthcare Services, een ziekenhuis in Bowman dat deel uitmaakt van het 22 leden tellende Rough Rider Network in North Dakota.

Volgens het Sheps Center for Health Services Research van de Universiteit van North Carolina zijn sinds 2010 153 plattelandsziekenhuizen in de VS volledig gesloten of hebben ze hun klinische zorgverlening teruggebracht. En tussen 2011 en 2021 zijn er 441 bij een ziekenhuisketen aangesloten, volgens een rapport in opdracht van de Coalition to Strengthen America's Healthcare, een belangenorganisatie van ziekenhuizen en zorgorganisaties.

Voorstanders van de netwerken hopen dat er meer samenwerking zal ontstaan ​​dankzij het onlangs goedgekeurde federale Rural Health Transformation Program van 50 miljard dollar. Deze wet is onderdeel van de ingrijpende belasting- en uitgavenmaatregel die door de regering-Trump wordt gesteund.

Veel ziekenhuizen die zich bij netwerken aansluiten, doen dat omdat ze dan hun patiëntenbestanden kunnen samenvoegen voor contracten op basis van waardegedreven zorg . Dit is een vergoedingsmodel waarbij verzekeraars zorgverleners betalen op basis van de kwaliteit van de zorg die ze leveren en de gezondheidsresultaten van hun patiënten.

Ziekenhuizen kunnen ook personeel bundelen voor ziektekostenverzekeringen, specialisten delen en betere contracttarieven krijgen voor diensten die uiteenlopen van programma's voor voorgeschreven medicijnen tot mobiele beeldvorming.

Retta Jacobi maakte onlangs gebruik van die laatste dienst toen een vrachtwagen met een MRI-scanner in de oplegger parkeerde voor het Bowman-ziekenhuis in het zuidwesten van North Dakota, een dunbevolkt gebied bezaaid met ranchland en rotsformaties in de Badlands. Ze hoopte dat de scan de oorzaak van de pijn in haar schouders zou achterhalen.

De mobiele MRI-operatie bezoekt dagelijks een of twee ziekenhuizen in het Rough Rider Network. Zonder deze operatie zouden inwoners van Bowman 40 minuten moeten rijden voor vergelijkbare scans.

Volgens een rapport uit 2020 van Rand Corp., een non-profitorganisatie die onderzoek doet, hebben onderzoekers nog niet onderzocht of de netwerken werken.

Leiders van netwerkleden zeggen echter dat hun programma's geld besparen en de resultaten voor patiënten verbeteren, bijvoorbeeld door de preventieve zorg te verhogen en het aantal ziekenhuisopnames te verminderen.

Jacobi, die logopedie geeft aan kinderen in het lokale schooldistrict, krijgt fysiotherapie nadat een arts haar MRI-resultaten heeft bekeken. Ze is dankbaar dat ze een diagnose en behandeladvies kon krijgen zonder ver te hoeven reizen voor de scan.

"Als we meer lokale controle kunnen behouden, is dat goed voor onze kleine steden", aldus Jacobi.