Barcelona en Atlético tekenen voor een onvergetelijke voetbalavond

De anthologieserie Barça-Atlético, waarin ook spelers als Romario, Ronaldo, Pantic en Pizzi hun opwachting maakten, kreeg weer meer relevantie met een explosieve wedstrijd in Montjuïc . De twee teams vochten zonder voorbehoud, op een geweldige en dankbare manier, met verschillende alternatieven, verschillende spitsen en een unieke voetballer als Lamine Yamal, genie en ster van Flicks team. Het ambitieuze en vermakelijke elftal van de Duitse coach kon niet ontbreken, net als de veelzijdigheid en kracht van de selectie van Cholo Simeone in de carrousel van duizelingwekkende wedstrijden tussen Barcelona en Atlético.

Niemand kan voorspellen hoe de top in het Metropolitano zal aflopen en wie de bekerfinale zal bereiken . De klappen werden zo hard uitgedeeld dat het scorebord ervan duizelde: 0-2, 4-2 en 4-4. Niemand speculeerde of onderhandelde over een uitslag met het oog op de return, maar beide kanshebbers gaven zich niet gewonnen en beleefden een levendige en spectaculaire avond, in lijn met de aankondiging van een geweldige wedstrijd tussen twee geweldige teams.

De wedstrijd begon met 0-2. Atlético kreeg de bal en in minder dan een minuut schoot Julián Álvarez twee keer, één keer goed gecentreerd en opgelost door Szczesny, en de tweede keer op rij op doel, na een corner van Griezmann en verlengd door Lenglet. De inkorting van de Spider Álvarez was net zo onaantastbaar als de wissel die hij vijf minuten later maakte om Griezmann in staat te stellen. De Fransman sneed door Balde heen en scoorde het tweede doelpunt tot verbazing van Montjuïc. De explosieve milieulading eindigde bij de ingang van een passiever stadion zonder de Grada d'Animació. De Blaugrana konden de bal niet vinden tegen Atlético, dat even schoon als effectief speelde, en ze waren erg tevreden met Simeone's plan.

Afgaande op de opstellingen had de competitiewedstrijd invloed op de bekerwedstrijd, omdat Simeone opnieuw in hetzelfde team speelde als de ploeg die de vorige wedstrijd met 1-2 had gewonnen, op doelman Musso na. Flick wisselde bovendien vier spelers en de doelman nadat Szczesny was ingeburgerd. De Barça-coach liet Lewandowski links liggen en viel aan met twee valse 9's in Olmo en Ferran. Araujo bleef op de bank en De Jong kwam terug voor Casadó. Een formatie die minder agressief en intens is dan normaal, maar ook frisser en dynamischer, klaar om ruimtes te creëren en geen verwijzingen te geven naar de verdediging van Atlético.

De kwetsbaarheid van Barcelona bleek bij de 0-2, maar ook uit het gemak waarmee ze combineerden en de precieze balbezitters, waardoor ze binnen twintig minuten op 2-2 kwamen. De wedstrijd veranderde in een oogwenk van richting dankzij de gratie en moed van Barça, de regie van Pedri en het absorberende vermogen van Lamine Yamal, tot groot ongenoegen van Galán. Pedri scoorde na een precieze voorzet van Koundé, die uitstekend kon afmaken in een wedstrijd waarin acht passes werden geteld, en Cubarsi kopte gelijk met een hoekschop van De Jong tegen Gallagher. Ferran miste ondertussen twee duidelijke kansen vóór en ná de twee doelpunten van Flicks team.

Barcelona scoorde vlak voor rust het derde doelpunt uit een standaardsituatie en ook bij de cornervlag, toen Iñigo een voorzet van Raphinha binnenkopte. Atlético, kwetsbaar met en zonder de bal, zowel stilstaand als bewegend, alsof het twee doelpunten in hun voordeel niet uitmaakte, stond als versteend toen ze beseften dat er een overtreding was begaan vanwege het blokkeren bij 3-2. Bij gebrek aan steun op het middenveld zetten de middenvelders en aanvallers druk, waren de centrale verdedigers nauwkeurig en bracht Lamine het evenwicht in een half uur tijd onder overdadig Barça-voetbal. Het spel verliep vloeiend, er werd geslagen en Musso werd herhaaldelijk uitgedaagd.

De comeback van Barça maakte Atlético woedend. Na rust en ook met de wissels verliep de wedstrijd gelijk opgaand, wat aantoonde over welke veelzijdigheid Simeone beschikt. Sorloth en Correa verschenen in actie nadat Griezmann een prijzenswaardige tussenkomst van Szczesny afdwong. De wedstrijd brak open, de spanning nam aan beide kanten toe en Lamine maakte opnieuw het verschil met een assist voor Lewandowski. Reinildo kon ook de vele dribbels en panna's van Lamine niet stoppen. Het uiteindelijke antwoord van Atlético was echter minstens zo krachtig als dat van Barça in het begin, want de rood-witten stopten pas toen Llorente en in de laatste wedstrijd Sorloth - net als in de competitie - de 4-4 bereikten. Het risico werd beloond in een waanzinnige wedstrijd die in de lijn lag van het epos van de beker en Barça-Atlético.