Nog een kandidaat van Var: wat als hij de volgende president van de Republiek zou zijn?

"Als het in 2027 niet lukt, probeer ik het in 2032, en dan in 2037..." Het is moeilijk om vastberadener te zijn dan David Lapendry, een 47-jarige uit Valletta. Zijn doel? President van de Republiek worden. "Ik denk dat ik 10% kans heb om het te halen," zegt hij glimlachend. Zijn project is echter zeer serieus, net als dat van Clément Didi , een andere inwoner van Valletta, die ons zijn gedetailleerde programma voor het bereiken van het Élysée presenteerde. "Ik wil de kapitalistische samenleving diepgaand veranderen," kondigt onze nieuwe kandidaat uit Var aan, de vertegenwoordiger van Génération.s, een humanistische beweging die in 2017 werd opgericht door Benoît Hamon.

Zijn bijzonderheid? David Lapendry lijdt aan het syndroom van Little, een infantiele cerebrale parese die zijn motoriek vermindert. Hij ontvangt slechts € 1.100 per maand aan bijstand voor volwassenen met een beperking (AAH) en de verhoging voor zelfstandig wonen (MVA). Hierdoor zit hij onder de armoedegrens, die door INSEE is vastgesteld op € 1.216 voor een alleenstaande. "Ik leef niet meer, ik overleef," vertrouwt deze alleenstaande die in een sociale huurwoning woont toe. "En ik kan het niet meer aan." Vandaar zijn eerste maatregel, als hij wordt gekozen: de invoering van een universeel basisinkomen van ongeveer € 1.300, 100% combineerbaar met een ander inkomen tot € 1.700. En met een afnemend deel daarboven. "Hoewel sommige politici zweren bij de waarde van werk, alsof het een religie is, kan het extreem destructief zijn voor mensen die niet kunnen werken," vervolgt de man die een beroepscertificaat accountancy behaalde voordat hij een computercursus volgde.

Economische achteruitgang "in nutteloze gebieden", aangepaste psychologische ondersteuning voor scholieren in nood en ecologische maatregelen behoren tot zijn andere projecten. Dit omvat onder meer de versterking van de politie. "Je kunt links zijn en toch over veiligheid praten", zegt de man die ook overweegt zich kandidaat te stellen voor de gemeenteraad van La Valette, waar hij al enkele jaren woont na een tussenstop in Hyères. "Ik ben opgegroeid in een achterstandswijk van Toulon, waar ik blij was als ik de politie zag."

De eerste barrières

Zijn presidentiële ambitie ontstond in 2011, tijdens de linkse voorverkiezingen. Als activist van de Socialistische Partij wilde hij er deel van uitmaken. "Op het niveau van de PS 83 werd me verteld dat het onzin was, dat het onmogelijk was", vertelt hij. "Maar waarom zou het alleen voorbehouden moeten zijn aan mensen aan de top?" Teleurgesteld door de machtsovername van François Hollande, trad hij af in het eerste jaar van zijn vijfjarige ambtstermijn. En zette zijn droom opzij. "Ik ben gestopt met zeggen dat ik president wilde worden om niet nog meer geïsoleerd te raken", betreurt de veertigjarige. Tot de verkiezing van Emmanuel Macron, die hij omschrijft als een "slechte president": "Hij is te veel bezig met kapitalisme, te veel met succesocratie."

In 2022 zette David Lapendry een eerste stap in de richting van een koerswijziging in de politieke geschiedenis. Om zijn kandidatuur te lanceren, creëerde hij een website, een YouTube-kanaal en een TikTok-account. Hij slaagde er echter niet in om enige buzz te genereren. "Het was een totale mislukking", geeft hij toe. "Geen enkele journalist was in mij geïnteresseerd. Je kunt het beste platform ter wereld hebben, maar als niemand je kent..." Zijn laatste hoop destijds? Een petitie lanceren gericht aan burgemeesters, parlementsleden, senatoren, regionale en departementale raadsleden en presidenten van grootstedelijke gebieden... om minstens één van de 500 benodigde sponsors te werven. "Maakt een gewone man in Frankrijk een reële kans om mee te doen aan de presidentsverkiezingen?" vraagt ​​hij zich af in de inleiding. "Zelfs Geneviève Lévy (destijds parlementslid voor Var, redactionele noot), die me wel mocht, gaf me haar handtekening niet", klaagt deze activiste, die in 2002 de politiek in ging, toen Jean-Marie Le Pen de tweede ronde van de presidentsverkiezingen bereikte.

Geïntegreerd in Génération.s, gaven weinigen hem de eer. "Toen ik mijn voornemens aankondigde tijdens een regionale videoconferentie, keek de presentator hem boos aan," herinnert David Lapendry zich. "Het liep heel slecht af." Dit werd gevolgd door zijn ontslag uit de partij, waarna hij een paar maanden later terugkeerde als vertegenwoordiger van Hyères voor een dissidente groep, alvorens hij begin 2024 werd gepromoveerd tot coördinator van de regio Var.

Bijgewerkte ideeën

Sindsdien is zijn platform geëvolueerd. "Ik ben voor de Zesde Republiek. We zagen links de laatste parlementsverkiezingen winnen, maar we hebben een rechtse regering. Het is een enorme puinhoop," klaagt hij. "Macron trekt zich niets aan van tradities. Dus moeten we de wet aanpassen zodat dit niet meer kan gebeuren." Een ander idee is een meerderheidsstem, oftewel een meerkeuzestem, om te stemmen op "je favoriete kandidaat in plaats van te kiezen voor een nuttige stem."

Het enige wat nog rest, is de Parijse autoriteiten te overtuigen. "Twee maanden geleden schreef ik een brief aan Hella Kribi-Romdhane, de nationale coördinator van Génération.s, om haar op de hoogte te stellen van mijn kandidatuur," zegt David Lapendry. "Ik wacht nog steeds op haar reactie." Niet genoeg om hem te ontmoedigen. Zijn favoriete citaat? Dat van zijn mentor, Che Guevara: "Laten we realistisch zijn: laten we het onmogelijke eisen." En als het Élysée dan niet doorgaat, heeft deze Varois een plan B: plaatsvervanger worden om "de wetten te veranderen" en een boek over zijn verhaal schrijven. Toch niet zo onmogelijk.