'Ik ben onder de indruk van het CTIC. Wat ik hier zag, heb ik in andere centra nog niet gezien': Anais Malpica, wereldleider in gynaecologische kanker.

Dr. Anais Malpica is een van de meest gerenommeerde gynaecologisch pathologen ter wereld. Met meer dan twintig jaar ervaring heeft haar werk de norm gezet in de diagnose en behandeling van ovariumtumoren, endometriumtumoren, mesenchymale afwijkingen en complexe pathologieën van het vrouwelijke geslachtsorgaan.

Tegenwoordig is Malpica lid van het MD Anderson Cancer Center in Houston, het belangrijkste kankercentrum in de Verenigde Staten. Naast zijn uitstekende klinische werk heeft hij onderzoeks- en opleidingsprojecten bevorderd, leiding gegeven aan de Gynecologic Pathology Fellowship van zijn instelling en is hij medevoorzitter van de educatieve commissie van de International Society of Gynecologic Pathology.

Deze week bezocht de specialist en onderzoeker Colombia na meer dan tien jaar afwezigheid. Het evenement was een academische opfriscursus over gynaecologische kanker, georganiseerd door het Luis Carlos Sarmiento Angulo Cancer Treatment and Research Center (CTIC).

Deelnemers aan het gratis evenement, dat toegankelijk was voor het grote publiek in de gezondheidszorg, kregen een unieke kans om te luisteren naar een specialist die de praktijk van zeer complexe gevallen combineert met wereldwijd onderzoek en onderwijs. Malpica kwam naar het land om MD Andersons expertise te delen op het gebied van gynaecologische kankers en ontwikkelingen in moleculaire classificatie, immunotherapie en precisiebehandelingen.

Maar naast het presenteren van de nieuwste bevindingen in de gynaecologische oncologie, zei Malpica, die de wereld rondreist om over haar onderzoek te spreken, dat ze onder de indruk was van het CTIC. "Wat ik hier zag, heb ik in andere centra nog niet gezien", zei ze enthousiast, benadrukkend hoe klinische zorg, onderzoek en academische wereld in één faciliteit zijn geïntegreerd, met een alomvattend model dat haar al verbaasde voordat ze er voet aan wal zette.

In een interview met EL TIEMPO benadrukte Dr. Malpica de vooruitgang in de behandeling van baarmoederhalskanker en eierstokkanker, waarbij moleculaire classificatie en precisietherapieën het klinische landschap volledig hebben veranderd. Ze wees op de aanhoudende uitdagingen bij HPV-geassocieerde baarmoederhalskanker, die een aanzienlijke impact heeft op de regio. Ze legde uit hoe immunotherapie en gerichte therapieën een revolutie teweegbrengen in de gynaecologische oncologie. Tot slot benadrukte ze hoe belangrijk het is om kanker te zien als een chronische ziekte die een alomvattende en multidisciplinaire aanpak vereist.

Hij benadrukte ook de noodzaak om toegankelijke opleidingsruimtes te creëren, zoals die van de CTIC, zodat meer professionals zich kunnen bijscholen en deze modellen in Latijns-Amerikaanse landen kunnen kopiëren.

Het is een grote eer om aanwezig te zijn bij dit symposium, gewijd aan vrouwen, hier bij het CTIC. Ik ben behoorlijk onder de indruk. De laatste keer dat ik in Bogota was, 10 of 12 jaar geleden, was mijn referentiepunt andere oncologische ziekenhuizen, maar het feit dat de inspanningen nu geconcentreerd zijn in één centrum waar patiënten uitgebreid worden verzorgd, academici worden gestimuleerd en onderzoek wordt gepromoot, vind ik buitengewoon.

Meestal bekijk ik, voordat ik een instelling bezoek, de website ervan. Ik deed dit ook bij het CTIC en was verbaasd over alles wat ik tegenkwam. Sterker nog, ik liet de website aan een collega zien, Dr. Elizabeth Fer, en zij zei: "Als ik ziek word, wil ik er graag bij zijn." Ik denk dat dat het grootste compliment is dat je een instelling kunt geven.

Dat is ongelooflijk belangrijk. In de meeste landen moet je betalen voor academische evenementen om de kosten te dekken. Hier werden de deuren echter gratis voor iedereen geopend, wat heel ongebruikelijk is en, ik zou zeggen, bijna wonderbaarlijk. Ik heb centra bezocht in Azië, Afrika, Europa en Amerika, en zoiets heb ik zelden gezien. Ik was erg blij om zoveel jonge mensen aanwezig te zien, want als je net begint in de oncologie, zijn de middelen beperkt en is het vaak onmogelijk om een ​​congres bij te wonen zonder beurzen. Hier hebben ze het mogelijk gemaakt, en dat is geweldig.

De wereld van de oncologie is aanzienlijk geëvolueerd. Het gaat niet langer alleen om conventionele behandelingen, maar ook om nieuwe, effectievere therapeutische benaderingen met minder bijwerkingen die een betere kwaliteit van leven mogelijk maken. Dit symposium opent die reeks mogelijkheden. In mijn lezing sprak ik over endometriumcarcinoom, een veelvoorkomende tumor waarvan de behandeling veranderde met de introductie van de moleculaire classificatie in 2013. Dit bracht een revolutie teweeg in het vakgebied. We wachten nog steeds op de publicatie van prospectieve resultaten in 2028, maar we weten nu al dat wat ooit als onveranderlijk werd beschouwd, nu wel beïnvloedbaar is.

Bij endometriumkanker hebben we al een complete verandering gezien in de manier waarop we deze tumor analyseren en behandelen. Bij eierstokkanker hebben we resultaten die het mogelijk maken om therapieën aan te passen. En bij baarmoederhalskanker, gerelateerd aan HPV, staan ​​we nog steeds voor een aanzienlijke uitdaging in regio's zoals Latijns-Amerika. Een van de grootste ontwikkelingen wereldwijd is immunotherapie en precisiebehandelingen, die al worden toegepast in de Verenigde Staten en Europa. Hier hebben we ervaringen gedeeld over de implementatie ervan.

We maken een paradigmaverschuiving door. Kanker wordt niet langer uitsluitend gezien als een terminale ziekte, maar als een chronische aandoening die langdurig behandeld kan worden. In mijn presentaties heb ik gevallen van zeldzame tumoren laten zien waarbij we verder moeten kijken dan de individuele patiënt en rekening moeten houden met erfelijke factoren. Dit betekent dat we genetici en andere specialisten moeten betrekken, zodat niet alleen de gediagnosticeerde patiënt er baat bij heeft, maar ook de familieleden die risico lopen.

Alleen al het bestaan ​​van deze academische ruimtes opent mogelijkheden. Oncologen kunnen hier niet alleen nadenken over de drie of vier bekendste tumoren, maar over een breder spectrum. Dit vereist multidisciplinaire teams en de integratie van nieuwe spelers in de klinische praktijk. Wanneer we kennis delen tussen instituten zoals MD Anderson en CTIC, voeden we elkaar. Dat is de basis voor de ontwikkeling van kankerzorg.

Journalist Milieu en Gezondheid